Μεγάλωσα κι εγώ
στα παραμύθια
Μεγάλωσα ένα
μικρό παιδί
Μα άντρα το
συνάντησα στο δρόμο
Είχε την κιθάρα
του στον ώμο
Ένοιωσα τα
μάτια μου υγρά
Ποτέ δεν το
περίμενα πως θα ’ρθει μια στιγμή
Πατέρας πως θα
γίνω μοιάζει ψέμα
Τις μέρες μου
θα χόρταινα με παιδικές τροφή
Θα άρχισα να
μοιράζομαι το αίμα
Μα έτσι βρίσκει
τρόπο η ζωή
Φωτιά να
μεγαλώνουνε τα μάτια
Την πέτρα αν
χτυπάς να πληγωθεί
Να τρέχει αίμα
από αυτή μες τα κομμάτια
Μεγάλωσε κι άντρας
το παιδί
Μεγάλωσα κι εγώ
στα παραμύθια
Τις πόλεις τις
σιχάθηκα γεράσανε πολύ
Σκυφτές να
προσκυνούν από συνήθεια
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου