με τα μάτια αγγέλου
Ανοίγω όλες τις πόρτες
Φυσάει αλμυρός άνεμος
Άδεια αγκαλιά-κακή εποχή
Ένα τρένο φεύγει
Παίρνει μαζί του όλες τις ήττες
Μουτζουρώνει ο καπνός τις σελίδες μου
Καθώς ο θόρυβος της μηχανής σβήνει
Σκέφτομαι τα φώτα που έχεις
Στο πρόσωπό σου
Αυτά που οι άνθρωποι ονομάζουν μάτια
Μερικές φορές αναρωτιέμαι
Γιατί οι άγγελοι έμειναν στη γη
Ποιος ξέρει;
Ίσως για να βυζαίνουν
Ελευθερία οι ποιητές
Κι ακούραστοι να σκορπίζουν όνειρα
Έτσι δεν φύτρωσαν οι επαναστάσεις;
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου