Ο σκύλος της ελευθερίας-Σάκης Αθανασιάδης

 Ο σκύλος της ελευθερίας

Γιατί δεν τραγουδούν  τα παιδιά

Γιατί η άνοιξη σαν ψεύτικη μοιάζει

Ξέρει κανένας να μου πει

Αυτή η σιωπή με τρομάζει

Γιατί μες τα μάτια η σβησμένη φωτιά

Γιατί παραδόθηκες και το όνειρο στάζει

Ακόμη και ο άνεμος φυσάει δυνατά

Αυτή η εποχή με τρομάζει

Βγάζω τη μάσκα να δεις την καρδιά

Και πες μου ποιος είμαι δεν με τρομάζει

Αυτό που φοβάμαι και το ξέρεις καλά

Είναι ο παράδεισος με σένα να μοιάζει

Έχω τα πάθη μου και ζω στη φωτιά

Κάνω το όνειρο με δρόμο να μοιάζει

Έχω το γιο μου μεγάλη αγκαλιά

Κι εσένα αυτό σε τρομάζει

Γιατί παραδόθηκες και πάει η καρδιά

Γιατί δεν κοιτάζεις το φως αν πλησιάζει

Αυτό που φοβάμαι και το ξέρεις καλά

Είναι το μέλλον με σένα να μοιάζει

Σάκης Αθανασιάδης  

οι ανάσες των εραστών (2014)

Ένας μικρός αγέλαστος Απρίλης(Πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

                 (Πρώτη δημοσίευση)        
   Ένας μικρός αγέλαστος Απρίλης

Πέρασα πρωί έξω απ’ το σχολείο
έμοιαζε ξανά βυθισμένο πλοίο
μες την σιωπή μεγάλωσε ο χειμώνας
κρύψε το παιδί στον ήλιο μην καεί

Έφυγα μακριά πήγα στο ποτάμι
έκλεισα καλά την τρύπια στην καρδιά
όλη η φωτιά στη θάλασσα να φτάσει
η άνοιξη αργεί ίσως να πουληθεί

Χάρτινα φιλιά κι ο βοριάς χτυπάει
το σώμα με ραβδί σπάει την ψυχή
μες την σιωπή βαριές οι αλυσίδες
κάτι σαν ζωή σπίτι φυλακή

Μόνο για φτωχούς τα όνειρα που κάνεις
πριν αυτά καούν σε νόμους και χαθούν
παρέλαση σοφών η σκόνη χθες που είδες
μόνο μια βροχή δεν σπάει την σιωπή

Πέρασα ξανά έξω απ’ το λιμάνι
θάλασσα φωτιά κάηκε η καρδιά
φώναζε το φως ήθελε να με πάρει
με αγέλαστο Απρίλη δεν πάω πουθενά
Cop.2021 Σάκης Αθανασιάδης

         

 

Η Ελευθερία του σπασμένου καθρέφτη(Πρώτη δημοσίευση) Σάκης Αθανασιάδης

                         (Πρώτη δημοσίευση)
Η Ελευθερία του σπασμένου καθρέφτη

Το ’20 η Ελευθερία
τη θάλασσα την κλείδωσε στον δρόμο
ποτέ δεν θα παρέβαινε τον νόμο
από την άνοιξη τα μάτια της να μολυνθούν

Ποτέ δεν έκλεινε την τηλεόραση
την είχε κάθε μέρα σαν καθρέφτη
όλα τα είχε δει μαζί της έγινε παιδί
μέσα στο σπίτι της ήταν το πανηγύρι

Το καλοκαίρι ο υπουργός
την έβγαλε μια βόλτα απ’ την οθόνη στην πλατεία
και την κρατούσε απ’ το χέρι σφιχτά
τη θάλασσα περίμενε μες το μυαλό της να της φέρει
μα οι διαφημίσεις άφησαν το ταξίδι της μισό

Έτσι περνούσανε οι μήνες
αλλάζανε οι νόμοι γελούσε ο καθρέφτης
χαρταετό σε κάνανε κι έμαθες να πέφτεις
μα πρόσεχε αρχίζει η βροχή

Την άνοιξη του ’21 η Ελευθερία
άνοιξε τα παράθυρα για να περάσει ο δρόμος
ποτέ δεν είχε καταλάβει τι έλεγε ο νόμος
για τα λουλούδια που είχαν τώρα μαραθεί

Περπάτησε μέσα στο φως για μέρες
να φύγει ο φόβος απ’ τις σφαίρες της οθόνης
κι απ’ τις φωνές να ξεχαστεί
χωρίς να ακούει πίσω της τι έλεγε ο καθρέφτης:
Η άνοιξη τον άλλο χρόνο θα σε περιμένει, υπομονή
Cop.2021  Σάκης Αθανασιάδης

 

Αυτή η άνοιξη δεν έχει ντροπή-Σάκης Αθανασιάδης

Αυτή η άνοιξη δεν έχει ντροπή

Αυτή η άνοιξη δεν λέει να φύγει

Αυτή η άνοιξη με βγάζει μισό

Αυτή η άνοιξη με ρίχνει στο χώμα

Μα μου σκοτώνει κι αυτά που μισώ

Αυτή η άνοιξη ζητάει να πάρει

Ένα χαμόγελο από χείλη ξερά

Αυτή η άνοιξη την θάλασσα φέρνει

Να ταξιδέψω από εμένα μακριά

Κάπου μπορεί να γεννιέται το λάθος

Που η αγάπη να ευλογεί

Κάπου μπορεί να υπάρχει το δάσος

Που να μοιράζει δροσιά στην ψυχή

Χτυπάει αέρας με μανία το σώμα

Αυτή η άνοιξη δεν έχει ντροπή

Βάζει φωτιά ρίχνει το φράχτη

Μήπως περάσω και τρέξω σε αυτή

Θα αναζητήσω στους δρόμους τη λύση

Κάπου μπορεί να υπάρχει πηγή

Που το νερό της αγάπης θα καίει

Κι αυτό το λάθος να ευλογεί

Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

 

Γιάννενα η θάλασσα της καρδιάς μου (Πρώτη δημοσίευση) Σάκης Αθανασιάδης

                      (Πρώτη δημοσίευση)
Γιάννενα η θάλασσα της καρδιάς μου 

Όμορφα ονόματα έχει ο δρόμος
σαν αστυνόμος ταυτότητα ζητά
μοιάζει γυναίκα με φιλιά και συγνώμη
μετά σου εύχεται καλό ταξίδι στη φωτιά

Γιάννενα θάλασσα της καρδιάς μου
κύματα γυάλινα φτερά
μίλα μου μπες στο όνειρο στάσου
φέρε φως να κοιτάξω ψηλά

Άνοιξη έρχεται πράσινα τα παιδιά της
μια συγνώμη στο βουνό η φωτιά
στην νεράιδα της ομίχλης αν φτάσω
θα είμαι λίμνη στην δική σου αγκαλιά

Γιάννενα θάλασσα της καρδιάς μου
πέταξα στο νησί σου φωτιά
ότι έπεσε στον βυθό σου μην φτάσω
φτιάχνω φως για την νύχτα ξανά

Χρώματα στα σύννεφα δίνει ο νόμος
μα όποιος δεν βλέπει κοιτάζει μπροστά
πίσω τρέχει ιδρωμένος ο χρόνος
μα η αγάπη απλά ξενυχτά
Cop.2021 Σάκης Αθανασιάδης    

Τα όμορφα τα σύννεφα μιλάνε με βροχή-Σάκης Αθανασιάδης

Τα όμορφα τα σύννεφα μιλάνε με βροχή

Ρίχνει μια αλλιώτικη βροχή, καίει το σώμα

Η μέρα στα λιβάδια του θεού δεν φώτισε ακόμα

Ακούω του ανέμου τη φωνή στη κόκκινη νύχτα

Τα βήματα ακούω ενός αγγέλου κοντά

Χορεύουνε σκιές, ξεχασμένες ζωές, σκάνε στον τοίχο

Ξημέρωνε κι ακούω της μέρας τη φωνή

Ο ήλιος τελειώνει την τελευταία σκιά με κόκκινο χρώμα

Η μέρα στα λιβάδια του θεού δεν φώτισε ακόμα

Κάθισα δίπλα σε ένα δέντρο έκαιγε ο αέρας

Άκουσα την ανάσα του δάσους όταν είδα φωτιά

Έτρεξα μακριά να σωθώ δεν ήμουν ο μόνος

Ήμουν κι εγώ όπως οι άλλοι γυμνός

Έπεσα μα είμαι καλά κάπου αράζω

Ήθελα να ανέβω ψηλά να μάθω να διαβάζω

Του άνεμου σου τα μυστικά, τη θάλασσα σου να κοιτάζω

Ήξερες πως έχει βαρύ φορτίο η μνήμη

Σε αυτούς που ζητούν λευτεριά και δεν γίνονται κτήνη

Φέρνει μια άλλη ζωή ο αέρας τη νύχτα

Κάθεσαι για ώρες σκυφτός, ο άγγελος σου λέει καληνύχτα

Σηκώνεσαι το άλλο πρωί, βγαίνεις στο δρόμο

Παίρνεις τη ψυχή του μαζί, αλλάζεις ζωή 

Σάκης Αθανασιάδης 

το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Ημέρα ελευθερίας (Πρώτη δημοσίευση) Σάκης Αθανασιάδης

     (Πρώτη δημοσίευση)
   Ημέρα ελευθερίας

Όταν μυρίσεις το αίμα της πόλης
θα δεις τις ομάδες αλήθειας
να τρέχουν με τις μηχανές τους
στους άδειους δρόμους
να μαζεύουν ερωτευμένους, άστεγους
φοιτητές αμαρτωλούς
που θέλουν ανοιχτά πανεπιστήμια
κι ανθρώπους χωρίς πατρίδα
όλοι τους επικίνδυνοι για την ημέρα ελευθερίας
που οι «άριστοι» γιορτάζουν
με γεμάτα τα ποτήρια τους χρυσάφι
Κι αν πεις έπρεπε να γίνει αυτό
για να μείνει η πόλη καθαρή
θα μείνεις μια πέτρα στο κάστρο τους για πάντα
όταν ονομάσουν το σκοτάδι τους νέο φως
Ξεχασμένος στον ύπνο σου
δεν θα βλέπεις κανένα όνειρο
ούτε τον εαυτό σου θα βλέπεις
πεταμένο άδειο μπουκάλι
στο εργοστάσιο μνήμης
να χάνει το παρελθόν του
ούτε τις ομάδες του ήλιου με λευκά γάντια θα βλέπεις
να σε φορτώνουν σε λεωφορεία
και να σε στέλνουν στα σύνορα
στρατιώτη της λάσπης
πρόθυμο να σκοτωθείς για τους «άριστους»
αλλά δεν θα θυμάσαι γιατί πρέπει…
Cop.2021 Σάκης Αθανασιάδης

Το .μαύρο-Σάκης Αθανασιάδης

   Το μαύρο

Έχει κρυφτεί απ’ την αστυνομία

Μια οικογένεια εργατών στην εκκλησία

Την κυνηγούν οι άνθρωποι

Και τη χτυπούν θέλουν να φύγει

Αυτοί που πάντοτε

Στα όνειρα χρωστούν δεν είναι λίγοι

Μα η αγάπη, αγάπη μου δεν σταματά σε ένα φιλί

Δεν είναι δύση – ανατολή δεν έχει αργία

Ξύπνησε ο ήλιος και μαζευτήκαν πιστοί

Πολλοί πιστοί  που έλεγα να φύγω

Κι έριχναν σφαίρες

Που είχαν κρύψει στην ψυχή εδώ και μέρες

  

Μα η αγάπη, αγάπη μου δεν σταματά σε ένα φιλί

Δεν έχει δύση – ανατολή δεν έχει φράχτη

Μα η αγάπη, αγάπη μου δεν σταματά σε Κυριακή

Δεν προσκυνά το δυνατό, είναι το φως, είναι αγία

Είναι αυτό που λένε οι ποιητές, ελευθερία

Κάποιοι φωνάζανε πολύ πάρα πολύ

Να φύγουνε οι ξένοι

Και οι αστυνόμοι μόνο ακούγαν του παπά μας τη φωνή:

Να εφαρμοστούν οι νόμοι

Σε μια εκκλησία ήταν γυμνή απ’ το πρωί η κοινωνία

Πόσο σκοτάδι μπορεί να πάρει η ψυχή σε ένα βράδυ

Μέσα στο φόβο ενός παιδιού να κάνει τάμα

Το σύστημα μην γκρεμιστεί από ένα κλάμα

Σάκης Αθανασιάδης

·        τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)