Αόρατη κλωστή-Σάκης Αθανασιάδης

        Αόρατη κλωστή

                    

Μια αόρατη κλωστή έχω πάντα μαζί

Όταν χρειαστεί να την απλώνω στον δρόμο

Να μη χαθώ μέσα στη βροχή

Μέσα στην σκόνη του μηδέν να μην κρυφτώ

Μια αόρατη κλωστή

Μας κρατάει μαζί

Χιλιόμετρα μακριά

Σφιχτά στον χρόνο

Εκεί που χορεύει το φως

Θα βρεθούμε μια μέρα

Το σώμα σου δεν θα είναι ο θεός

Θα το ’χεις αφήσει στη γη

Άγγελοι θα χορεύουν πιο πέρα

Τότε είναι καλά να μου πεις

Αυτά που ποτέ σου δεν είπες

Γιατί κανείς δεν θα βρεθεί να σου πει

Μαζί μου θα κλάψεις

Μια αόρατη κλωστή

Μας κρατάει μαζί στον χρόνο

Κι όσες φορές προσπαθείς στην σκόνη να ζεις

Μαλώνει η ψυχή με το σώμα

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια-Σάκης Αθανασιάδης

 

                             

Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια

 

Σβήνω απ’ τα μάτια μου

ανθρώπους με άγριο βλέμμα

τους εραστές που έχει αδειάσει

η ψυχή τους απ’ τους όρκους

τους δικαστές που ερμηνεύουν νόμους

ποτέ του να μην χάνει ο δυνατός

και τους εργάτες σβήνω που ματώνει η φωνή τους

για λίγη εξουσία και ψωμί

Σβήνω απ’ τα μάτια μου

τους κομματάρχες του μπαμπά

με τα μεγάλα αυτοκίνητα που τρέχουν

λάμπουν τη νύχτα καφενεία επαρχίας

το μέλλον σου αυτοί θα σώσουν

γιατί εγώ φοβάμαι να σωθώ από αυτούς

τώρα που αστέρια βρέχει κι αυτό το καλοκαίρι

Τρέχω μακριά απ’ τα ανώνυμα χωριά να αφήσω

όλο το άγριο των ματιών τους στον γκρεμό

για να ξεχάσουν τα όνειρα που είχαν να γίνουν πόλεις

κάθε χειμώνα που η γιαγιά κοιτούσε την βροχή

να χορεύει στα κεραμίδια

Κάθε πρωί τα μάτια μου αλλάζω

αυτό που βλέπω σήμερα αύριο θα είναι διαφορετικό

καινούργιος ήλιος, καινούργιες φωνές

καλύτερες φωνές απ’ τις δικές μας

που δόθηκαν ενέχυρο σε δάνεια και χάθηκαν 

στην μάντρα ανακύκλωσης μικροαστών

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Τα συρμάτινα αστέρια- Σάκης Αθανασιάδης

       Τα συρμάτινα αστέρια

Τα κόκκινα τα σύννεφα ο άνεμος τα παίρνει

Και τα πετάει στο βουνό σαν άχρηστα χαλιά

Τα όμορφα τα όνειρα ο ποταμός τα δέρνει

Και τα πετάει στη θάλασσα να σβήσει η φωτιά

Συρμάτινο το  σώμα μου κι αυτό μαζί τους πάει

Κι όλο γυρίζει μοναχό τις νύχτες σαν σκιά

Κάπου μαζί θα ειν’  κι ψυχή χαμένη μες το δάσος

Να κυνηγάει τον έρωτα σαν τα άγρια πουλιά

Ξημέρωσε νωρίς  κι απ’ την αγρύπνια

Φαντάστηκα τον ήλιο στην καρδιά

Να μου μαζεύεις πάλι τα λουλούδια

Να τα ανταλλάξεις με αγκαλιά

Το άγριο που είχα στη ψυχή αέρας θα είχε πάρει

Και  αγγέλους θα αντάμωνα στον ύπνο μου καλούς

Αν δε με άφηνες εδώ για ένα ακόμη βράδυ

Να κυνηγάω τα όνειρα στους άγριους ποταμούς

Συρμάτινα τα αστέρια μου συρμάτινες και οι μέρες

Ανάβουνε τις νύχτες μου μα σβήνουνε πρωί

Πέφτουν και χάνονται ξανά σταγόνες μες το δρόμο

Συρμάτινο το σώμα μου χωρίς ένα φιλί

 Σάκης Αθανασιάδης

·        τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Малкото ми слънце (Ο μικρός μου ήλιος) Sakis Athanasiadis

Малкото ми слънце- SakisAthanasiadis  Μετάφραση στα Βουλγαρικά Yolinna		Μουσική:   Γιώργος Δημητριάδης Στίχοι:   Σάκης Αθανασιάδης Από το album ΑΠ' ΤΟ ΜΗΔΕΝ (2012) EMI/UNIVERSAL
	Малкото ми слънце Шепи пръст от родната земя имам на балкона да ухае на Изтока. Обратно ако се върна, проклятието ще се е вдигнало и малкото ми слънце веднъж завинаги ще се изгуби.   От дъжда се боя, от свистенето на вятъра, защото целувката ти ще се изгуби в нощта.   От огъня се боя, от любовта, когато я намеря, защото ако я загубя, ще горя в празнотата.   В голото ти тяло по нов път полетях с теб. Пътувам на изток. https://lyricstranslate.com/el/o-mikros-mou-ilios-malkoto-mi-slnce.html  Ο μικρός μου ήλιος     Χούφτες από χώμα Από τη γενέθλια γη Έχω στο μπαλκόνι Να μυρίζει ανατολή Πίσω αν γυρίσω Η κατάρα θα ’χει βγει Και ο μικρός μου ήλιος Μια για πάντα θα χαθεί Τη βροχή φοβάμαι Του αέρα τη βοή Γιατί το φιλί σου Μες στη νύχτα θα χαθεί Τη φωτιά φοβάμαι Την αγάπη όταν βρω Γιατί αν την χάσω Μες στο άδειο θα καώ Στο γυμνό κορμί σου Μια καινούρια διαδρομή Πέταξα μαζί σου Ταξιδεύω ανατολή