Το δαχτυλίδι της ελευθερίας, η νέα ποιητική συλλογή του Σάκη Αθανασιάδη

Το δαχτυλίδι της ελευθερίας-Σάκης Αθανασιάδης

Σάκης Αθανασιάδης

 2020 - 92 σελίδες

 

Χρώματα, φως, έρωτας σε μια χώρα που αναζητά μια καινούργια ταυτότητα
Το δαχτυλίδι της ελευθερίας, η νέα ποιητική συλλογή του Σάκη Αθανασιάδη

Αγκαλιά για μια μέρα-Σάκης Αθανασιάδης

                  

       Αγκαλιά για μια μέρα

Μόλις θα πέσεις μες τις λάσπες

Και τα παπούτσια σου βραχούν από το ψέμα

Θα χάσεις τα κλειδιά για τον παράδεισο

Κι απ’ το παράθυρο θα βλέπεις άδεια τρένα

Μόλις θα σβήσουνε απ’ τα μάτια σου τα φώτα

Και το σκοτάδι απλωθεί μέχρι το αίμα

Οι νυχτερίδες κοιμηθούν μες τα σεντόνια σου

Θα αναζητήσεις αγκαλιά για μια μέρα

Και θα με βρεις να περιμένω

Με έναν φακό στον άδειο δρόμο

Κι απ’ το μυαλό μου να περνούν

Τα καλοκαίρια με αυτοκίνητα

Μόλις γεμίσει o χειμώνας σου με χρώματα

Και το αίμα σου αρχίσει να κυλάει ξανά

θα αναζητήσεις τον χαμένο παράδεισο

Θα με αλλάξεις με αστέρια σβηστά

Αλλά χωρίς έρωτα το σώμα μαραίνεται
Αλλά χωρίς άνοιξη η ψυχή σταματά

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Τα καλύτερα όνειρα περπατάνε ξυπόλυτα-Σάκης Αθανασιάδης

                                  

Τα καλύτερα όνειρα περπατάνε ξυπόλυτα

Ο άνεμος ανοίγει τα παράθυρα

Σηκώνει την ψυχή στον αέρα

Άλλη μια μέρα μικρή αναπνοή

Άλλη μια μέρα που ο δρόμος με σφυρί θα χτυπάει

Το πλήθος τρέχει βιαστικά με μάτια κλειστά

Μα αν γίνει ζωή η ανάγκη το φιλί θα χαθεί

Πριν πνιγώ στα υλικά και τα χρόνια μαζί μου γελάνε

Χαρίζω μια μέρα σε σένα

Τα καλύτερα όνειρα περπατάνε ξυπόλυτα

Φτάνουν μόνα στο δάσος γεμίζουν νερό την ψυχή

Φτιάχνουν μόνα μια θάλασσα σπάνε τα φράγματα

Τα καλύτερα όνειρα γελάνε σαν τα παιδιά

Με ένα ποδήλατο τρέχω στο δρόμο αντέχω

Διώχνω μακριά μου τα σύννεφα η αγάπη μην γίνει βροχή

Μα είναι στιγμές που νομίζω πως στον ίδιο κύκλο γυρίζω

Ότι πίσω αφήνω σε κάποια στροφή το βρίσκω μπροστά

Ακούω φωνές να λεν’ το άνομά μου

Πολεμιστές με υλικά σκουριασμένα καρφιά

Χρόνια που πρέπει να αφήσω στην σκόνη

Τα καλύτερα όνειρα κλαίνε σαν τα μικρά παιδιά

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

     

Οι άγγελοι φοράνε μαύρα ρούχα-Σάκης Αθανασιάδης

                           

 Οι άγγελοι φοράνε μαύρα ρούχα

Στο μυστικό μου εργαστήρι κάθε πέτρα

Έχει το δικό της αίμα

Κι οι άγγελοι φοράνε μαύρα ρούχα

Η κάθε αλήθεια να φαίνεται ψέμα

Στο μυστικό μου εργαστήρι

Πίνω κρασί να βγουν απ’ το αίμα μου οι δρόμοι

Δεν είμαι φως μα ούτε πιόνι

Τους φοβισμένους αγαπούν οι νόμοι

Τρέχουν στα μάτια μου οι δρόμοι

Στην μοναξιά της πόλης με γυρίζουν

Μέσα σε νάρκισσους κομπάρσο με αφήνουν

Ψυχή να καίω το πρωί

Στο μυστικό μου εργαστήρι

Φτάνω απ’ το χώμα στον θεό

Η ψυχή να μην χρειάζεται να βλέπει

Κι ούτε μαγικά παπούτσια έχω

Κι ούτε λεφτά να αγοράσω φως

Κι όλο μαθαίνω από όλα όσα έχασα
Καλύτερα βήματα

Κι ας μην έζησα μια θάλασσα

Κι ας μην πέθανα μια νύχτα από έρωτα

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Ένα σκυλί που κυνηγάει αυτοκίνητα- Σάκης Αθανασιαδης

Ένα σκυλί που κυνηγάει αυτοκίνητα

Χιόνιζε όπως σήμερα

Μα έπρεπε να γυρίσω νωρίς

Ήτανε όπως τώρα Χριστούγεννα

Είχα βρει λίγο φως της ψυχής

Μια φορά ο Δεκέμβρης με νίκησε

Η καρδιά μου ακόμη πονά

Μια φορά ένας δρόμος σταμάτησε

Η ψυχή τρέχει στην ερημιά

Τίποτε δεν μου είπες κι έφυγα

Σαν σκυλί να κυνηγάω αυτοκίνητα

Μίλησέ μου μια φορά απ’ τα σύννεφα 

Μαύρος ήλιος με φτάνει εδώ

Μια φορά ο Δεκέμβρης με νίκησε

Φύγαν μάτια χάλασε η φωνή

Μια φωτιά βρε πατέρα που άφησες

Τη φυλάω καλά να τη βρει το παιδί

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Τα ρολόγια του χειμώνα -Σάκης Αθανασιάδης

                

Τα ρολόγια του χειμώνα

Αν σου πω απόψε

Κράτα μου μια θάλασσα

Πέρασε καιρός θέλω

Σε ένα όνειρο να κολυμπήσω

Αν σου πω απόψε

Φέρε το φεγγάρι στα παράθυρα

Ξέχασα το φως

Και θέλω δύναμη το μαύρο να νικήσω

Ξέρω πως θα πιεις

Εκείνο το κρασί της σιωπής

Να μην κουραστείς κυνηγώντας την φωνή σου

Και σε κανέναν τίποτα η καρδιά δεν θα χρωστάει

Όμως χρωστάς έναν ήλιο στην θάλασσα

Χρωστάς ένα χαμόγελο

Σε κάποιον που σκότωσε

Μια φορά για σένα τα ρολόγια του χειμώνα

Αν σου πω απόψε

Τίποτε δεν θα άλλαζα

Θα έκανα αυτά κι άλλα τόσα

Ακόμη κι αν το ήξερα πως ίσως θα λυγίσω

Δεν θα έλεγα ποτέ είναι αδύνατον να αγαπήσω

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Μα εγώ στην αγάπη πιστεύω ακόμα-Σάκης Αθανασιάδης

Μα εγώ στην αγάπη πιστεύω ακόμα

 

Έχω μια αγάπη παλιά που αντέχει τα χρόνια

Μόλις τη φωνάζω κοντά με αγκαλιάζει σφιχτά

Δεν χρειάζεται φως να με δει στο σκοτάδι

Ότι είναι αλήθεια μπορεί την ψυχή μου να δει

 

Μες την ομίχλη κοιτώ κουρασμένα τα σώματα

Άνθρωποι μόνοι γυρνούν με ραμμένα τα στόματα

Στη κρίση χαμένος κι εγώ δεν πιστεύω σε κόμματα

Όμως φοβάμαι πολύ η ομίχλη μη γίνει ζωή

 

Αν κι η αγάπη μου ζει σκεπασμένη με φώτα

Μου έστειλε ένα μπουφάν για να ανοίξω την πόρτα

Μόλις το φορέσω να δει τη ψυχή μου γυμνή

Έτσι την είδα ξανά  μια νεράιδα φωτιά

 

Έχω μια αγάπη παλιά που κρατάει μαχαίρια

Όταν τη φωνάξω θα ’ρθεί να μου κόψει αστέρια

Έτσι περνάει ο καιρός έτσι αντέχει το σώμα

Κάποιοι σκοτώνουν το φως

Μα εγώ στην αγάπη πιστεύω ακόμα

Σάκης Αθανασιάδης

νυχτερινές πατρίδες (2016)

Τα μπλε μάτια του καθρέπτη-Σάκης Αθανασιάδης

                        

Τα μπλε μάτια του καθρέπτη

Πόσο γλυκά μου έλεγες θυμάμαι

Έλα στην θάλασσα να γίνεις μόνο φως

Μην με ρωτάς πάρε κρασί και πάμε

Για μας να ξέρεις ο παράδεισος είναι ανοιχτός

Χρόνια μετά τα μάτια του καθρέπτη

Μέσα στους δρόμους τα βλέπω συνεχώς

Πάντα την νύχτα ένα αστέρι όταν πέφτει

Είναι η αγάπη της άμμου ο θεός

Όταν με δεις πάρε μαχαίρι κόψε

Κάθε σκοινί που με κρατά έξω απ’ το φως

Τα μπλε τα φώτα της καρδιά μου πρώτα

Θέλω να ανάψουν κι εσύ γνωρίζεις πως

Κομμάτια σκόνης καίνε το αίμα

Τα αστέρια μου θέλουν για χώμα πληρωμή

Μα εγώ φοβάμαι τα όνειρα ακόμα

Γλυκιά μου πατρίδα σκλάβα και παιδί  

Χρόνια μετά σε μια άκρη του χειμώνα

Με κυνηγάει παγωμένη βροχή

Ρωτάω διαβάτες η άνοιξη αν φτάνει

Ίσως μπορεί να πέρασες κι εσύ

 Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)