Παραδώσου γυμνή -Σάκης Αθανασιάδης

Παραδώσου γυμνή

Εδώ τα μάτια μου μαλώνουν με θάλασσες

Εδώ χτυπάω με σφεντόνα αστέρια

Της νύχτας να σπάσω την σιωπή

Να μην παραιτηθώ απ’ όσα κυνηγούσα μικρός

Στο φτηνό μην χαλάσω τα όνειρα

Μα εσύ από μακριά θολά πάλι βλέπεις

Σκυλιά στο δωμάτιο την νύχτα που τρέχουν

Με χαπάκια άδειο ύπνο θα έχεις

Γιατί φοβάσαι της αγάπης τον δρόμο

Έλα εδώ μου μιλάει σαν σκλάβο ο άνεμος

Έλα εδώ να ακούσω ξανά

Το ποτάμι που μέσα μου τρέχει

Έλα εδώ με ένα γέλιο σου μόνο για δώρο

Τι άλλο να σου πω

Παραδώσου γυμνή στον έρωτα

Εδώ που καράβια οργώνουν την θάλασσα

Εδώ που μπροστά μου οι γλάροι περνάνε

Όλοι φεύγουν μακριά μα πίσω κοιτάνε

Την πατρίδα με το όμορφο φως

Εδώ ανοίγω τον δρόμο να περάσει ο άνεμος

Εδώ χαρίζω φιλιά στην βροχή να νικήσω τον θάνατο

Μια μέρα ακόμα που δεν πίστεψες στης αγάπης το αθάνατο

Τι άλλο να σου πω

Παραδώσου γυμνή στον έρωτα

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - ARPEGGIOSMP

Ο μαγικός φακός-Σάκης Αθανασιάδης

 Ο μαγικός φακός

Το φεγγάρι φυλάει

Του Αυγούστου την θάλασσα

Κι αν μείνεις μαζί μου την νύχτα

Στον μαγεμένο αέρα

Θα ανάψω ένα φακό στην ψυχή σου

Να δεις τι υπάρχει πιο πέρα

Το νερό θα κυλάει

Στην ψυχή σου ο φόβος θα φεύγει

Κι αν πεις πως φοβάσαι τον κόσμο την μέρα

Στον μαγεμένο αέρα

Θα ανάψω με φιλιά το κορμί σου

Να δεις πως στον έρωτα μόνο πετάς

Κι αν περάσει μια μέρα

Η ψυχή και το σώμα σου είναι ίδια

Και τίποτα από αυτά δεν θυμάσαι

Θα είναι όλα μέσα σου ψέμα

Αλλά και πάλι το μαγικό φακό μη φοβάσαι

Μπορείς μονάχη να δεις τι υπάρχει πιο πέρα

Στην άμμο απλώνω

Μια πετσέτα πριν πέσει η νύχτα

Να έρθεις εκεί να με βρεις

Με ένα δάκρυ που καίει

Κι αν είμαι για σένα το λάθος  μπορείς να μου πεις

Γιατί δεν είμαι αλήθεια

Το φεγγάρι θα τρέχει

Στη σιωπή του Σεπτέμβρη

Το φως θα είναι υγρό ίσως κρυώνεις

Αλλά μη μου θυμώνεις

Στον μαγεμένο αέρα

Έχω τρόπους για να ζεσταθείς

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

 

Ο φόβος των νικητών-Σάκης Αθανασιάδης

 Ο φόβος των νικητών

Τον έρωτα αν ψάχνεις μέσα στη μοναξιά

Και νομίζεις στο φως του έχεις πάει

Και μετά ξεχνάς τη διαδρομή και δεν είσαι καλά

Το ταξίδι σου δεν έγινε ποτέ

Το δρόμο αν ψάχνεις να βρεις

Εκεί που τρέχει το κορμί να φτάσει

Η ζωή μαραίνεται και ο έρωτας και η αγάπη

Και το φιλί αρμυρό θα μοιάζει σαν να είναι δάκρυ

Τη θάλασσα κοίτα το σώμα της το κόκκινο

Στον ήλιο που δύει σαν ερωμένη να φλέγεται

Το χώμα απλά κοίτα το χώμα αυτό που πατάς

Αρώματα που μοιράζει όταν η άνοιξη το επισκέπτεται

Και μη κοιτάς τις πόλεις που λιώνουν τα χρώματα

Για να φτιάξουν κι άλλα όπλα μοναξιάς

Το φόβο των νικητών  μη ζήσεις

Αν πεις καλά είμαι εδώ στην ήσυχη ζωή

Και δεν πονάς όταν οι άλλοι κλαίνε

Θολά ποτάμια τα χρόνια θα σε φτάσουν

Στην έρημο θα σε παρασύρουν και θα διψάς

Το βουνό να κοιτάς το βουνό που γεννήθηκες

Κάτι θα βρεις από φως να μου φέρεις

Μια σταγόνα του ξέρεις μου φτάνει

Να πιστέψω κι εγώ στην ανάσταση

Σάκης Αθανασιάδης

     οι ανάσες των εραστών (2014)

Κορίτσια που περάσανε από δω(Πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

 Κορίτσια που περάσανε από δω

                      (Πρώτη δημοσίευση)

Κορίτσια που περάσανε από δω

ποτάμι με φιλιά ορμητικό

μου φέρανε νερό να βαπτιστώ

ουράνιο τόξο, ένα γέλιο παιδικό

 

Κορίτσια που περάσανε από δω

αφήσανε τον ήλιο να σωθώ

μονάχος την βροχή να μη μισώ

στον βάλτο του μυαλού μη τρελαθώ

 

Μου ανάβανε τις νύχτες μου φωτιές

να ξεκινήσω το όνειρο του χθες

να ακούσω την καρδιά του Αξιού

τραγούδια για να γράψω του νερού

 

Να μάθω να πετάω μακριά

το κάθε πλαστικό χωρίς καρδιά

μου ’μάθαν να αγαπάω το απλό

ότι είναι αληθινό να βρω θεό

 

Κορίτσια που περάσατε από δω

πρώτη φορά θα πω ευχαριστώ

κι ας φύγετε στον άγριο καιρό

το γέλιο των ματιών έμεινε εδώ

Σάκης Αθανασιάδης cop.2022

Παραδώσου γυμνή-Σάκης Αθανασιάδης

Παραδώσου γυμνή

Εδώ τα μάτια μου μαλώνουν με θάλασσες

Εδώ χτυπάω με σφεντόνα αστέρια

Της νύχτας να σπάσω την σιωπή

Να μην παραιτηθώ απ’ όσα κυνηγούσα μικρός

Στο φτηνό μην χαλάσω τα όνειρα

Μα εσύ από μακριά θολά πάλι βλέπεις

Σκυλιά στο δωμάτιο την νύχτα που τρέχουν

Με χαπάκια άδειο ύπνο θα έχεις

Γιατί φοβάσαι της αγάπης τον δρόμο

Έλα εδώ μου μιλάει σαν σκλάβο ο άνεμος

Έλα εδώ να ακούσω ξανά

Το ποτάμι που μέσα μου τρέχει

Έλα εδώ με ένα γέλιο σου μόνο για δώρο

Τι άλλο να σου πω

Παραδώσου γυμνή στον έρωτα

Εδώ που καράβια οργώνουν την θάλασσα

Εδώ που μπροστά μου οι γλάροι περνάνε

Όλοι φεύγουν μακριά μα πίσω κοιτάνε

Την πατρίδα με το όμορφο φως

Εδώ ανοίγω τον δρόμο να περάσει ο άνεμος

Εδώ χαρίζω φιλιά στην βροχή να νικήσω τον θάνατο

Μια μέρα ακόμα που δεν πίστεψες στης αγάπης το αθάνατο

Τι άλλο να σου πω

Παραδώσου γυμνή στον έρωτα

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

De kleine Panayotis(Ο Μικρός Παναγιώτης)Μετάφραση στα Ολλανδικά René Haentjens

   De kleine Panayotis

Het regent glimlachjes op het raam;
kleine koninginnetjes dansen,
ze verjagen de winter met de scherpe tanden.
Hun ogen: verborgen stemmen;
het geluid wordt sterker,
de bloemen bewegen
op onbekende muziek,
klaar om te zingen.
De kleine Panayotis wordt wakker;
hoor, de stem van de zomer:
Een handvol zon
kwam ik je geven, murmelt hij.
Dan is hij weer weg,
samen met de kleine koninginnetjes,
zijn kostbaar geschenk achterlatend
voor het kind.

De kleine Panayotis(Ο Μικρός Παναγιώτης) Σάκης Αθανασιαδης

Μετάφραση στα Ολλανδικά René Haentjens

Οι συμμορίες του απογεύματος-Σάκης Αθανασιάδης, Βαγγέλης Καζαντζής

Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης, Βαγγέλης Καζαντζής
Μουσική: Βαγγέλης Καζαντζής
Ηχογράφηση - μίξη: Γιάννης Ταβουλάρης, ΣΥΝ ENA studio, Αθήνα Mastering: Marcus Zander, Hansa studios, Berlin ℗ 2019 Monopol Verlag GmbH
 * Βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Σάκη Αθανασιάδη,
«Η συμμορία του απογεύματος».( εκδόσεις Ιωλκός 1999)

Η θάλασσα που αγάπησα έγινε μάλλον κήπος-Σάκης Αθανασιάδης

 Η θάλασσα που αγάπησα έγινε μάλλον κήπος

Δύο χιλιόμετρα έκανα να βρω το μονοπάτι

Να δω τα κύματα από κοντά

Η θάλασσα που αγάπησα έγινε μάλλον κήπος

Φράχτες την έκλεισαν στη μοναξιά

Το δάσος μου έπιασε φωτιά του έκλεισα τα μάτια

Μόλις θα γίνει παρελθόν θα του επιτεθούν

Λύσεις υπάρχουνε πολλές να σπάσει σε κομμάτια

Πρόθυμοι πάντοτε πολιτευτές λύση θα βρουν

Έτσι τα χρόνια πέρασαν και φύτρωσε μια πόλη

Δίχως τα δέντρα, δίχως τα πουλιά

Να ακούω τώρα προσευχές για αγώνα πάμε όλοι

Τα  όμορφα μου όνειρα τα κάνανε χαρτιά

Μα αν θες να βγεις απ’ όλα αυτά  σκέψου απλά μια μέρα

Πως μεγαλώνουν τα παιδιά σε αυτή την ερημιά

Κλέψε δυο ώρες νύχτα μεγάλωσε τα μάτια

Άσε μονάχο το σκοτάδι στη φωλιά

Σάκης Αθανασιάδης

νυχτερινές πατρίδες (2016)

Ένας παλιάτσος στην πλατεία γελάει (Πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

                                 (Πρώτη δημοσίευση)

Ένας παλιάτσος στην πλατεία γελάει

 

Όπου ακούς δυνατά την σιωπή

είναι το αίμα της γης που γελάει

όταν για όπλα μιλούν οι σοφοί

κι ένας παλιάτσος για θυσία μιλάει

 

Όπου υπάρχει φτωχός πονάει η καρδιά

όταν η θάλασσα καίγεται το δάκρυ κυλάει

μη τραγουδάς σε πόλεις νεκρές

ένας παλιάτσος στην πλατεία γελάει

 

Ήρθε καιρός να βάλεις φωτιά

μες το μυαλό σου μια σπίθα αλήθεια

παπούτσια από δρόμους θα έχεις παλιά

που περπατάνε μονάχα την νύχτα

  

Όπου υπάρχει νερό ανθίζει η καρδιά

όπου υπάρχουν παιδιά τραγουδάνε αστέρια

κανένας δεν τρέχει να βάλει φωτιά

να κάψει τα μικρά καλοκαίρια

 

Ήρθε καιρός να βάλεις φωτιά

σε όνειρα χάρτινα της φυλακή σου

να κάψεις τα σκιάχτρα που είναι κοντά

πριν ξεχαστείς στην σιωπή σου

Σάκης Αθανασιάδης cop.2022

Το βαμβάκι που δακρύζει στο χιόνι (Πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

                                     (Πρώτη δημοσίευση)

Το βαμβάκι που δακρύζει στο χιόνι

 

Φοράω τα παντελόνια του ήλιου

και κοιτάζω ατάραχος την θάλασσα

πληγωμένος από τη αρμύρα και τον άνεμο

μοιάζω μέσα στο δυνατό φως πέτρινο καράβι

που το ξέχασαν οι αιώνες

Δεν αλλάζω χρώμα στα μάτια του

φοβάται τον πολιτισμό που σκουριάζει το μυαλό

έτσι μπορώ να δω καθαρά

τους χιλιάδες ηλεκτρονικούς ζητιάνους

να φωνάζουν βοήθεια

σε μπροστά σε μία παγωμένη οθόνη

σε μια πατρίδα που περπατάει με άδεια μάτια

στο μαύρο δάσος και περιμένει να φυτρώσει το τσιμέντο

φοβάμαι την σιωπή της αγέλης

Καμιά φορά σκέφτομαι τα λόγια που άκουγα να μου λένε

πως πάντα πήγαινα σε λάθος δρόμους

σε λόφους με αγκάθια, σε ανθρώπους με πόνο στα μάτια

μα αυτοί οι λάθος δρόμοι ήταν οι πιο όμορφοι δρόμοι

γιατί έκαιγε δυνατά η ψυχή κι έτρεχα με φόρα στον έρωτα

γιατί είχαν το φως να μεγαλώσουν ένα όνειρο

τόσο λίγο για πολλούς αλλά μεγάλο για μένα

είχαν το φως για να δω ξανά μέσα στα μάτια του πατέρα

το βαμβάκι που δακρύζει στο χιόνι

Σάκης Αθανασιάδης cop.2022

Κι ακόμα ψιθυρίζω να μη σας ενοχλώ-Σάκης Αθανασιαδης

                                                                                     

Κι ακόμα ψιθυρίζω να μη σας ενοχλώ

Μεγάλωσα να αναγνωρίζω μόνο το μαύρο και λευκό

Έτσι έμαθα να με φοβίζουν τα άλλα χρώματα

Μεγάλωσα να ψιθυρίζω να μη σας ενοχλώ

Να μη χαλάω τον ύπνο σε άδεια σώματα

Μεγάλωσα για να γυρίζω στο σπίτι να κρυφτώ

Να κλείνω τα παράθυρα να μην καώ στον ήλιο

Συνήθισα να λέω κάνε υπομονή θα ’ρθει η αγάπη

Μεγάλωσα στα ψέματα με ψέματα

Μα τώρα πια αναγνωρίζω πως η ζωή είναι στιγμές

Που ανεβαίνεις πιο ψηλά αν θες η πέφτεις μια για πάντα

Γι’  αυτό άκουσέ με μια φορά

Η αγάπη αύριο δίχως τέλος

Κάποτε γίνεται αγκαλιά κάποτε βέλος

Πονάει πιο πολύ αν φύγει

Η αγάπη είναι δάκρυ είναι δρόμος

Είναι ένα σύννεφο που βρέχει ασταμάτητα ονόματα

Άλλοτε φέρνει φως άλλοτε φέρνει γκρίζα σύννεφα

Μεγάλωσα κι ακόμα ψιθυρίζω να μη σας ενοχλώ

Γι’ αυτό μαζεύω θάλασσα, ουρανό και χώμα

Ψάχνω να βρω ένα θεό

Που αγαπάει το μαύρο, το λευκό κι όλα τα χρώματα

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Αγκαλιά για μια μέρα-Σάκης Αθανασιάδης

 Αγκαλιά για μια μέρα

Μόλις θα πέσεις μες τις λάσπες

Και τα παπούτσια σου βραχούν από το ψέμα

Θα χάσεις τα κλειδιά για τον παράδεισο

Κι απ’ το παράθυρο θα βλέπεις άδεια τρένα

Μόλις θα σβήσουνε απ’ τα μάτια σου τα φώτα

Και το σκοτάδι απλωθεί μέχρι το αίμα

Οι νυχτερίδες κοιμηθούν μες τα σεντόνια σου

Θα αναζητήσεις αγκαλιά για μια μέρα

Και θα με βρεις να περιμένω

Με έναν φακό στον άδειο δρόμο

Κι απ’ το μυαλό μου να περνούν

Τα καλοκαίρια με αυτοκίνητα

Μόλις γεμίσει o χειμώνας σου με χρώματα

Και το αίμα σου αρχίσει να κυλάει ξανά

θα αναζητήσεις τον χαμένο παράδεισο

Θα με αλλάξεις με αστέρια σβηστά

Αλλά χωρίς έρωτα το σώμα μαραίνεται
Αλλά χωρίς άνοιξη η ψυχή σταματά

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Η κόκκινη βροχή της Μεγάλης Παρασκευής-Σάκης Αθανασιάδης

Η κόκκινη βροχή της Μεγάλης Παρασκευής

Τα πουλιά κελαηδούν το όνομά σου φωνάζουν

Κάτω απ’ το δέρμα σου το ποτάμι κυλάει ορμητικά

Κάθε Μεγάλη Παρασκευή πέφτει κόκκινη βροχή στην ψυχή σου

Μα έμαθες να περπατάς από παιδί στα σύννεφα

Θυμήσου τις φορές που ήθελες να χάσεις δώρα

Να χάσεις λίγη αγάπη να την βρει ένα παιδί

Κι αν τίποτα δεν έχτισες που έχει αξία για να πουληθεί

Κατάφερες να φτιάξεις μια σφεντόνα

Να έχεις μαζί σου ένα όπλο

Όχι να πολεμήσεις τους κακούς αλλά για να θυμάσαι

Πως τίποτε δεν χάνεται την μνήμη σου αν δεν σβήσεις

Κάποτε θα ’ρθει το ποτάμι να σε βρει να δροσιστείς

Κάθε Μεγάλη Παρασκευή πέφτει κόκκινη βροχή στην ψυχή σου

Βουίζουν μηχανές ο δρόμος τρέχει

Ηλεκτρονικοί εραστές καμένοι στους υπολογιστές

Ιεροί πόλεμοι κι άλλα κόλπα εταιρειών

Κάθε δόγμα στα μάτια το μίσος δυναμώνει

Κοιτάξου στον καθρέπτη και πες εγώ πολέμησα

Πολέμησα να πρασινίσει η γη να μεγαλώσει ο ήλιος

Κι αν ήμουν λίγος οι λίγες μέρες αγάπης που άφησα

Ήταν μεγάλο πράγμα για μένα

Που μεγάλωσα μέσα στα τρύπια μου παπούτσια

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)  

Είναι ωραία να φεύγεις-Σάκης Αθανασιάδης

Είναι ωραία να φεύγεις

Φύγε μακριά απ’ την αγάπη
φύγε μακριά απ’ τους σκονισμένους δρόμους της ψυχής μου
μην δεις τα καρφιά στο σώμα μου και τρομάξεις
Φύγε μακριά τώρα που έχεις ξυπνήσει
μην χαθείς μέσα σε όνειρα που δεν περπάτησες ποτέ
κι αν καμιά φορά βρεθείς αγκαλιά με το σκοτάδι
μην ζητήσεις για ένα βράδυ ανάσταση
γιατί δεν θα αντέξεις τον δρόμο ξυπόλητη
κι ανάσταση ζητούν όσοι αντέχουν τον πόνο της αγάπης
Φύγε μακριά απ’ το φεγγάρι
μην δεις κρεμασμένη στο φως την σκιά μου
γιατί θα χαθεί για πάντα εκείνο το καλοκαίρι
που σου κρατούσα το χέρι
Φύγε μακριά απ’ την σιωπή σου πήγαινε πιο πέρα
νάρκισσοι καίνε την θάλασσα
Τώρα μακριά κοντά στο παράθυρο
νοιώθω το αίμα μου λευκό μες το φως
φύγε μακριά είναι ωραία να φεύγεις
αρκεί να μην ξέρεις που τελειώνει ο δρόμος
Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Η αράχνη που τραγουδάει-Σάκης Αθανασιάδης

Η αράχνη που τραγουδάει

Μόλις θα σταματήσει να περνάει

απ’ τα μάτια σου η θάλασσα

κι η βροχή δεν θα φτάνει στο μαξιλάρι μου

να το θυμάσαι καλά

θα απαγορευτεί ο έρωτας

Να το θυμάσαι καλά

μεθυσμένη θα ακούς μια οθόνη

να σε μαλώνει κάθε μέρα

χωρίς να ξέρεις πως η άνοιξη φεύγει

μαζί με τα χελιδόνια της

αφού θα βλέπεις διαφημίσεις

και σαν καλή μηχανή δεν θα έχεις φωνή να πεις τίποτα

Μόλις καρφωθούν τα παράθυρα

θα απαγορευτούν αμέσως τα φιλιά

και κάθε τι που μπορεί να φέρει τον θεό μέσα σου

κι εγώ που έμαθα να τρέχω μακριά απ' το σκοτάδι

δεν θα έχω μάτια να κοιτάξω την ψυχή μου

Όμως νομίζω θα είσαι καλά προστατευμένη

μόλις θα απαγορευτεί ο έρωτας

μακριά από αρρώστιες και πολέμους

μακριά από τον ήλιο, την βροχή και τον αέρα

μακριά απ’ το φως

μακριά απ’ τον δρόμο

θα ζεις μια ήσυχη ζωή

ακούγοντας την αράχνη που τραγουδάει στα κεραμίδια

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Ο δικός μου ο πόλεμος-Σάκης Αθανασιάδης

                    

Ο δικός μου ο πόλεμος

 

Ο δικός μου ο πόλεμος

δεν έχει αγγέλους χτυπημένους από σφαίρες

ούτε έχει μετανάστες κρεμασμένους

στα καλώδια της τηλεόρασης

έχει νερό να πλυθούνε τα μάτια

κι έρωτα

να ξαναζήσουν ελεύθερα τα σώματα

Η δική μου η θάλασσα

δεν βάζει φωτιά στα νησιά της

αγαπάει όλους τους θεούς

που δεν μιλάνε για θάνατο

η δική μου η θάλασσα

έχει τα δικά της τραγούδια

με το αλάτι

κλείνει τις πληγές της ψυχής

Το δικό μου χωράφι

δεν έχει φυτά που ναρκώνουν

ούτε έχει μηχανήματα

που αναζητάνε τη νύχτα χρυσό

έχει χιόνι, έχει βροχή, έχει ήλιο

έχει παιδιά, έχει ερωτευμένους

έχει εμένα που φοβήθηκα

να μεγαλώσω ένα παιδί για σκλάβο

Ο δικός μου ο πόλεμος

έχει ραγισμένα μάτια

τραγούδια έχει με σφαίρες

αγαπάει όλους τους θεούς

που δεν μιλάνε για θάνατο

ο δικός μου ο πόλεμος

έχει τα παράθυρα ανοιχτά

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)