Κλεμμένη άνοιξη(πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

                (πρώτη δημοσίευση

Κλεμμένη άνοιξη

Απόψε σε παρακαλώ

μην σκέφτεσαι το σώμα

σβήσε το φως άνοιξε τα παράθυρα

πέρασε καιρός που το φεγγάρι

στα μάτια σου δεν έχει περπατήσει

Κι αν το αίμα σου πάρει φωτιά

όταν ακούσεις την φωνή του φεγγαριού

μην ρωτήσεις τον άνεμο που είμαι εγώ

αλλά ψάξε καλά την ψυχή σου

κι αν με βρεις κρυμμένο εκεί

ονόμασέ με αγάπη

Χελιδόνια θα έρθουν στο κρεβάτι σου νύχτα

τα δικά μου θα φέρουν φιλιά

σαν ξυπνήσεις να βρεις την  δική σου αλήθεια

η αγάπη περπατάει στην φωτιά

Κλεμμένη μου άνοιξη

θα σε δω ξαφνικά

με λουλούδια στα χέρια

με αηδόνια στα μαλλιά

να μου σπάσεις τους τοίχους

να ξεφύγω απ' το λίγο

να μου μάθεις να αγαπώ δυνατά

Cop.2020 Σάκης Αθανασιάδης

ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ ΣΟΥ - ARPEGGIOSMP

Ένας ψεύτης ουρανός-Σάκης Αθανασιάδης

Ένας ψεύτης ουρανός
 

Σε έχει κουράσει ξέρω η συνταγή

Να είσαι μια μύγα στον παράδεισο

Ο μυστικός σου δείπνος να έχει βρώμικο ψωμί

Και όλο να βλέπεις κλειδωμένο το παράθυρο

Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Έξω είναι ο ψεύτης ουρανός

Και το άγγιγμά του μια μεγάλη αυταπάτη

Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Τα αεροπλάνα σαν κοιτάς στον ουρανό

Να κόβουνε στη μέση μαύρα σύννεφα

Θα κουβαλάνε τα όνειρά σου τα καλά

Να τα πετάνε στον αέρα σαν ασήμαντα

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη

Έξω είναι ο κλέφτης ο καιρός

Και η φωνή του που ακούς μια απάτη

Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Το χρυσαφένια ρούχα που κοιτάζεις στη σκηνή

Σε έχουν φωνάξει στη γιορτή τους σαν κατάδικο

Να τους πετάξεις χειροκρότημα για αμοιβή

Και οι οθόνες να μιλούν για το αθάνατο

Πως θα κερδίσω αγάπη μου τη νύχτα αυτή

Και θα σκοτώσω με το σώμα σου το θάνατο

Ο μυστικός μου δείπνος έχει βρώμικο ψωμί

Και  μόνο ελεύθερος να σιωπώ είμαι στο άδικο

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη

Έξω είναι ο ψεύτης ουρανός

Μα το αντίδοτο στα ψεύτικα μόνο η αγάπη

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη

Σάκης Αθανασιάδης

τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Ο σκύλος της ελευθερίας-Σάκης Αθανασιάδης

Ο σκύλος της ελευθερίας

Γιατί δεν τραγουδούν  τα παιδιά

Γιατί η άνοιξη σαν ψεύτικη μοιάζει

Ξέρει κανένας να μου πει

Αυτή η σιωπή με τρομάζει

Γιατί μες τα μάτια η σβησμένη φωτιά

Γιατί παραδόθηκες και το όνειρο στάζει

Ακόμη και ο άνεμος φυσάει δυνατά

Αυτή η εποχή με τρομάζει

Βγάζω τη μάσκα να δεις την καρδιά

Και πες μου ποιος είμαι δεν με τρομάζει

Αυτό που φοβάμαι και το ξέρεις καλά

Είναι ο παράδεισος με σένα να μοιάζει

Έχω τα πάθη μου και ζω στη φωτιά

Κάνω το όνειρο με δρόμο να μοιάζει

Έχω το γιο μου μεγάλη αγκαλιά

Κι εσένα αυτό σε τρομάζει

Γιατί παραδόθηκες και πάει η καρδιά

Γιατί δεν κοιτάζεις το φως αν πλησιάζει

Αυτό που φοβάμαι και το ξέρεις καλά

Είναι το μέλλον με σένα να μοιάζει

Σάκης Αθανασιάδης   

                  οι ανάσες των εραστών (2014)

Η αράχνη που τραγουδάει-Σάκης Αθανασιάδης

                 (πρώτη δημοσίευση)

Η αράχνη που τραγουδάει

Μόλις θα σταματήσει να περνάει

απ’ τα μάτια σου η θάλασσα

κι η βροχή δεν θα φτάνει στο μαξιλάρι μου

να το θυμάσαι καλά

θα απαγορευτεί ο έρωτας

Να το θυμάσαι καλά

μεθυσμένη θα ακούς μια οθόνη

να σε μαλώνει κάθε μέρα

χωρίς να ξέρεις πως η άνοιξη φεύγει

μαζί με τα χελιδόνια της

αφού θα βλέπεις διαφημίσεις

και σαν καλή μηχανή δεν θα έχεις φωνή να πεις τίποτα

Μόλις καρφωθούν τα παράθυρα

θα απαγορευτούν αμέσως τα φιλιά

και κάθε τι που μπορεί να φέρει τον θεό μέσα σου

κι εγώ που έμαθα να τρέχω μακριά απ' το σκοτάδι

δεν θα έχω μάτια να κοιτάξω την ψυχή μου

Όμως νομίζω θα είσαι καλά προστατευμένη

μόλις θα απαγορευτεί ο έρωτας

μακριά από αρρώστιες και πολέμους

μακριά από τον ήλιο, την βροχή και τον αέρα

μακριά απ’ το φως

μακριά απ’ τον δρόμο

θα ζεις μια ήσυχη ζωή

ακούγοντας την αράχνη που τραγουδάει στα κεραμίδια

Cop.2020 Σάκης Αθανασιάδης

Τα όμορφα τα σύννεφα μιλάνε με βροχή-Σάκης Αθανασιάδης

Τα όμορφα τα σύννεφα μιλάνε με βροχή

 

Ρίχνει μια αλλιώτικη βροχή, καίει το σώμα

Η μέρα στα λιβάδια του θεού δεν φώτισε ακόμα

Ακούω του ανέμου τη φωνή στη κόκκινη νύχτα

Τα βήματα ακούω ενός αγγέλου κοντά

 

Χορεύουνε σκιές, ξεχασμένες ζωές, σκάνε στον τοίχο

Ξημέρωνε κι ακούω της μέρας τη φωνή

Ο ήλιος τελειώνει την τελευταία σκιά με κόκκινο χρώμα

Η μέρα στα λιβάδια του θεού δεν φώτισε ακόμα

 

Κάθισα δίπλα σε ένα δέντρο έκαιγε ο αέρας

Άκουσα την ανάσα του δάσους όταν είδα φωτιά

Έτρεξα μακριά να σωθώ δεν ήμουν ο μόνος

Ήμουν κι εγώ όπως οι άλλοι γυμνός

 

Έπεσα μα είμαι καλά κάπου αράζω

Ήθελα να ανέβω ψηλά να μάθω να διαβάζω

Του άνεμου σου τα μυστικά, τη θάλασσα σου να κοιτάζω

Ήξερες πως έχει βαρύ φορτίο η μνήμη

Σε αυτούς που ζητούν λευτεριά και δεν γίνονται κτήνη

 

Φέρνει μια άλλη ζωή ο αέρας τη νύχτα

Κάθεσαι για ώρες σκυφτός, ο άγγελος σου λέει καληνύχτα

Σηκώνεσαι το άλλο πρωί, βγαίνεις στο δρόμο

Παίρνεις τη ψυχή του μαζί, αλλάζεις ζωή 

Σάκης Αθανασιάδης 

το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Γυμνή Περιοχή-Σάκης Αθανασιάδης

 Γυμνή Περιοχή

Τον έρωτα θα πληρώνεις
Στις νύχτες τους
Θα μιλάς σιγά
Τα μάτια θα κλείνεις
Θα φωνάζεις απών

Κλειστά παράθυρα
Θα κλέβουν τα μεσημέρια
Σε μια οθόνη θα μιλάς
Στον εαυτό σου
Φιλιά από σένα σε σένα
Ήσυχες μέρες

Σε πόλεις που έχουν αστυνόμους
Για τον έρωτα και τη μοναξιά
Σε πόλεις βαμμένες σαν εταίρες
Πόσες ανάσες σου ’χουν μείνει;
Σάκης Αθανασιάδης

• o μικρός ήλιος κι άλλα όνειρα του δρόμου, β΄ έκδοση (2014)

Ο πειρατής των ονείρων(πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

                    (πρώτη δημοσίευση)

Ο πειρατής των ονείρων

Χάλασα όλα μου τα παπούτσια

περπατώντας σε χιλιάδες όνειρα

μέσα στον ήλιο μέσα στην βροχή

ρωτώντας τον άνεμο

αν διψάς για ένα φιλί μου

Την πρώτη φορά που σε είδα στο όνειρο

ήσουν γυμνή και μάλωνες με τα κύματα

έτρεξα βιαστικά να σε αγκαλιάσω

μα τα μάτια σου φώναζαν πως πρέπει να φύγω

Είναι πολύ αργά να περπατήσουμε στην θάλασσα

σε λίγο ξημερώνει και τελειώνει το όνειρο

την άλλη φορά θα σου παραδοθώ

το αίμα σου να μην κρυώσει ποτέ, έλεγες

Αμέτρητες νύχτες έτρεχα μακριά απ’ το σώμα

και περίμενα σε άγνωστες θάλασσες να φανείς

να σε αρπάξω σαν πειρατής μα ποτέ σου δεν ήρθες

όμως θυμάμαι μια φορά ένα αστέρι που έπεσε

το έντονο φως του μου έκαψε τα μάτια

πονούσε η ψυχή μου για μέρες στην δουλειά

Χάλασα όλα μου τα παπούτσια

περπατώντας σε χιλιάδες όνειρα

παράτησα τις πόλεις ταξίδεψα στα χωριά

μέσα στην άνοιξη να σε συναντήσω

Ιδρωμένος ξυπνούσα το πρωί

κι αυτό που θυμόμουν κάθε φορά που ξυπνούσα

είναι πως σε έβλεπα γυμνή μέσα στο χιόνι

να τρέχεις μακριά να μην σε φτάσω

Μα τώρα που οι νόμοι κλειδώνουν τις πόλεις

αγόρασα καινούργια παπούτσια

να τρέχω μακριά απ’ τους χειμώνες

το αίμα μου να μην κρυώσει ποτέ

Cop.2020 Σάκης Αθανασιάδης