Φύλλα του καλοκαιριού(Πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

                       (Πρώτη δημοσίευση)    

Φύλλα του καλοκαιριού

 

Η πόλη άρπαζε φωτιά έκαιγε ο αέρας

τα μάτια μου και τα όνειρα που ’δωσα δανεικά

κι αφού δεν είχα ένα φιλί τον Αύγουστο να σώσω

να περπατήσω ήθελα στα σύννεφα κοντά

 

Ενώ είχα φτάσει στην κορυφή

τον ουρανό να πιάσω

βλέπω την θάλασσα μακριά

να μου χαμογελά

 

Έλα κοντά μου μην αργείς ακούω να μου λέει

το σώμα σου να δροσιστεί, καίει η αγάπη καίει

και τα φιλιά της δανεικά σε ’μένα να τα δώσεις

αλάτι έχω της ψυχής μια πληγή να κλείσεις

 

Χωρίς καλά να το σκεφτώ

στην άμμο περπατάω

βουτάω τα μάτια στο νερό

και φεύγει ο θυμός

καθώς ο αέρας ξενυχτά

σβήνει φιλιά με αλάτι

μα η διαδρομή ως το όνειρο

ποτέ δεν θα χαθεί

 Σάκης Αθανασιάδης cop.2023

Ο Βαρδάρης τραγουδάει μαζί μου στο τρένο(Πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

                                     (Πρώτη δημοσίευση)    

Ο Βαρδάρης τραγουδάει μαζί μου στο τρένο

 

Στην λίμνη με τις ευχές

που ζούνε τα δικά μου παραμύθια

πουλιά πετούν χαμηλά

στα καλάμια πλησιάζουν

εκεί δεν βλέπει ο θεός

κι οι ζητιάνοι  το μεγάλο ποτάμι φοβούνται

μονάχα κάποια αγάπη μου

περπατάει μαζί μου στην λάσπη

 

Κυλάει ο Αξιός αργά

στα πόδια του Αυγούστου

κι η θάλασσα που περιμένει το γλυκό νερό

το φράγμα με αλάτι δεν μπορεί να σπάσει

 

Τόσα χρόνια παραμένω επιβάτης

σε άδειο τρένο σκουριασμένο

τα χαλάσματα να ψάχνω

και τραγούδια να σου φτιάχνω

το νερό να ξεδιψάς

 

Στην λίμνη με τις ευχές

μένει η νεράιδα μου μόνη

ο ήλιος της χτυπά το κορμί μα ποτέ δεν το λιώνει

κανείς απ' το χωριό δεν ζητά να την δει

το λευκό φως της ψυχής το αρνούνται

μονάχα ο Βαρδάρης τραγουδάει μαζί μου στο τρένο

κυνηγοί δεν πλησιάζουν φοβούνται

 

Μάλλον θα έχει ακουστεί σε σκλάβων παραμύθια

πως μια νεράιδα στην λίμνη περπατάει μονάχη την νύχτα

στην όχθη του ποταμού μαζεύει αστέρια

κι όποιος τη δει ξαφνικά του κόβει τα χέρια

 

Τόσα χρόνια παραμένω επιβάτης

σε άδειο τρένο σκουριασμένο

τα χαλάσματα να ψάχνω

και τραγούδια να σου φτιάχνω

το νερό να ξεδιψάς

Σάκης Αθανασιάδης cop.2023

Αγκαλιά για μια μέρα-Σάκης Αθανασιάδης

     Αγκαλιά για μια μέρα

Μόλις θα πέσεις μες τις λάσπες

Και τα παπούτσια σου βραχούν από το ψέμα

Θα χάσεις τα κλειδιά για τον παράδεισο

Κι απ’ το παράθυρο θα βλέπεις άδεια τρένα

Μόλις θα σβήσουνε απ’ τα μάτια σου τα φώτα

Και το σκοτάδι απλωθεί μέχρι το αίμα

Οι νυχτερίδες κοιμηθούν μες τα σεντόνια σου

Θα αναζητήσεις αγκαλιά για μια μέρα

Και θα με βρεις να περιμένω

Με έναν φακό στον άδειο δρόμο

Κι απ’ το μυαλό μου να περνούν

Τα καλοκαίρια με αυτοκίνητα

Μόλις γεμίσει o χειμώνας σου με χρώματα

Και το αίμα σου αρχίσει να κυλάει ξανά

θα αναζητήσεις τον χαμένο παράδεισο

Θα με αλλάξεις με αστέρια σβηστά

Αλλά χωρίς έρωτα το σώμα μαραίνεται
Αλλά χωρίς άνοιξη η ψυχή σταματά

    Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

 

The warriors of August(Οι πολεμιστές του Αυγούστου )Sakis AthanasiadisΜετάφραση στα Αγγλικά- Eva Johanos

The warriors of August-Sakis Athanasiadis
Μετάφραση στα Αγγλικά- Eva Johanos

The warriors of August

In summers I walk far from the voices
of the people who slap the sea
I erase from my mind
the black skin of August
the beautiful bodies that cry out
I have the key of your paradise
come take it
because I will believe that my passionate loves
needed their own sunscreen
in order to not be destroyed in the sun I run far away from the warriors of the water 

I bloody my feet on the soil
I return there where I was born in the north
to find light beneath to moon
to find water to refresh the eyes
my feet after hours
to remember the difficult roads
to take me on paths where I had not walked
to stopped wagons that rust
on the borders of civilization
And when I return again to my sea
the river will have passed into my veins
and the wind will still be arguing
with the whites of my eyes
I will ask nothing of the first rain
the waves will be speaking loudly ~ she will not hear me
the naked bodies surely will not be there
as soon as a star falls on their pillow
they will try out the next summer in their mirror
Sakis Athanasiadis
(translation: Eva Johanos)

Οι πολεμιστές του Αυγούστου

Περπατάω τα καλοκαίρια μακριά απ’ τις φωνές
των ανθρώπων που χαστουκίζουν τη θάλασσα
σβήνω απ’ το μυαλό μου
το μαύρο δέρμα του Αυγούστου
τα ωραία σώματα που φωνάζουν
έχω το κλειδί για τον παράδεισό σου
έλα να το πάρεις
γιατί θα πιστέψω πως οι έρωτές μου
χρειάζονταν το δικό τους αντηλιακό
να μην καταστραφούν στον ήλιο
Τρέχω μακριά απ’ τους πολεμιστές των νερών
ματώνω τα πόδια μου στο χώμα
γυρίζω εκεί που γεννήθηκα στον βορρά
να βρω φως κάτω απ’ το φεγγάρι
νερό να βρω τα μάτια ξεδιψάσω
τα πόδια μου μετά από ώρες
να θυμηθούν τους δύσκολους δρόμους
σε μονοπάτια που δεν περπάτησα να με πάνε
σε σταματημένα βαγόνια που σκουριάζουν
στα σύνορα του πολιτισμού
Κι όταν γυρίσω πίσω στη θάλασσά μου
το ποτάμι θα έχει περάσει στις φλέβες μου
κι ο άνεμος θα μαλώνει ακόμη
με τις λεύκες στα μάτια μου
Τίποτα δεν θα ρωτήσω την πρώτη βροχή
θα μιλάνε δυνατά τα κύματα δεν θα με ακούει
τα γυμνά κορμιά σίγουρα δεν θα είναι εκεί
μόλις ένα αστέρι πέσει στο μαξιλάρι τους
θα δοκιμάζουν στον καθρέφτη το επόμενο καλοκαίρι

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Το πηγάδι των παραμυθιών (Πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

                                        (Πρώτη δημοσίευση)    

Το πηγάδι των παραμυθιών

 

Ανοίγω το παράθυρο καλύτερα να δω το πράσινο του Αξιού

ακίνητο είναι το νερό μοιάζει σαν ζωγραφιά

μα όσο σκέφτομαι ξανά στον χαλασμένο δρόμο

δεν άλλαξε και τίποτα εδώ

ματώνουν οπαδοί ο πόλεμος κρατάει χρόνια

είναι η πατρίδα μου αυτή, είναι η πατρίδα μου που ήξερα παλιά και με πονάει

είναι οι «στρατιώτες» που χορεύουν και γελάνε

όταν το κόμμα κυβερνάει ως το πρωί στα πανηγύρια

 

Αφήνω αυτοκίνητο κλειδιά μαζεύω τα κλαδιά

χορτάριασε και πάλι η αυλή

μα όλα είναι εκεί ζωγραφισμένα στο μυαλό μου

στους τοίχους θα χορεύουν οι σκιές

στη σιωπή θα ακούγονται φωνές

τα κεραμίδια του σπιτιού θα στάζουν αίμα

ονόματα παραμυθιών

τα δώρα των πολεμιστών και των απόντων

 

Ξανά θα ανάψω ένα κερί γι’ αυτούς που έμειναν εκεί για πάντα

που μου έδωσαν ένα φιλί, μια βροχή να ζωγραφίσω

από τους φράχτες για να βγω να μάθω να μιλάω

να βάλω ήλιο και βροχή στην χάρτινη ζωή μου

πηγάδι των παραμυθιών το δώρο των ξυπόλητων προσφύγων

των νικητών μα ηττημένων της αλήθειας

Σάκης Αθανασιάδης cop.2023

                       

Η θάλασσα του Αυγούστου(Πρώτη δημοσίευση) Σάκης Αθανασιάδης

                      (Πρώτη δημοσίευση)    

Η θάλασσα του Αυγούστου

 

Χιλιόμετρα τα χρόνια μες τους δρόμους

χωριά που καίγονται κουράστηκα να βλέπω

όσο κι αν ψάχνω για νερό να ξεδιψάσω

μόνο αλάτι στην πληγή θα ρίξω λίγο

 

Παρατημένες άγκυρες στον δρόμο

μια αυταπάτη μες την έρημο αντικρίζω

τρελά φυσάει ο αέρας

και μου πετάει στα μάτια σκόνη

 

Δακρύζει απόψε ένα κορίτσι

καθώς στην θάλασσα του Αυγούστου περπατάω

ένα Σεπτέμβρη βροχερό έχει η φωνή του

το πρώτο αστέρι έπεσε για εκείνη το φυλάω

 

Πλησιάζουν αυτοκίνητα και τρέχω

απ’ τα παιγνίδια του μυαλού μου να ξεφύγω

δεν σβήνει η αγάπη μόνο καίει

είναι το φως ξυπόλητος απ’ το σκοτάδι να γυρίζω

   Σάκης Αθανασιάδης Cop.2023

Ο Μάγος Καλοκαίρι- Σάκης Αθανασιάδης

 Ο Μάγος Καλοκαίρι

Λένε πως σε φώτα πολλά

Νεράιδες χορεύουν και η πιο ωραία τραγουδά

Λούζονται ως το πρωί με φως

Γιατί το φως είναι αγάπη

Πέφτουν αστέρια στα νερά

Φέρνουν τα όνειρα κοντά

Ο μάγος καλοκαίρι είναι εδώ

Με λίγη αγάπη θα τον ανταμώσεις

Πάντα  ένα αστέρι όταν πέφτει

Θα βλέπω στα μάτια σου το καλοκαίρι

Θα σε φωνάζω σήκω

Θα σε τραβάω απ’ το χέρι

Πάντα  ένα αστέρι όταν πέφτει

Θα βλέπω στα μάτια σου το καλοκαίρι

Ψάξε την αγάπη παντού

Κι ας πλέει όπως λεν’ στη χώρα του νερού

Όταν ο δρόμος κλείνει η αγάπη σε σώζει

Περπατάω κάθε βράδυ στη θάλασσα

Βρέχω τη μνήμη

Όταν ένα καλοκαίρι φεύγει η ψυχή μου πονά

Μα αν κοιτάξω μακριά

Ο μάγος καλοκαίρι είναι εκεί

Με λίγη αγάπη θα τον ανταμώσω
Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Και πεις μέσα στην Πάρο σε αγαπώ-Σάκης Αθανασιάδης

Και πεις μέσα στην Πάρο σε αγαπώ

Το πλοίο στο λιμάνι ξεκίνησε και πάλι

Να κάνει τα παιγνίδια στο νερό

Αυτό λέω να πάρω να φτάσω ως τη Πάρο

Να ρίξω όλο το μαύρο στο λευκό

Ανοίγω για ειδήσεις πέφτω σε διαφημίσεις

Ο ήλιος βασιλεύει στο βουνό

Το πλοίο στο λιμάνι ξεκίνησε και πάλι

Μα τώρα είμαι επάνω του κι εγώ

Στης θάλασσας το δρόμο θα ρίξω ένα χρόνο

Κι άδειος από μνήμη θα σε βρω

Να είσαι στο Μαρτσέλο με ψάθινο καπέλο

Κι ο ήλιος να σου λέει σε αγαπώ

Τη νύχτα απ’ το κάστρο θα βλέπεις κι άλλο άστρο

Στη θάλασσα να πέφτει μαγικό

Θα παίζεις με το φάρο το σώμα σου πριν πάρω

Και πεις μέσα στην Πάρο σε αγαπώ

 Σάκης Αθανασιάδης 

·        τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Κι ακόμα ψιθυρίζω να μη σας ενοχλώ-Σάκης Αθανασιαδης

                                                                                     

Κι ακόμα ψιθυρίζω να μη σας ενοχλώ

Μεγάλωσα να αναγνωρίζω μόνο το μαύρο και λευκό

Έτσι έμαθα να με φοβίζουν τα άλλα χρώματα

Μεγάλωσα να ψιθυρίζω να μη σας ενοχλώ

Να μη χαλάω τον ύπνο σε άδεια σώματα

Μεγάλωσα για να γυρίζω στο σπίτι να κρυφτώ

Να κλείνω τα παράθυρα να μην καώ στον ήλιο

Συνήθισα να λέω κάνε υπομονή θα ’ρθει η αγάπη

Μεγάλωσα στα ψέματα με ψέματα

Μα τώρα πια αναγνωρίζω πως η ζωή είναι στιγμές

Που ανεβαίνεις πιο ψηλά αν θες η πέφτεις μια για πάντα

Γι’  αυτό άκουσέ με μια φορά

Η αγάπη αύριο δίχως τέλος

Κάποτε γίνεται αγκαλιά κάποτε βέλος

Πονάει πιο πολύ αν φύγει

Η αγάπη είναι δάκρυ είναι δρόμος

Είναι ένα σύννεφο που βρέχει ασταμάτητα ονόματα

Άλλοτε φέρνει φως άλλοτε φέρνει γκρίζα σύννεφα

Μεγάλωσα κι ακόμα ψιθυρίζω να μη σας ενοχλώ

Γι’ αυτό μαζεύω θάλασσα, ουρανό και χώμα

Ψάχνω να βρω ένα θεό

Που αγαπάει το μαύρο, το λευκό κι όλα τα χρώματα

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)