Κυριακή 30 Αυγούστου 2020

Είμαι αυτός που ζητάς μόλις φύγω - Σάκης Αθανασιαδης

Είμαι αυτός που ζητάς μόλις φύγω


Είμαι αυτός που χτυπάει η βροχή
Το γυμνό του σώμα
Είμαι αυτός που φωνάζει τη θάλασσα
Να περάσει το δρόμο να σε βρει

Ποιος ακούει τα κύματα
Ποιος κάθεται τη νύχτα στο παράθυρο
Ποιος ξενυχτάει απόψε
Το χιόνι που σκεπάζει τις πόλεις

Είμαι αυτός που ζητάς μόλις φύγω
Είμαι αυτός που σου λέει να διψάς
Για ένα φιλί το μικρό καλοκαίρι
Είμαι αυτός που ακούς να σου λέει
Είναι ωραίο το ταξίδι με το πλήθος
Μα είναι καλύτερα να μάθεις που πάει ο ήλιος

Ποιος ακούει τις σφαίρες στο ποτάμι
Ποιος ακούει τον άνεμο που φωνάζει
Στα κόκκινα νερά
Φτηνά σώματα σαν άμμος
Που δεν θέλεις ή δεν μπορείς να τα δεις

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2020

Ποτάμι που κυλάει ορμητικά-Σάκης Αθανασιάδης


Ποτάμι που κυλάει ορμητικά

Ήσουν δίπλα μου
Άκουγα την ανάσα σου
Μα δεν μπορούσα να σε δω
Μας χώριζαν οι τοίχοι
Ήσουν δίπλα μου
Ο δρόμος έφερνε την έρημο να δω
Την μοναξιά μου να αγαπήσω

Χάθηκε η αγάπη μου κάπου θα ταξιδεύει
Τα μάτια της θέλω να δω πνεύμα καλό του έρωτα
Δεν με λυπάσαι που με παρατάς σε ορμητικά ποτάμια
Να τρέχει να σωθεί η ψυχή απ’ το σώμα
Το σώμα μου που καίγεται με αυτή την απουσία
Άγιος ο έρωτας, άγριο ποτάμι που κυλάει
Στην ψυχή μου ορμητικά

Είπα έξω θα βγω μήπως σε συναντήσω
Στο δρόμο μια ακόμη φορά να μου χαμογελάσεις
Κι όταν σου μίλησα γέλασες κι είπες
Μια άλλη φορά όταν μπορώ δεν θα χαθούμε

Ήσουν δίπλα μου
Άκουγα την καρδιά σου να χτυπάει
Μα δεν μπορούσα μια λέξη να σου πω
Κι άρχισα ξαφνικά να κλαίω

Μου λείπεις τόσο σου το λέω
Τρυπώνω στο όνειρό σου λαθραία
Άλλοτε σε αγκαλιάζω, άλλοτε κλαίω
Σου χαϊδεύω τα μαλλιά, σου φιλώ τα στήθη
Εσύ κοιτάς τη θάλασσα που μοιάζει με φωτιά κι εγώ σου λέω
Άγιος ο έρωτας, άγριο ποτάμι που κυλάει
Στην ψυχή μου ορμητικά
Σάκης Αθανασιάδης

 

Κυριακή 23 Αυγούστου 2020

Η ψυχή των αθώων-Σάκης Αθανασιάδης

 Η  ψυχή των αθώων

                                                                                       Ο
έρωτας είναι ένας θάνατος γλυκός
Που σε σκεπάζει ξαφνικά με χίλια φώτα
Δεν σκέφτεσαι, ούτε πονάς
Και τίποτε δεν είναι όπως πρώτα

Ο έρωτας είναι φωνή που την ακούς μια φορά
Και την θυμάσαι πάντα
Όταν τα μάτια σου μυρίσουν μοναξιά
Όταν ο κόσμος γίνεται ξανά χίλια κομμάτια

Αν με ακούς, αν με ακούς…
Δεν ξέρω αν υπάρχει αγάπη
Όμως για νύχτες σε κρατούσα αγκαλιά
Και ας ήσουνα μακριά, σε άδειο κρεβάτι

Ο έρωτας είναι ένας δείπνος με το φως
Μια βρισιά στη βία των ηρώων
Σε αυτούς που συμβιβάζονται με ίσως και πως
Γιατί φοβούνται τη ψυχή των αθώων

Αν με ακούς, αν με ακούς…
Δεν ξέρω αν υπάρχει αγάπη
Είναι όμως σπουδαίο να φαντάζομαι πως
Έχω καρδιά με φωτιά αντί για απάτη

Ο έρωτας είναι ένας δρόμος σκοτεινός
Που δεν σε νοιάζει αν πας σωστά ή λάθος
Αν είναι θάνατος, θα είναι γλυκός
Γι’ αυτό μη σκέφτεσαι και τρέξεις στο λάθος

Nα γεννάς, να πονάς θα σου λένε
Να μην αγαπάς, η αγάπη χάνει
Θα κλαίνε να σε πείσουν θα λένε φτάνει
Στον έρωτα όλοι στο τέλος χάνουν
Μα δεν υπάρχει τίποτε πιο μεγάλο
Να είσαι εσύ, εσύ καρδιά μου
Σάκης Αθανασιάδης 

Σάββατο 22 Αυγούστου 2020

De kleine Panayotis(Ο Μικρός Παναγιώτης)Μετάφραση στα Ολλανδικά René Haentjens

                                                De kleine Panayotis

Het regent glimlachjes op het raam;
kleine koninginnetjes dansen,
ze verjagen de winter met de scherpe tanden.
Hun ogen: verborgen stemmen;
het geluid wordt sterker,
de bloemen bewegen
op onbekende muziek,
klaar om te zingen.
De kleine Panayotis wordt wakker;
hoor, de stem van de zomer:
Een handvol zon
kwam ik je geven, murmelt hij.
Dan is hij weer weg,
samen met de kleine koninginnetjes,
zijn kostbaar geschenk achterlatend
voor het kind.

René Haentjens

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2020

Ο μαγικός φακός-Σάκης Αθανασιάδης

Ο μαγικός φακός

Το φεγγάρι φυλάει
Του Αυγούστου την θάλασσα
Κι αν μείνεις μαζί μου την νύχτα
Στον μαγεμένο αέρα
Θα ανάψω ένα φακό στην ψυχή σου
Να δεις τι υπάρχει πιο πέρα

Το νερό θα κυλάει
Στην ψυχή σου ο φόβος θα φεύγει
Κι αν πεις πως φοβάσαι τον κόσμο την μέρα
Στον μαγεμένο αέρα
Θα ανάψω με φιλιά το κορμί σου
Να δεις πως στον έρωτα μόνο πετάς

Κι αν περάσει μια μέρα
Η ψυχή και το σώμα σου είναι ίδια
Και τίποτα από αυτά δεν θυμάσαι
Θα είναι όλα μέσα σου ψέμα
Αλλά και πάλι το μαγικό φακό μη φοβάσαι
Μπορείς μονάχη να δεις τι υπάρχει πιο πέρα

Στην άμμο απλώνω
Μια πετσέτα πριν πέσει η νύχτα
Να έρθεις εκεί να με βρεις
Με ένα δάκρυ που καίει
Κι αν είμαι για σένα το λάθος  μπορείς να μου πεις
Γιατί δεν είμαι αλήθεια

Το φεγγάρι θα τρέχει
Στη σιωπή του Σεπτέμβρη
Το φως θα είναι υγρό ίσως κρυώνεις
Αλλά μη μου θυμώνεις
Στον μαγεμένο αέρα
Έχω τρόπους για να ζεσταθείς
  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

 

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2020

Ποιος θα σου κάνει έρωτα-Σάκης Αθανασιάδης

Ποιος θα σου κάνει έρωτα

Αν σβήσει η θάλασσα απ’ τα μάτια μου
θα υποφέρω
Αν με αφήσεις μόνο στη στεριά
Μέσα στο πλήθος θα χαθώ

Φοβάμαι τόσο τις φωνές και ξέρω
Μες τη σιωπή νοιώθω θεός
Γιατί έμαθα μόνο για αγάπη να μιλώ

Ποιος θα σου κάνει έρωτα
Όταν καίγεται το σώμα
Ποιος θα ανοίξει το παράθυρο
Για να πετάξει η ψυχή

Αν σβήσει το φεγγάρι απ’ τα μάτια μου
θα υποφέρω
Αν με αφήσεις να διψώ για τα φιλιά
Θα περιμένω για να ’ρθεις

Γυρίζω πίσω τις σελίδες για να ξέρω
Πόσο  θα βρίσω τη ζωή
Που μου φωνάζει να συμβιβαστώ

Ποιος θα σου δώσει αγκαλιά
Μες το σκοτάδι
Ποιος θα σου κάνει έρωτα
Για να ανθίσει τον χειμώνα η καρδιά


Σάββατο 8 Αυγούστου 2020

Το φιλί του καθρέφτη-Σάκης Αθανασιάδης


Το φιλί του καθρέφτη

 

Ήμουν κρεμασμένος σ’ ένα στίχο όταν χάθηκες

και σκεφτόμουν αν πέσω  

όλοι οι δρόμοι που περπάτησα τόσα χρόνια

είχαν μαύρο φως

Εσύ άλλαξες το τηλέφωνό σου για σιγουριά

έγινες το κορίτσι που περπατάει ξυπόλυτο στον καθρέφτη

κι άφησες την σιωπή να μιλάει

εγώ κρέμασα σε μανταλάκια το πρόσωπό σου

κι άφησα την βροχή να σε δέρνει

Από τότε παράτησα τα ποιήματα και περπάτησα πολύ

μόνος χωρίς ομπρέλα τον χειμώνα, λιγότερο μόνος την άνοιξη

ή και καθόλου τα καλοκαίρια της αγκαλιάς

όμως τώρα

πριν χαλάσουν και τα τελευταία μου παπούτσια

ψάχνω να βρω μια ακτή να περπατάω ξυπόλυτος

Όταν φυσάει να έρχεται το αλάτι στα χείλη μου

η γεύση που είχε το φιλί σου

το αίμα σου να αρχίσει στις φλέβες μου να κυλάει

γαλάζιο αίμα σαν θάλασσα

 Και θα ελπίζω τώρα

 που το φιλί του καθρέφτη σε κούρασε

 να πάρεις  καινούργια παπούτσια

 και  να έρθεις μια μέρα να με δεις

 για να μου δείξεις πως έπρεπε να σε αγαπήσω

 Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)


Τετάρτη 5 Αυγούστου 2020

Να μου μιλάς αν είσαι μόνη-Σάκης Αθανασιάδης

Να μου μιλάς αν είσαι μόνη

Τώρα μου λες αν σε θυμάμαι
Στα όνειρά μου αν σου μιλώ
Αν σε κρατώ σφιχτά απ’ το χέρι
Στα σύννεφα μου όταν πετώ

Τώρα μου λες  εγώ νομίζω
Πως το ταξίδι με ζητά
Να βγω απ’ την έρημο να ζήσω
Μια αγάπη σαν φωτιά


Σου είχα χαρίσει ένα σταυρό
Να τον φοράς αν είσαι μόνη
Να λες η αγάπη αν είναι χιόνι
Μέσα στο ψέμα δεν θα μπω

Σου είχα χαρίσει ένα σταυρό
Να μου μιλάς αν είσαι μόνη
Να λες η αγάπη δεν κρυώνει
Κι ας πέφτει πάντα στο νερό

Τώρα μου λες  εγώ νομίζω
Πως είμαι σύννεφο ψηλά
Που κάθε μέρα το τρυπάει
Ένα αστέρι την καρδιά

Μόλις αγγίζεις το σταυρό μου
Αρπάζω δυνατή φωτιά
Να ξέρεις γράφω αυτές τις λέξεις
Και κάθε μνήμη με πονά
Σάκης Αθανασιάδης 

Τρίτη 4 Αυγούστου 2020

Γυάλινος πόλεμος-Σάκης Αθανασιάδης

                  
Γυάλινος πόλεμος

 

Ήταν όλοι φοβισμένοι

για χρόνια φορούσαν μάσκες

κι έτρεχαν μακριά απ’ την βροχή

κρύβονταν απ’ τα χρώματα

και περίμεναν πάνω απ’ το πληκτρολόγιο

να τους πουν ποιος είναι ο εχθρός να τον πολεμήσουν

Φοβόταν οι γονείς τα παιδιά τους

οι παππούδες τα εγγόνια τους

φοβόταν η μια ήπειρος την άλλη

το παλιό φοβόταν το καινούργιο

όλα ήταν εχθρός

Αλλά με τον καιρό

μέσα στον φόβο τους υπήρχε μια κρυφή ελπίδα

πως δεν θα χρειαστεί να πολεμήσουν ποτέ κανένα εχθρό

και μετρούσαν τα λεφτά τους κάθε μέρα

και κάθε μέρα έπλεναν τις μάσκες τους

να μην μολυνθούν τα μάτια

κι ήταν ευτυχισμένοι γιατί ζούσαν

με μεγάλη ασφάλεια τον φόβο τους

και σχεδίαζαν το μέλλον

Ελάχιστοι πίστευαν στο θεό

οι περισσότεροι είχαν φτιάξει έναν θεό δικό τους

χόρευαν μαζί του στα πανηγύρια

τον κερνούσαν κανένα κερί σε γιορτές

ή τον έβγαζαν απ’ το μυαλό τους να παίξει

τυχερά παιγνίδια να σώσει το μέλλον

Ήταν όμως όλοι φοβισμένοι τα βράδια στο σπίτι

οι γονείς με τα δάνεια

οι νοικοκυρές με το φαγητό

οι παππούδες με τα φάρμακα

οι φοιτητές με την μοναξιά

οι δάσκαλοι με τα βιβλία

μα κανένας δεν έκανε τίποτα

να περάσει τον φόβο του

κι όλοι περίμεναν κάτι να γίνει

έστω, να γίνει επιτέλους πόλεμος

Όμως πέρασαν τα χρόνια

οι πιο μεγάλοι πέθαναν περιμένοντας να μάθουν τον εχθρό

κάηκαν στην φωτιά να μην  μολυνθεί η Ευρώπη

κι οι λίγοι που έμειναν ζωντανοί

δεν ρωτούσαν να μάθουν ποιος ήταν ο εχθρός

που θα έπρεπε κάποτε να πολεμήσουν

γιατί περίμεναν κι αυτοί να πεθάνουν 

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)