Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019

Είμαι αυτός που ζητάς μόλις φύγω-Σάκης Αθανασιαδης

Είμαι αυτός που ζητάς μόλις φύγω
 
Είμαι αυτός που χτυπάει η βροχή
Το γυμνό του σώμα
Είμαι αυτός που φωνάζει τη θάλασσα
Να περάσει το δρόμο να σε βρει
Ποιος ακούει τα κύματα
Ποιος κάθεται τη νύχτα στο παράθυρο
Ποιος ξενυχτάει απόψε
Το χιόνι που σκεπάζει τις πόλεις
Είμαι αυτός που ζητάς μόλις φύγω
Είμαι αυτός που σου λέει να διψάς
Για ένα φιλί το μικρό καλοκαίρι
Είμαι αυτός που ακούς να σου λέει
Είναι ωραίο το ταξίδι με το πλήθος
Μα είναι καλύτερα να μάθεις που πάει
το πλήθος
Ποιος ακούει τις σφαίρες στο ποτάμι
Ποιος ακούει τον άνεμο που φωνάζει
Στα κόκκινα νερά
Φτηνά σώματα σαν άμμος
Που δεν θέλεις ή δεν μπορείς να τα δεις

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019

Τα κοστούμια που κλαίνε-Σάκης Αθανασιάδης


               
   Τα κοστούμια που κλαίνε 

Μην ξυπνάς το παιδί μες την νύχτα
Μείναμε μόνοι κι εσύ χαμογέλα
Φτιάξε ένα όνειρο στο μαξιλάρι του να βρει
Το πρωί στην ομίχλη τις λίμνης

Μην κοιτάς την βροχή και θυμώνεις
Έλα ξανά με την τρύπια ομπρέλα
Μέσα στην λάσπη να ανοίξουμε δρόμο
Να αλλάξουμε μάτια για πρώτη φορά

Αφού κανείς εδώ δεν θα πει καλημέρα
Κανείς θα πει γίνεται πόλεμος
Άγνωστες πόλεις θα καίγονται λίγο ποιο πέρα
Και οι πρόσφυγες θα μοιάζουν πληγή

Μα μην φοβάσαι αυτούς που φωνάζουν
Για να σε σπάσουν και δηλώνουν θεοί
Διώξ’ τους μακριά κι όρθια στάσου
Κάτω απ’ τον ήλιο θα μοιάζεις θεά
  
Αφού κανείς εδώ δεν θα πει καλημέρα
Άκουσε τώρα στην ψυχή σου την βροχή
Σπάσε μονάχη με πέτρες ένα όπλο
Κάποιος φτωχός απόψε να σωθεί

Και μην ακούς τα κοστούμια που κλαίνε
Μέρα και νύχτα στο κρύο γυαλί
Ότι τελειώνει αρχίζει αύριο από εσένα
Σε μια πατρίδα που διψάει για φιλί

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2019

Γυμνή θεά-Σάκης Αθανασιάδης


                  
           Γυμνή θεά

Μοιάζω με άδειο κουτί που το κλωτσάει ο δρόμος
Που το αρπάζει ο αέρας το πετάει μακριά
Με κυνηγάει η βροχή κι ο χρόνος
Μα έχω στα μάτια την δική μου φωτιά

Έχω για σπίτι μια γραμμένη σελίδα
Που έχει ήλιο, νερό και φωτιά
Κι αν μοιάζω με άδειο κουτί δεν πειράζει
Έχω αφήσει το μέλλον στα δικά σου σκαλιά

Πώς να γυρίζω χιλιόμετρα πίσω
Σε ποιόν να μιλήσω και τι να πω
Γυμνή θεά θα κρυφτώ σε χαρτιά να με φιλήσεις
Θα γίνω τραγούδι να το λες ψιθυριστά

Μοιάζω με όνειρο άδειο που το δέρνει ο ήλιος
Που κάθε χαστούκι στην σιωπή το γυρνά
Με κυνηγάνε σκυλιά στην πλατεία
Μα έχω ασπίδα την δική μου φωτιά

Γυρίζω στους δρόμους διαβάζω τους μόνους
Που τρέχουν τις νύχτες μα δεν παν’ πουθενά
Με κυνηγάνε οι κόρνες του νόμου
Μυρίζει βροχή γυμνή θεά είσαι μακριά

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2019

Οι συμμορίες του απογεύματος | ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΖΑΝΤΖΗΣ | live at Six Dogs

                     


Οι συμμορίες του απογεύματος | ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΖΑΝΤΖΗΣ | live at Six Dogs
Από την παρουσίαση δίσκου " Το μεταξύ μας διάστημα" στις 21-10-19
Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019

Το αίμα της Δημοκρατίας-Σάκης Αθανασιάδης

Το αίμα της Δημοκρατίας

Τώρα που κοιμήθηκαν οι φωνές
Θα βγω απ’ τη φυλακή των λέξεων
Με γραμμένα συνθήματα στο σώμα 
Ντυμένος στις εκπτώσεις των Μ.Μ.Ε. επανάσταση
  
Κουρασμένος απ΄ τις νύχτες του καιρού
Θα βοηθήσω  τους παρατημένους στη σκόνη
της ανάγκης αστυνόμους να καθαρίσουν την πλατεία
Απ’ το αίμα της Δημοκρατίας

 Στο πλήθος θα χαθώ
Ακολουθώντας βιαστικά βήματα
Στον κίτρινο αέρα των δακρυγόνων
  
Τώρα...  που η πόλη ντυμένη στα κόκκινα
Παρατημένη εταίρα στην χώρα του Περικλή
Ξυπνά απ' τη λήθη τους ποιητές
Ζητιανεύει  όνειρα
Να κολλήσει στα άδεια μάτια των παιδιών

Τώρα... που ακούγονται καθαρά οι κραυγές
θα βγω απ’ τη φυλακή των λέξεων
Γλιστρώντας στο ζεστό κόκκινο αίμα της Δημοκρατίας
Σάκης Αθανασιάδης 
·         

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2019

Έξω απ’ την πόρτα του θανάτου-Σάκης Αθανασιάδης


               
Έξω  απ’ την πόρτα του θανάτου

Κλάψε όσο μπορείς περισσότερο
Πιες μέχρι την πόρτα του θανάτου
Φτάσε αν θέλεις στο τίποτα ακίνητος
Αυτό που σε καίει άφησέ το να σε κάψει
Μετά από αυτό θα είναι εύκολο να περπατήσεις
Αν καταφέρεις όρθιος να σηκωθείς

Κάψε ότι μπορείς να κάψεις που σε καίει
Άλλαξε τα μάτια κρυφά στον δρόμο
Πλήρωσε ότι είναι να πληρώσεις για να ελευθερωθείς
Η ταύτιση στις φωνές του όχλου είναι παραίτηση
Και μην βάζεις σύνορα στην θάλασσα γιατί χαλάς τα όνειρα

Γράψε στον καθρέπτη σου:
«Ότι με πληρώνει κάποια στιγμή θα με σκοτώσει
με τις αλυσίδες του
Τίποτε δεν είναι καλύτερο
Από το να μην πληρώνομαι για τίποτα
Η τέχνη με σώζει απ’ την σκόνη
Είναι το καλύτερο φάρμακο για το αίμα μου»
Καθάρισε τον καθρέπτη και μετά κρύψε τα λόγια στην καρδιά

Φτιάξει μια καλύβα μικρή
Να ξαποστάσει ο ζητιάνος όταν βρέχει
Ο έρωτας έχει φωνή που την ακούς μόνο εσύ
Η πίστη στα χρήματα είναι η άρνηση της αθανασίας
Θυμήσου, ένα σώμα έχει λιγότερη μοναξιά από δυο κρύα σώματα

Μην ακούς τις φωνές του δρόμου
Η αντιγραφή της ζωής είναι το δικό σου τέλος 
Με ενδιάμεσες διαφημίσεις μοναξιάς
Μετά από αυτό θα είναι εύκολο να αγαπήσεις