Το τελευταίο δικό σου φιλί
Με ρωτάνε στο δρόμο ο δρόμος που πάει
Η μπαταρία τους άδειασε κι έχουν χαθεί
Κάπου πιο πέρα η νύχτα κερνάει
Το τελευταίο δικό σου φιλί
Ταξιδεύω στο χρόνο μια μπροστά μια πίσω
Τι θα κρατήσω τι θα αφήσω ποιος θα μου πει
Μια ιστορία θα χτίσω να σε ντύσω
Γιατί η αγάπη περπατάει πάντα γυμνή
Πέρασα όμορφα βουνά θάλασσα που είχε μάτια
Ώσπου στην πόλη έφτασα ψάχνοντας να σε βρω
Τηλέφωνα δεν σήκωνες τα μάτια μου σαν στάχτες
Γιατί η αγάπη άδειασε χωρίς εγώ να πιω
Πέρασα απέναντι απ’ το φως
Γυναίκες είχαν μάσκες
Έμοιαζαν γη και ουρανός στη νύχτα
Τότε λοιπόν κατάλαβα πως πάντα θα διψάω
Γιατί παρέμεινα εγώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου