Τα παραμύθια κρύβουν μέσα τους καρδιές-Σάκης Αθανασιάδης

Τα παραμύθια κρύβουν μέσα τους καρδιές

Είχα ακούσει πολλά για φωτιές που δεν καίνε

Για παιδιά που πετάν σαν νεράιδες ψηλά

Είχα ακούσει πολλά για τα δέντρα που κλαίνε

Σαν σκαλώνουν στα σύννεφα

Για να χτίσουν αγγέλοι φωλιά

Αλλά μέσα σε αυτές τις φωνές είχα πιστέψει

Πως το ψέμα κοντά μου μιλούσε χιλιάδες φορές

Ότι τελειώνει πως μένει για πάντα στη λήθη

Μέχρι που είδα στο χώμα ψυχές

Τότε κατάλαβα πως η ύλη σκοτώνει

Την πίστη που είχα στο όνειρο χθες

Τα παραμύθια λένε πάντα την αλήθεια

Τα παραμύθια κρύβουν μέσα τους καρδιές

Κι αν δεν πιστεύεις πως σου λέω την αλήθεια

Κοίτα κοντά σου μες το χώμα τις ψυχές

Τα παραμύθια λένε πάντα την αλήθεια

Τα παραμύθια δίνουν σώμα στις φωνές

Βάζουν τα βήματα στο δρόμο να γνωρίσεις

Λίγο απ’ τον άνεμο που ανθίζει τις ψυχές

Είχα ακούσει πολλά για ανθρώπους που σπάνε

Με ένα βλέμμα τις πέτρες και τις καίνε μετά

Για πουλιά που πετάν και γελάνε

Με ανθρώπους που ζουν μια ζωή στα κλουβιά

Είχα ακούσει πολλά και τα μάτια μου καίνε

Που φοβόνται νομίζω να βλέπουν κοντά

Σε ένα κόσμο που τα όνειρα φταίνε

Που κυλιέται στο χώμα για μια χούφτα λεφτά

Σάκης Αθανασιάδης

το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

 

Η κόκκινη θάλασσα-Σάκης Αθανασιάδης

 Η κόκκινη θάλασσα

Κόκκινη θάλασσα στου ήλιου τα παιγνίδια

Κοιτάζω τα σύννεφα μήπως περνάς κι αν με θυμάσαι

Το πρώτο αστέρι έπεσε του Αυγούστου

Μα δεν μου άφησες καμιά ευχή να σε προδώσω

Κι όμως στα μάτια μου έχω την άμμο από τα ταξίδια

Γυρίζω πίσω στο ποτάμι για να πάρω

Λίγο νερό για τις πληγές μου στη ψυχή
Και να πληγώσω με τα μάτια μου το χάρο

Πριν ταξιδέψω στης πατρίδας τη σιωπή

Αυτό που σου έμαθαν να αγαπάς

Είναι μια φυλακή μέσα στους τοίχους

Να λες σε όλα ναι να μη μιλάς

Να μουτζουρώνεις τη φωνή σου μες τους ήχους

Αυτό που σου έμαθαν να αγαπάς
Είναι μια καρδιά χωρίς τους χτύπους

Μες τη σιωπή να ζεις και να γερνάς

Να κολυμπάς μέσα στα κύματα τους μίσους

Κοιτάζω τα σύννεφα να μουτζουρώνουν το φεγγάρι

Το λεωφορείο για το μέλλον στο γκρεμό

Άμα πονάς και αν με θυμάσαι

Το πρώτο αστέρι έπεσε και είμαι εδώ

Σάκης Αθανασιάδης 

·        οι ανάσες των εραστών (2014)

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ(Alternative Version 2021) - ARPEGGIOSMP

Χωρίς άδεια εξόδου-Σάκης Αθανασιάδης

  Χωρίς άδεια εξόδου

Αν υπάρχει ένας άγγελος μέσα μου

που καίει το αίμα και με φωνάζει πέτα ψηλά

για πρώτη φορά αυτό θα σας πω

υπάρχει κι ένας δαίμονας στο σώμα μου

παγωμένος σαν πέτρα που θέλει να με φάει

και με φωνάζει όλα είναι χαμένα

Γιατί εδώ δεν έρχεται η ανάσταση

είναι η ελευθερία που ξεκλειδώνει τις πόρτες

και φεύγει ντροπιασμένη

εδώ δεν είναι θάνατος η σιωπή

είναι οι ζαλισμένοι πολεμιστές της αγάπης

παραδομένοι στο φτηνό κρασί

που φωνάζουν τον θεό τους να φέρει τα όπλα

Τι να σας πω είναι η γιορτή του φόβου χρόνια τώρα

που έχει σβήσει απ’ την πατρίδα μου το φως;

είναι ο κόσμος που έχει για δάσκαλο

και για γιατρό την τηλεόραση

και με αφήνει ξυπόλυτο με ένα φακό

να ψάχνω το ποτάμι της αθανασίας;

Άγνωστα χρόνια και φοβάμαι

πως θα χαθώ για πάντα σαν τους σκλάβους μες τη νύχτα

απ’ την άνοιξη της φυλακής θα γίνω σκόνη

και το φεγγάρι θα κοιτάζω σε άδειους δρόμους

τους ποιητές θα κοιτάζω χωρίς ντροπή να το αδειάσουν από φως

Τι να σας πω φοβάμαι χρόνια τώρα

τα θαύματα που αγοράζονται με νομίσματα

τις κραυγές των αγέλαστων μισθοφόρων

αλλά ελπίζω πως κάποια στιγμή αυτό που δεν θα αγοράζεται

θα ονομάζεται αθάνατο φως 

γι’ αυτό περπατάω με ένα φακό στο σκοτάδι

χωρίς άδεια εξόδου, μακριά από μισθοφόρους

ψάχνοντας το δικό μου ποτάμι

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Κι εσύ μια θάλασσα μακριά -Σάκης Αθανασιάδης

 Κι εσύ μια θάλασσα μακριά

Αλήθεια που να είσαι τώρα, που να ζεις και πως

Εδώ ο ήλιος πάντα κρύο φως μου φέρνει

Σε αυτή την άγνωστη στεριά νοιώθω γυμνός

Κι εσύ μια θάλασσα μακριά

Αν έρθεις κάποτε ένα βράδυ

Και με φιλήσεις ίσως πω

Η μοναξιά μου ήταν σημάδι

Απ’ το σκοτάδι για να βγω

Αν έρθεις κάποτε ένα βράδυ

Μη μου μιλάς  ως το πρωί

Μες το γαλάζιο των ματιών σου

Θέλω να ’ρθει η ανατολή

Λέω στη νύχτα το όνομά σου

Μες την ομίχλη την πυκνή

Πέφτω κοιμάμαι είμαι κοντά σου

Μα τρέχω μόνος το πρωί

Που να ζητήσω τα φιλιά σου

Πώς να περάσω απ’ τη σιωπή

Άλλη μια νύχτα θα μεθύσω

Στη θάλασσά σου ως την αυγή

Σάκης Αθανασιάδης 

    οι ανάσες των εραστών (2014)

Η ιστορία ενός φιλιού-Σάκης Αθανασιάδης

          

Η ιστορία ενός φιλιού

 

Δίχως τα δικά σου φιλιά

βλέπω μια θάλασσα άδεια

γιατί να είσαι μακριά

μόνο εσύ μπορείς να φέρεις τα κύματα

 

Ποτέ δεν βρέχει εδώ

το σύννεφο άδειο περνάει

ίσως να φταίει γι’ αυτό

το σώμα μου που για σένα διψάει

 

Δίχως τα δικά σου φιλιά

έχω ξεχάσει τα βήματα

πως να ζεσταθεί η καρδιά

αν με ακούς φέρε έναν ήλιο και γρήγορα

 

Τώρα φυσάει ξανά

ο βοριάς με μανία χτυπάει

χωρίς το δικό σου φιλί

σαν κλαδί ο αέρας με σπάει

  

Το τραγούδι δεν αρχίζει ποτέ

ο καιρός μόνο πέτρες πετάει

χωρίς την δική σου φωνή

σιωπή στο αίμα κυλάει

 

Τώρα ξημερώνει ξανά

και το άδειο ποτήρι ρωτάει:

«Που θα βρεις το φιλί

που τα μάτια της άλλος κοιτάει»

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

 

Γάτες με πέταλα αλόγων-Σάκης Αθανασιάδης

                      

Γάτες με πέταλα αλόγων

 

Στα κομμωτήρια ψυχών

στις ηλεκτρονικές τάξεις που καίνε το μυαλό

στις θρησκείες και το μίσος τους

στους εξαθλιωμένους του πλούτου

και σε όλες τις εταιρείες

που αγαπάνε τον πόλεμο και πουλάνε πατρίδα

πες όχι

πες όχι στον θάνατό σου 

Σε αυτούς που παρακαλάνε γονατιστοί να σε σώσουν

μόλις πλησιάζουν οι εκλογές

ενώ έχουν έτοιμους  νόμους

να σου πάρουν και την τελευταία φέτα

από το ψωμί στο τραπέζι

σε αυτούς που βάζουν τα παιδιά σου

σαν εμπόρευμα στα τρένα

και τα στέλνουν εργάτες στην δύση

να καούνε στο κρύο

στα γυάλινα μάτια τους

που σε παρακολουθούν κάθε μέρα

μη βγεις απ’ κοπάδι

στους λύκους που δαγκώνουν

τα κορίτσια σου στο δρόμο 

πες όχι

πες όχι στους σοφούς της μιας μέρας 

Στα ηλεκτρονικά κλουβιά

στις γάτες με πέταλα αλόγων

στα γεμάτα με σκοτάδι μάτια

στον βασιλιά και τους διαδόχους του βασιλείου

στους αυλικούς που καθαρίζουν τον δρόμο

να περάσει η βασίλισσα

σε αυτούς που ποτέ τους δεν ίδρωσαν

γιατί κολυμπάνε στην δική σου θάλασσα

στους εργάτες που πεθαίνουν για την εξουσία

και σε αυτούς που πατάνε το αδύναμο σαν αποτσίγαρο

πες όχι

πες όχι στο όνομα των παιδιών σου

  Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Μια τσιγγάνα για μένα κυνηγάει τα τρένα- Σάκης Αθανασιαδης

Μια τσιγγάνα για μένα κυνηγάει τα τρένα

Με χτυπάνε τα φώτα στα μάτια

Όταν τρέχει ο δρόμος να φύγει

Με κρατούν κλειδωμένο οι λίγοι

Που πουλάνε πατρίδα και φως

Στο ποτήρι ο χρόνος με πίνει

Πόσο άλλαξε ο κόσμος αυτός

Μια τσιγγάνα για μένα ζωγραφίσει τον ήλιο

Είναι άγριος για αγάπη καιρός

Ζητούσα μια αγκαλιά τίποτα παραπάνω

Με τρύπιο πορτοφόλι μάλλον ήθελα πολλά

Στο τέλος ένοιωθα αμαρτωλός και ξένος

Σταμάτησα να προσπαθώ να αγγίξω μια καρδιά

  

Στον αφέντη ο χρόνος με δίνει

Μια οθόνη μέρα-νύχτα με φτύνει

Μια τσιγγάνα για μένα κυνηγάει τα τρένα

Είναι άγριος για αγάπη καιρός

Με κοιτάζουν στην άδεια πλατεία

Τα φιλιά που πετάω στο χώμα

Μια άνοιξη φεύγει ακόμα

Πόσο άλλαξε ο κόσμος αυτός

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

 

Τενεκεδένια ποτάμια -Σάκης Αθανασιάδης

  

Τενεκεδένια ποτάμια

Νυχτερίδες τα βράδια

χορεύουν στα τζάμια

χαλασμένα τα φώτα απ’ τις βροχές

τενεκεδένιο σχολείο  

που σκουριάζεις στο κρύο

φοιτητές σε κομπιούτερ γιατί θες

Αστυνόμοι με κράνη

με φυλάνε και πάλι

ένας νέος κόσμος με σιωπές

Θα κλείσω τα παράθυρα

να μην περάσει ο χειμώνας

από τις μάσκες του

τα ματιά μου μην μολυνθούν

θέλω να βλέπω οπαδούς από το κόμμα

τους θεούς τους να χειροκροτούν

θέλω να βλέπω τους πιστούς μεθυσμένους

για ένα νόμισμα να με ποδοπατούν

Πειρατές τα άδεια βράδια

με σπαθιά στην οθόνη τενεκεδένια ποτάμια

ένας νέος κόσμος με απειλές

μα θα περπατάω δίχως να ρωτάω

τι χάθηκε τι έμεινε στις τσέπες απ’ το χθες

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (Alternative version 2021) - ARPEGGIOSMP

Τα μάτια των φάρων-Σάκης Αθανασιάδης

  Τα μάτια των φάρων

Γυρίζω στο σπίτι μου κυνηγημένος

Ένας δραπέτης  εποχής

Αφήνω το φιλί, αφήνω τη ζωή

Μα αυτό που αφήνω σήμερα για πάντα θα χαθεί

Μαζεύω λίγη θάλασσα τη βάζω στο μυαλό μου

Αυτή μονάχα ξέρει να κλείνει τις πηγές

Αυτή μονάχα ξέρει να μπαίνει στο όνειρό μου

Και δρόμο να μου δείχνει μακριά από κάθε χθες

Ζηλεύω τα μάτια των γλάρων

Τα ταξίδια τους στον ουρανό

Ζηλεύω τον ήχο του ανέμου

Τις ανάσες απ’ τον άγριο ποταμό

Ζηλεύω τα ίχνη στην άμμο απ’ τα κύματα

Ζηλεύω τα φώτα, της νύχτας τα μηνύματα

Γελάω, κλαίω, μα βουτάω πάλι στα όνειρα

Μισό μέτρο πλέω μα ελπίζω σε χιλιόμετρα

Αφού δεν μπόρεσα ποτέ  να προσπεράσω

Και ποιητής να γίνω, τις νύχτες κοσμικός

Πλησιάζω στην ομίχλη ένα σύννεφο να πιάσω

Υπάρχουν δρόμοι στο λευκό που είναι φως

Ζηλεύω τα μάτια των φάρων στη θάλασσα

Ζηλεύω το γέλιο των δέντρων, την ανάσα τους 

Ζηλεύω τα αηδόνια τη νύχτα άνοιξη

Ζητάω τον ήλιο να έρχεται

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)