Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

Αυτό που με φοβίζει πιο πολύ το αγαπώ -Σάκης Αθανασιάδης



                                
Αυτό που με φοβίζει πιο πολύ το αγαπώ 

Μέσα στο σκοτάδι ένα φως βλέπω μακριά
Άγγελος θα είναι ή κομμάτια από καρδιά
Ξέχασα να φέρω λίγο χώμα απ’ το χωριό
Για να περπατήσω καλοκαίρι αληθινό

Μιλάω στα τρένα
Που περιμένουν στο σταθμό αγκαλιασμένα
Κοιτώ τις νύχτες
Που αγοράζουνε φιλιά από ξενύχτες

Αυτό που με φοβίζει πιο πολύ το αγαπώ
Θάλασσα, γυναίκα και φωτιά ψάχνω να βρω
Αυτό που με φοβίζει πιο πολύ το αγαπώ
Έτσι καθαρίζει η ψυχή απ’ τον καιρό

Μέσα στη Αθήνα νοιώθω άγριος σε σπηλιά
Ότι αγοράζω το πετάω στα σκυλιά
Ξέχασα να φέρω λίγο χώμα απ’ το χωριό
Για να περπατήσω καλοκαίρι αληθινό

Γελάω με σένα
Που περιμένεις στο σταθμό να δεις εμένα
Δεν είμαι πουθενά μα είμαι εδώ
Αυτό που με φοβίζει πιο πολύ να το αγαπώ

Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

Η πεταλούδα της άμμου-Σάκης Αθανασιάδης



                               
Η πεταλούδα της άμμου

Κάποτε έρχεται στα μάτια μου η μπόρα
Σαν να ήταν τώρα που ο άνεμος φυσά
Πόρτα που έκλεισε να σβήσει το φεγγάρι
Τους άσπρους τοίχους η αγάπη να κοιτά

Έτσι συνήθισα να ζω μες το σκοτάδι
Με ένα τσιγάρο να ανάβω την καρδιά
Από την άμμο να ζητάω καλοκαίρι
Δεν είσαι εδώ δεν είσαι όμως μακριά

Από το τίποτα ο δρόμος είναι κάτι
Έχει τα λόγια για να γράφω μουσική
Μια θάλασσα κάπου θα περιμένει
Που έχει μάθει να αγαπά

Ανοίγουν πόρτες άνοιξη περνάει
Τρέχει στο δάσος που διψάει για αγκαλιά
Μα εγώ στην άμμο ζωγραφίζω το φεγγάρι
Το πρώτο κύμα να το πάρει στα ανοιχτά

Πάλι περπάτησα να βρω το μονοπάτι
Στους άγριους δρόμους με τα μάτια χαμηλά
Από το τίποτα ο δρόμος είναι κάτι
Κάπου σε πάει και ξεχνάς καμιά φορά

Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

Να πιστεύω ακόμα πως χορεύει η αγάπη γυμνή -Σάκης Αθανασιάδης



Να πιστεύω ακόμα πως χορεύει η αγάπη γυμνή

Με γεμάτο το κεφάλι ταξίδια
Στη σκόνη του δρόμου εικόνες μαζεύω
Να φτιάξω  το δικό μου νησί
Να περνάνε τα σύννεφα χαμηλά το χειμώνα
Να πιστεύω ακόμα πως χορεύει η αγάπη γυμνή

Και  θυμάμαι που έλεγες τη νύχτα θα δούμε
Πως  χορεύει στα σύννεφα η αγάπη γυμνή
Μα τα χέρια του χρόνου μόνο πέτρες μας  δώσαν
Και το μέλλον μας έγινε μια άμμος καυτή

Θα γεράσεις το ξέρω θα αντέξεις την κρίση
Ογδόντα θα  φτάσεις να κοιτάς τη τιβί
Θα ξανάρθει η δεξιά θα σου δώσει τη λύση
Μα νομίζω κάπου εκεί στα τριάντα
Είχες πει πως πετάς στο κουβά τη ψυχή

Τα όμορφα τα σύννεφα μιλάνε με τα αστέρια
Λένε ιστορίες άγνωστες που εγώ δεν έχω ζήσει
Λένε για κάτι έρωτες που κράταγαν μαχαίρια
Λένε για τις αγάπες μου που έγιναν βροχή

Με γεμάτο το κεφάλι ταξίδια στη σκόνη του δρόμου
Στα μάτια σβησμένα τα φώτα πρωί
Τρέχω να φτάσω στη δουλειά να γεμίσω
Αξία να δώσω σε ένα άδειο κορμί

Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017

Άλυτος γρίφος-Σάκης Αθανασιάδης




                   
 Άλυτος  γρίφος 

Το σημάδι απ’ το ατύχημα
Που φιλούσες το πρωί
Στα μυαλό μου η νύχτα φέρνει
Να διψάω για το φιλί σου

Μα το αύριο συλλογίζομαι
Που πονάει πιο πολύ
Μοναξιά καρφιά με σύρματα
Το αλάτι στην πληγή μου

Γρίφος άλυτος πως…
Το κορμί δεν πονάει
Γρίφος άλυτος πως…
Η ψυχή δεν διψάει
Γρίφος άλυτος πως…
Ξυπόλυτος βρίσκεις το φως                                                                                      

Το μικρό ταξίδι κάποτε
Που θα κάναμε μαζί
Στα μυαλό μου η νύχτα φέρνει
Να ζητάω την αγκαλιά  σου

Που είσαι θάλασσα που έφερνες
Ένα κύμα να κρυφτώ
Το μικρό μου το όνειρο
Κολυμπάει στο νερό κοιμήσου