Φωτιά του
Αυγούστου
Οι μέρες περνάνε αργά
Καράβι για μένα δεν φτάνει
Λιμάνι δεν έχει η καρδιά
Αέρας φυσά δυνατά
Οι νύχτες μιλάνε σιγά
Ο τοίχος μη πέσει και πάλι
Φωτιά του Αυγούστου κοντά
Σε σένα η σκέψη ξανά
Το βράδυ νομίζω θα βγω
Στη θάλασσα να περπατήσω
Του Αυγούστου τα μάτια να βρω
Ένα φεγγάρι για να μιλήσω
Μα είναι φοβάμαι αργά
Μαζί του πια να μιλήσω
Φωτιά του Αυγούστου η καρδιά
Που είσαι να στη χαρίσω
Αφήνω τα φώτα ανοιχτά
Το αίμα της νύχτας μη τρέξει
Χτυπά δυνατά η καρδιά
Σε βλέπω με μάτια κλειστά
Πάρα πολλά απ' αυτά που γράφεις θα μπορούσαν άνετα να μελοποιηθούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες μου τη γνώμη σου για το παρακάτω:
Δεν ήμουν του βλαστού ανθός
ήμουν της ρίζας ο άκοπος καρπός
και στο άγουρο σταφύλι
μιας άνοιξης ανάμνηση τριφύλλι
Πώς μύρισε η γαρδένια πάλι φέτος;
μάλλον μπερδεύτηκε σε δίσεκτο έτος
κι εγώ πώς ήξερα πως πρέπει
να μελετώ άγνωστα έπη;
Δεν άφηνα κρατώντας το μολύβι
το βλέμμα μου να φύγει απ' το καντήλι
όταν ζωγράφιζα τους άγνωστους αγίους
και άδικα τους φόρτωνα τους βίους
Με θαύματα που μου 'παν κάποιοι άλλοι
όταν μιλούσαν πάνω απ' το μαγκάλι
και δεν μπορούσαν να εξηγήσουν
αυτούς που αρνήθηκαν να ζήσουν
χωρίς ανάμνηση της βάφτισης σταυρού
χωρίς το σπόρο του αγρού
μα με το φόβο που τον ξέρουν
και στο σταυρό τους υποφέρουν.
Αυτοί οι στίχοι ...και στο άγουρο σταφύλι
Διαγραφήμιας άνοιξης ανάμνηση τριφύλλι..κατά τη γνώμη μου είναι λίγο αταίριαστοι. Η όλη δημιουργία είναι πραγματικά εξαιρετική όμως.
Μα φίλε μου Chris για να «μιλήσω» περισσότερο θα επιθυμούσα να γίνουν τραγούδια όσο το δυνατόν πιο πολλοί στίχοι μου. Δύσκολα βήματα, αλλά σύντομα ξαναβγαίνουν στο δρόμο «Οι συμμορίες του απογεύματος» από τον Βαγγέλη Καζαντζή.
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου πάνω στους στίχους μου, μπορούμε ίσως να ανταλλάζουμε απόψεις αν το θέλεις.
ΔιαγραφήΣυγνώμη , τώρα το είδα ότι είχες απαντήσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου Chris. Μια θάλασσα με περιμένει αλλά δεν είμαι μαζί της...
ΑπάντησηΔιαγραφή