ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ - ARPEGGIOSMP

              Γιατί η Αγάπη Μάτια μου

Σύνθεση-Τραγούδι: Γιάννης Βελίκης.

Στίχοι: Σάκης Αθανασιάδης

Φτάνεις  πρωί απ’ τη δουλειά με μάτια κουρασμένα

Πριν φύγω εγώ και πάω σε αυτή να γίνω σαν κι εσένα

Βάρδια που τελειώνει την αυγή τα μάτια θα σου σπάσει

Μέσα στη νύχτα το κορμί κι  αυτό θα το διψάσει

Πήρε η νύχτα πληρωμή ξεχρέωσε και τη μέρα

Σε μια ψιχάλα που θα ’ρθεί για να τα βγάλω πέρα

Στο δρόμο σκέφτομαι ξανά καράβια που έχω πάρει

Και στης Λαμίας τα στενά ψάχνω να βρω τον Άρη

Περνάει ο καιρός αγάπη μου στα μάτια πέφτει η πόλη

Λίγο κρασί πίνει η ζωή κι όμως κρατάει τιμόνι

Πατάει γκάζι στην εθνική μονάχα όταν θυμώνει

Γιατί η αγάπη μάτια μου πονάει αν μένει μόνη

Έχει πατρίδα σύννεφα που ζουν στην αμαρτία

Και την τρομάζεις άμα λες πως είναι πάντα αγία

Γιατί η αγάπη μάτια μου δεν θέλει να μιλάει

Βγάζει φωνή με σιωπές και πονηρά γελάει

Σου πήρε η νύχτα τη φωνή σε μια ακόμη βάρδια

Μονάχη σε μια κλινική και σου έκλεψε τα χάδια

Μονάχη σε μια κλινική σε μια ακόμη βάρδια

Μα της αγάπης Έφη μου δεν σου έκλεψε τη βάρκα

Περνάει ο καιρός αγάπη μου στα μάτια πέφτει η πόλη

Λίγο κρασί πίνει η ζωή κι όμως κρατάει τιμόνι

Πατάει γκάζι στην εθνική μονάχα όταν θυμώνει

Γιατί η αγάπη μάτια μου πονάει αν μένει μόνη

Η σκιά του Ιούδα-Σάκης Αθανασιάδης

                                          

    Η σκιά του Ιούδα

Κοιτάζω τα μάτια της γεμάτα σκόνη

Κοιτάζω στο νερό τα κίτρινα φύλλα

Η Μαρία φωνάζει καλύτερα μόνη

Του Ιούδα η σκιά ξαναχαμογελά

Αφήνω το κορμί να τρέξει στους δρόμους

Που πάει δεν ξέρει πήγε μεσημέρι

Η ψυχή μου μακριά στους υπονόμους

Σκουριάζει αργά

Ανοιξιάτικο φεγγάρι αηδόνια στα φώτα

Μεθυσμένες γυναίκες μιλούν για ανάσταση

Δανεική ζωή τα καρφιά και η σταύρωση

Του Ιούδα η σκιά κάθε μέρα θα ζει

Η παρέα των νεφών απλοί θεατές

Βασιλιάδες ίσως οι πρώτοι κατασκευαστές

Του Ιούδα η σκιά πλησιάζει ξανά

Πρέπει να κρύψω τη ψυχή απ’ τη μοναξιά τους

Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)

Όσο μακριά αν πάει η θάλασσα εκεί θα πάω-Σάκης Αθανασιάδης

                                          

Όσο μακριά αν πάει η θάλασσα εκεί θα πάω

Όσο μακριά μου αν θα πας εκεί θα πάω

Να ζωγραφίζω τα μεγάλα σου τα μάτια

Πόσο ομορφαίνει η ψυχή στου έρωτα τα χάδια

Το σώμα που δεν τα έζησε σαν έρημο χωριό

Ακολουθώντας τη φωτιά βρήκα το δρόμο

Μέσα στη νύχτα την ανάσα σου να ζήσω

Τότε σου έλεγα το σώμα μου θα σβήσω

Αν μείνω μόνος θα παραδοθώ

Όσο μακριά αν πάει η θάλασσα εκεί θα πάω

Μήπως γλυτώσει η ψυχή μου τα σκοτάδια

Καίει το κορμί μου η βροχή χτυπάει τα τζάμια

Είναι τα μάτια σου που έλειψαν καιρό

Ακολουθώντας τη βοή ψάχνω το λάθος

Χίλιες φωνές μου έλεγαν πρέπει να σε ξεχάσω

Πως να γεμίσει η ψυχή μου αν σε χάσω

Θα μείνω μόνος θα παραδοθώ

Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)

Ελευθερία με ακούς-Σάκης Αθανασιάδης

 Ελευθερία με ακούς

Τα βράδια που μιλούσαν τα ποτά

Την έρημο κουβάλαγα στη πλάτη

Με δάγκωναν του έρωτα σκυλιά

Μα έτρεχα να φτάσω την αγάπη

Έπεφτε στο σώμα μου βροχή

Μα ένοιωθα να καίγεται η πόλη

Αραγμένοι στα σαλόνια οι καλοί

Κι εγώ στο δρόμο για συγνώμη

Ελευθερία με ακούς…

Είναι φωτιά της μοναξιάς ο χρόνος

Ελευθερία με ακούς…

Φέρε το φως να δω που πάει ο δρόμος

Τα βράδια που τα φώτα δυνατά

Με χτύπαγαν αλύπητα στα μάτια

Με δάγκωναν του έρωτα σκυλιά

Κι έψαχνα στο δρόμο τα κομμάτια

Σάκης Αθανασιάδης 

τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Η αράχνη της Μακεδονίας-Σάκης Αθανασιάδης

                                       

Η αράχνη της Μακεδονίας

Μόλις κατέβηκα στο νότο είχα δει

Χιλιάδες μάτια που τη νύχτα είχαν ζήσει

Τους δρόμους διάβαζα να μάθω τη ζωή

Απ’ το βορρά όταν έφευγα τον ήλιο είχα βρίσει

Τρέχανε άνθρωποι να πιάσουν την καλή

Αγάπαγαν τον ουρανό μετά τον εαυτό τους

Αγάπαγαν πολύ Χριστό μα και χρυσό

Έτσι μου ήταν δύσκολο να μπω στο όνειρό τους

Κάποτε γνώρισα τον έρωτα κι εγώ

Aπ’ τα ξενύχτια του μεγάλωσε η ψυχή μου

Μα έμεινε ο έρωτας μισός

Γιατί  έπρεπε να φτιάξω τη ζωή μου

Κουράστηκε η αγάπη μου και ζήτησε κρασί

Είπε να βγει απ’ το σώμα μου μια μέρα να μεθύσει

Να βγει απ’ το σώμα μου που ήταν φυλακή

Τι αμαρτία ο έρωτας να μη μπορεί να ζήσει

Όταν σταμάτησα το χρόνο για να μπω

Σε ένα βιβλίο να εκδοθώ κάπου η φωνή να ζήσει

Ήρθες εσύ και μου είπες σε αγαπώ

Τι αμαρτία ο έρωτας να μη μπορεί να ζήσει

Ήταν η άνοιξη ιδρώτας και φωτιά

Μα τον χειμώνα έπεσα στο χιόνι της αλήθειας

Σπίτι δουλειά και τίποτα μετά

Μια αράχνη στην παγίδα της συνήθειας

Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)