Μαρμαρωμένος
εραστής
Σελίδες άδειες αν θα βρεις το πλοίο
θα περάσει
Θα γράψει τέλος η ζωή
Ρε βλάκα γέρασες κι εσύ
Το παραμύθι σε έχει σπάσει
Θα λέει η άνοιξη γιατί τη νύχτα πέφτει η ψυχή
Η θάλασσα έχει λάσπη
Και στη σιωπή μου το κορμί
Θα μοιάζει με ξερό κλαδί ή στάχτη
Μαρμαρωμένος εραστής που στη οθόνη του θα δεις
Τον εαυτό σου που έχεις χάσει
Μαρμαρωμένος ποιητής που στα στιχάκια του θα δεις
Το παραμύθι σου στη λάσπη
Ψάχνω τη δύναμη να βρω το σύννεφο να αρνηθώ
Tο μηχανάκι μου αυγό
σπασμένο
Μέσα στης πόλης το βυθό μόνος τις νύχτες ξενυχτώ
Μέσα απ’ το ράδιο βγαίνω
Μεγάλωσα μικρό παιδί
κοιτώντας την ανατολή
Στο όνειρό μου ο
ήλιος λάμπει
Μα έμπλεξα πάλι εδώ
Αιχμάλωτος λογισμικών καινούργιων εγκληματιών
Μαρμαρωμένος εραστής στο τρένο
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου