Όχι ίσως, Ιερισσός ...
Όχι
ίσως, Ιερισσός ...
Ποίημα του Σάκη Αθανασιάδη
Κοιτάω τη θάλασσα
Και στην άμμο το βήμα με πάει...
Τόση άνοιξη
Είναι κρίμα η ψυχή να πετά
Φυσάει ο άνεμος
Και σε σένα η σκέψη μου πάει
Τέτοια άνοιξη κρίμα να κλαίει
Στο Μαύρο Αλώνι να προσκυνά
Πες το δυνατά να τα’ ακούσω
Έχω ανάγκη τον ύπνο μου να αφήσω
Όχι ίσως, Ιερισσός…
Πες το δυνατά να τ΄ ακούσουν
Βλέπω πια την ανάγκη τα παιδιά τους να ζήσουν
Όχι ίσως, Ιερισσός…
Αλλάζω τις πόλεις μου
Μα το όνειρο ξωπίσω μου πάει
Σιγανά μου μιλά στις στροφές
Και στη πλάτη φιλικά με χτυπάει
Σαν μου δείχνει τις πατρίδες γυμνές
Πάρε, πάρε μια αγκαλιά κι απόψε
Την ψυχή μου που πέφτει και σπάει
Πέφτουν τα κάστρα μα γίνονται άστρα
Και η ήττα να λες πως στη νίκη με πάει
Στείλε με μες τη νύχτα και απόψε
Να ανάψω στα αστέρια φωτιές
Κράτησε τη ψυχή μου ψηλά και απόψε
Αυτή την άνοιξη για να κάψω το χθες
Μίλα μου, μίλα μου με φιλιά και απόψε
Της καρδιάς μου η φωτιά να μη σβήσει ποτέ
Κράτησε τη ψυχή μου στο δάσος και απόψε
Αυτή η άνοιξη να έχει ρίζες πολλές
Τα παπούτσια του μάγου-χρόνου-Σάκης Αθανασιάδης
Λίγα λόγια από τον ποιητή για το ποίημα:
“Συνήθως δεν μιλάω γι’ αυτά που γράφω, τα βλέπω, τα ακούω, συναντιόμαστε. Δεν υπάρχει λόγος. Αλλά αφού το θέλετε τόσο πολύ θα σας πω πως: Όταν η γη πονάει, ο άνεμος φέρνει τις κραυγές της ως τη θάλασσα και μια χούφτα άνθρωποι τις ακούνε, αφήνουν τη βολική ζωή τους και βγαίνουν στο δρόμο, χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες ενός κράτους που νομοθετεί για εκδότες, εφοπλιστές και εργολάβους που ταπεινωμένο πλήθος προσκυνά το σαθρό, είναι πολύ σπουδαίο φαντάζομαι. Είναι πολύ σπουδαίο όταν δεν έχουν να κερδίσουν εφήμερα υλικά, αλλά να παλέψουν να μη φύγουν μακριά τους τα χρώματα, του δάσους οι αναπνοές. Ένιωσα την ανάγκη να πω κάτι ελάχιστο, για κάτι πραγματικά πολύ σπουδαίο απέναντι στην απάθεια. Μια ελάχιστη τιμή, αυτό μόνο. Όχι ίσως, Ιερισσός…”
Βιογραφικό:
Ο Σάκης Αθανασιάδης γεννήθηκε το 1965 στον Άγιο Πέτρο του Κιλκίς. Το πεζογραφικό του έργο έχει διακριθεί ενώ έχουν δημοσιευτεί άρθρα του σε καθημερινές εφημερίδες. Ποιήματά του βρίσκονται σκόρπια σε ανθολογίες και το έργο του έχει αποσπάσει τιμητικές διακρίσεις. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος λογοτεχνικών ομάδων και κινήσεων για ένα διαφορετικό βλέμμα. Είναι μέλος της ΑΕΠΙ και μέλος σε κάθε προοδευτική καλλιτεχνική κίνηση. Οι ArpeggiosMP το 2012 είναι οι πρώτοι που μελοποίησαν στίχους του σε μορφή demo video στο (youtube), ενώ η πρώτη του δισκογραφική παρουσία γίνεται στο τέλος του 2012 στο CD άλμπουμ : Από το Μηδέν, του Γιώργου Δημητριάδη.
Κοιτάω τη θάλασσα
Και στην άμμο το βήμα με πάει...
Τόση άνοιξη
Είναι κρίμα η ψυχή να πετά
Φυσάει ο άνεμος
Και σε σένα η σκέψη μου πάει
Τέτοια άνοιξη κρίμα να κλαίει
Στο Μαύρο Αλώνι να προσκυνά
Πες το δυνατά να τα’ ακούσω
Έχω ανάγκη τον ύπνο μου να αφήσω
Όχι ίσως, Ιερισσός…
Πες το δυνατά να τ΄ ακούσουν
Βλέπω πια την ανάγκη τα παιδιά τους να ζήσουν
Όχι ίσως, Ιερισσός…
Αλλάζω τις πόλεις μου
Μα το όνειρο ξωπίσω μου πάει
Σιγανά μου μιλά στις στροφές
Και στη πλάτη φιλικά με χτυπάει
Σαν μου δείχνει τις πατρίδες γυμνές
Πάρε, πάρε μια αγκαλιά κι απόψε
Την ψυχή μου που πέφτει και σπάει
Πέφτουν τα κάστρα μα γίνονται άστρα
Και η ήττα να λες πως στη νίκη με πάει
Στείλε με μες τη νύχτα και απόψε
Να ανάψω στα αστέρια φωτιές
Κράτησε τη ψυχή μου ψηλά και απόψε
Αυτή την άνοιξη για να κάψω το χθες
Μίλα μου, μίλα μου με φιλιά και απόψε
Της καρδιάς μου η φωτιά να μη σβήσει ποτέ
Κράτησε τη ψυχή μου στο δάσος και απόψε
Αυτή η άνοιξη να έχει ρίζες πολλές
Τα παπούτσια του μάγου-χρόνου-Σάκης Αθανασιάδης
Λίγα λόγια από τον ποιητή για το ποίημα:
“Συνήθως δεν μιλάω γι’ αυτά που γράφω, τα βλέπω, τα ακούω, συναντιόμαστε. Δεν υπάρχει λόγος. Αλλά αφού το θέλετε τόσο πολύ θα σας πω πως: Όταν η γη πονάει, ο άνεμος φέρνει τις κραυγές της ως τη θάλασσα και μια χούφτα άνθρωποι τις ακούνε, αφήνουν τη βολική ζωή τους και βγαίνουν στο δρόμο, χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες ενός κράτους που νομοθετεί για εκδότες, εφοπλιστές και εργολάβους που ταπεινωμένο πλήθος προσκυνά το σαθρό, είναι πολύ σπουδαίο φαντάζομαι. Είναι πολύ σπουδαίο όταν δεν έχουν να κερδίσουν εφήμερα υλικά, αλλά να παλέψουν να μη φύγουν μακριά τους τα χρώματα, του δάσους οι αναπνοές. Ένιωσα την ανάγκη να πω κάτι ελάχιστο, για κάτι πραγματικά πολύ σπουδαίο απέναντι στην απάθεια. Μια ελάχιστη τιμή, αυτό μόνο. Όχι ίσως, Ιερισσός…”
Βιογραφικό:
Ο Σάκης Αθανασιάδης γεννήθηκε το 1965 στον Άγιο Πέτρο του Κιλκίς. Το πεζογραφικό του έργο έχει διακριθεί ενώ έχουν δημοσιευτεί άρθρα του σε καθημερινές εφημερίδες. Ποιήματά του βρίσκονται σκόρπια σε ανθολογίες και το έργο του έχει αποσπάσει τιμητικές διακρίσεις. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος λογοτεχνικών ομάδων και κινήσεων για ένα διαφορετικό βλέμμα. Είναι μέλος της ΑΕΠΙ και μέλος σε κάθε προοδευτική καλλιτεχνική κίνηση. Οι ArpeggiosMP το 2012 είναι οι πρώτοι που μελοποίησαν στίχους του σε μορφή demo video στο (youtube), ενώ η πρώτη του δισκογραφική παρουσία γίνεται στο τέλος του 2012 στο CD άλμπουμ : Από το Μηδέν, του Γιώργου Δημητριάδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου