Αόρατες καρδιές
Μεγάλωσα δίχως φωνή
ξυπόλητος στη επαρχία
εκεί που ο Μεγάλος Αδελφός
τάζει σε όλους ευτυχία
Περνάει το ποτάμι απ’ την καρδιά
γιατί έμαθα στη βροχή να μιλάω
πληρώνω τον φόρο στην σιωπή
τελείες και κόμματα γιατί δεν προσκυνάω
Μυρίζω θυμό με ρούχα παλιά
αστυνόμοι κοιτάνε τον εχθρό εαυτό τους
γυρίζω να βρω μια αγάπη παλιά
με όλες πενθούν το χαμένο όνειρό τους
Μεγάλωσα στου δρόμου την φωτιά
και περπατάω μακριά απ’ τον φόβο
τα μάτια μου πριν σπάσουν και καώ
μια θάλασσα να αγκαλιάσω μόνο
Χτυπάει τον καθρέφτη η βροχή
τους κέρινους ανθρώπους ας ξεχάσω
που κρύβονται στον ήλιο μην καούν
αόρατες καρδιές πώς να τις φτάσω
Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου