Αν υπάρχει παράδεισος θα έχω το παράθυρο ανοιχτό
Δεν φταίει η βροχή ούτε τα φρένα
Που έτρεχες κι εσύ σαν κι εμένα
Πρώτος να βγεις στο δρόμο της ζωής
Ότι καίγεται να καις για να αντέχεις
Αυτά που φοβάσαι είναι χαζά να λυπάσαι
Τόσοι κανόνες έχουν κλείσει τους δρόμους
Τα μάτια των φάρων την καρδιά σου αν πάρουν
Τότε θα καταλάβεις
Του ραγιά η ελευθερία είναι η σκλαβιά
Μαμά τη φωτιά αναμμένη την βρήκα
Το γέλιο του παππού στην σκεπή
Το χιόνι και τη βροχή στην
αυλή
Αν υπάρχει παράδεισος θα έχω το παράθυρο ανοιχτό
Γιατί γίνεται πιο δυνατή η ψυχή με το κρύο
Γι’ αυτό προσπαθώ να μυρίζω το χώμα
Τον κήπο της ψυχής μου να καθαρίζω
Τίποτε να μην χτίσω τα δέντρα να αφήσω
Αν υπάρχει παράδεισος θα έχω το παράθυρο ανοιχτό
Δεν φταίει η ομίχλη ούτε τα φώτα
Που η αγάπη βρήκε μια άλλη πόρτα
Γιατί έτρεχες πάντα να βγεις νικητής
Ότι πίσω σου μένει να γίνεται σκόνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου