Καλύτερα να
μάθεις να γελάς
Όταν το τρένο σταματήσει στην ομίχλη
Αφρίζει η θάλασσα σαν να μιλάει
Αν δεν κατέβεις στην ακτή θα μπεις στο δίχτυ
Και σύντομα θα έρθει ένα τέρας να σε φάει
Γεννήθηκα μέσα στο χιόνι του Οκτώβρη
Εκεί που οι άγγελοι παίζαν κρυφτό με το θεό
Έτσι έμαθα να μη φοβάμαι το λευκό
Να συγχωρώ και τις ψυχές που έπιασε μια μέρα το
σκοτάδι
Γεννήθηκα μέσα στο χιόνι
Γι’ αυτό αγάπησα το καλοκαίρι
Η θάλασσα με έκλεψε με πήρε απ’ το χέρι
Μια μέρα μου έμαθε πως τίποτα δεν ξέρω
Όταν το βράδυ θα σε δω έξω στο δρόμο
Έρχεται ένας άγγελος και μου μιλάει:
Μόνο η αγάπη θα σε σώσει ή θα σε φάει
Γι’ αυτό καλύτερα να μάθεις να γελάς
Όταν ακούω να μιλούν για ελευθερία
Το χάρτη για να βρω τον δρόμο καίω
Καλύτερα το σώμα να πονάει
Ώσπου να φτάσω μια ψυχή που στο σκοτάδι περπατάει
Στη φυλακή της σκόνης μη χαθώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου