Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Το Στέμμα της Αγάπης-Σάκης Αθανασιάδης


         Το Στέμμα της Αγάπης

Μπορεί για μια αλήθεια να σπάει η καρδιά
Και κάτω να πέφτει της αγάπης το στέμμα
Μικρή μου αγάπη αν ακούς την ανάσα μακριά
Στην αγάπη που ζει δεν υπάρχει πια τέρμα

Η μόνη αλήθεια που είπες παλιά
Ο έρωτας σαν φτάσει στο τέρμα
Αυτό που αξίζει στο ταξίδι ζωή
Το μέλλον να μη βλέπεις σαν τέλμα

Μικρή μου αγάπη που είσαι μακριά
Και  ρίχνεις στη λίμνη ένα κέρμα
Περπάτα στο φως να βρεθούμε ξανά
Να βγούμε ή να μπούμε στο ψέμα

Μη ψάχνεις το χρώμα να φτιάξεις καρδιά
Τον χρόνο μη βλέπεις με άδειο το βλέμμα
Μικρή μου αγάπη κι αν είσαι μακριά
Το σώμα σου γνωρίζω σαν κόκκινο αίμα

Αυτή η συνήθεια που είχες παλιά
Να κόβεις τα φιλιά με τα χέρια
Στο πάτωμα να  ρίχνεις τη λίγη χαρά
Μας πήρε τα μικρά μας τα αστέρια

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Δύο Πατρίδες-Σάκης Αθανασιάδης


      Δύο Πατρίδες
Δύο πατρίδες ξένες
Πως θα μιλήσουν για τον ίδιο το θεό
Δύο πατρίδες που μαλώνουν τώρα
Πως θα αντέξουν του ανέμου το θυμό

Σώματα έγιναν χαρτιά σε μια χώρα
Που έχει παλάτια που έχουν φράξει το γιαλό
Δύο πατρίδες ξένες
Που να μιλήσουν που να βρούνε ουρανό

Αγάπα αυτούς που έπεσαν στο χώμα
Όχι αυτούς που έριξαν το χώμα στο νερό
Αγάπα  γη και ουρανό τον ήλιο σου αγάπα ακόμα
Αγάπα ότι δεν πρόδωσε και εμένα που είμαι εδώ

Αγάπα αυτούς που έβγαλαν το φως  μέσα απ’ το χώμα
Όχι αυτούς που άφησαν το φως να πουληθεί
Αγάπα αυτούς που έφεραν ειρήνης χίλια δώρα
Αγάπα την Ελλάδα σου κάνε το φως να ζει

Δύο πατρίδες ξένες
Πως να μιλήσουν για τον ίδιο ουρανό
Κάποια από αυτή σε κοροϊδεύει χρόνια τώρα
Ξύπνα και βρες πια είναι η μια απ’ τις δυο

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Το Ένα Σύννεφο-Σάκης Αθανασιάδης


           Το  Ένα Σύννεφο

Ποτέ δεν θα φωνάξω την αγάπη που έχει φύγει
Πίσω να γυρίσει μια συνήθεια να γίνει
Γιατί αν υπήρχε εδώ θα είχε μείνει
Κι αν έπεφτε στο δρόμο θα πέφταμε και οι δυο

Δεν θέλω να πετάξω μια βρισιά γιατί θα μείνει
Σημάδι για να κάνω πληγή που δεν θα κλείνει
Όπου κι αν είσαι δεν θέλω να ματώνεις
Το λέω σαν αντίο και καπνίζουν τα φιλιά

Πάρε φωτιά κάψε τα χρώματα
Να βλέπεις άσπρο μαύρο τον καιρό
Γιατί για χρόνια βρε αγάπη μου
Έψαχνες το ουράνιο τόξο σε γκρεμό
                 
Και μόνο χώματα μου έφερνες
Πληγές στο σώμα στο μυαλό
Όμως με βάφτισαν σε αιώρα και το γνώριζα
Πως θα πετάω σαν χαρτί στον ουρανό

Κοίτα να βγεις απ’ τα ρολόγια σου
Πάρε  ανάσα όταν κοιτάς τον ουρανό
Να μη θυμάσαι που για λίγο κρύφτηκα
Πίσω απ’ τα σύννεφα  και δεν μιλώ

Να μη λυπάσαι όταν σου πουν πως κρύφτηκα
Σαν να είμαι εκεί που ήμουνα πριν γεννηθώ
Πάρε φωτιά κάψε τα χρώματα
Να βλέπεις άσπρο μαύρο τον καιρό
Σάκης Αθανασιάδης

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Τα Ψέματα-Σάκης Αθανασιάδης


                                   
         Τα Ψέματα
Σε μια αργία του μυαλού
Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
Έτρεχαν οι καπνοί να ’ρθουν κι εδώ
Τα όνειρα να ρίξουνε στα αίματα

Κόκκινες έβλεπα κεραίες
Οθόνες έβλεπα να με κοιτάνε
Κόκκινες έβλεπα τις μέρες
Και πόρτες άκουγα να μου μιλάνε

Σε μια αργία του μυαλού
Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
Κοίταζες όμως πάλι αλλού
Γιατί φοβόσουν τις πατρίδας σου τα αίματα

Φώναζαν τα βήματα στους δρόμους
Ο πόνος των σωμάτων φώναζε
Μα χάνονταν οι Έλληνες για πάντα
Όπως για πάντα χάνονται οι φοβισμένοι

Τυλιγμένος με λίγο ουρανό
Λαχτάρισα των πουλιών το τραγούδι
Μα πέθαιναν οι Έλληνες με νόμους
Που έλεγαν τα πάντα ξεπουλάμε

Σε μια αργία του μυαλού
Άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
Φοβόμουν τη φωτιά μα βρήκα ορμή
Να κάψω τα δικά μου όλα τα ψέματα

YouTube ALL SONGS 2012

ALL SONGS 2012- ARPEGGIOSMP-SAKIS ATHANASIADIS 

     1.ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

       2.ΚΑΠΟΥ ΜΑΚΡΙΑ ΕΔΩ ΚΟΝΤΑ

       3.ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

       4.ΜΙΑ ΦΕΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

       5.ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ

       6.ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ ΣΟΥ 
     
       7.ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΧΘΗ

       8.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ

       9.ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

       10.ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ

        11.ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΡΟΜΑΖΕΙ

       12.ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ

       13.ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΣΑΛΟΝΙΚΗ

        14.ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Μηχανόδρομος-Σάκης Αθανασιάδης


           Μηχανόδρομος
Ψεύτικες σφαίρες φυτεύανε οι μέρες
Βιντεοπαιχνίδια με τρόμου υλικά
Μια σκόνη φόβου που σε φωνάζει
Στο λεωφορείο τους να μπεις πρώτη φορά

Χιλιάδες φώτα σου λέγανε σώπα
Περίμενε σινιάλο να γυρνάς εδώ κοντά  
Στη λεωφόρο θα βρεις κι εσύ ένα ρόλο
Δεν πρέπει να σκοντάψεις αφού πολλοί πάνε μπροστά

Σε πόσα ταξίδια συνάντησες ίδια
Σαν έψαχνες στην έρημο καρδιά
Στα άδεια ποτήρια η έρημος ίδια
Πάντα η όασή θα βρίσκεται μακριά

Σε πόσα ταξίδια η γεύση ήταν ίδια
Μα η ελπίδα έχει μάτια μυστικά
Σε ανακαλύπτει σου δείχνει την πόρτα
Εσύ την ανοίγεις και πετάς σαν φως ψηλά

Σου λέγανε φίλοι μη παίρνεις πια ρίσκο
Παίξε μια «φούσκα» και μάζεψε «χαρτιά»
Με τον καθρέπτη σου να παίζεις μόνο
Και τις γυναίκες που θα ψάχνουν σιγουριά

Ψεύτικες σφαίρες φυτεύανε οι μέρες
Βιντεοπαιχνίδια με τρόμου υλικά
Η πατρίδα πουλήθηκε σου λέγανε ρώτα
Κοίτα τους ξένους που σε  βρίζουν φανερά        
Σάκης Αθανασιάδης

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Η Λίμνη με τις Ευχές-Σάκης Αθανασιάδης


   Η Λίμνη με τις Ευχές
                                        
Φωνάζω πάλι το φεγγάρι
Να σταματήσει να μιλά
Σε ένα σύννεφο να σβήνει
Σαν μια αγάπη μου παλιά

Στο δρόμο μόνος μου ακούω
Όλες της νύχτας τις φωνές
Πριν φτάσω πάλι ως τη λίμνη
Για να πετάξω τις ευχές

Ρίχνω ένα κέρμα στην αγάπη
Να τη ξυπνήσω και να 'ρθεί
Πιάνω ένα αστέρι απ' τη λίμνη
Στο φως σημάδι για να δει

Φωνάζω πάλι το φεγγάρι
Να μου μιλήσει αφού γελά
Τώρα που η αγάπη δεν υπάρχει
Και η αμμουδιά πήρε φωτιά
 
Ρίχνω ένα βέλος στην αγάπη
Πέφτει στη λίμνη η ευχή
Ρίχνω ένα κέρμα στα νερά της
Πετώ ένα ψέμα και ότι βγει

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Έλληνας Ξένος-Σάκης Αθανασιάδης


                                 
         Ο Έλληνας Ξένος
Ψεύτικα χαμόγελα και καλημέρες
Στο ασανσέρ για τη δουλειά κάθε πρωί
Απ’ την αγκαλιά σου ξανά στις άδειες μέρες
Ξανά σε αυτό τίποτα που μοιάζει με ζωή

Πέρασε η Δευτέρα  πάλι με φοβέρες
Πάλι με απουσία του ήλιου το πρωί
Γι’ αυτό ότι χτυπάει του δίνω κι άλλες σφαίρες
Μήπως το κουράσω κι έτσι εκτονωθεί

Πέρασαν οι μέρες λάσπες και φοβέρες
Μα η αφωνία δεν είναι η διαδρομή
Κάνω μια στάση το κόλπο αυτό θα πιάσει
Μες στην αγκαλιά σου στο άγνωστο νησί

Έκλεισα την πόρτα και είχα ήδη χάσει
Όλα τα λεφτά μου σε φόρους στη στιγμή
Κι έμεινα μονάχα ο Έλληνας ο ξένος
Σε μια ταινία που έχει διακοπή

Κάνω μια στάση το κόλπο αυτό θα πιάσει
Μες στην αγκαλιά σου στο άγνωστο νησί
Μόνο η αγάπη είναι αυτό το χάπι
Που γεννάει τα όνειρα σε μια μόνο στιγμή
Σάκης Αθανασιάδης 

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Επόμενος Στόχος-Σάκης Αθανασιάδης


          Ο Επόμενος Στόχος
Βαριά τα πόδια μου τη νύχτα
Όταν στο πάτωμα θα δω λίγα αποκόμματα
Παλιά ταξίδια που είχαν πέσει από βιβλίο
Και είχαν αφήσει στις αγάπες μου αντίο

Φίλοι που έρχονται στον ύπνο μου τα σπάνε
Βγάζουν το κάδρο της συνήθειας απ’ τον τοίχο
Σπάνε ότι σπάζεται τη νύχτα δίχως ήχο
Και ύστερα κάθονται με γέλια και κοιτάνε

Το φάρμακο ζητάω να βγω απ’ την παγίδα
Από αυτή την έρημο που λέγεται πατρίδα
Κι αν κάνω πως δεν ξέρω τη συνταγή την είδα
Και είναι μόνο ο έρωτας γιατρειά στην καταιγίδα

Είναι τα λόγια μου μέσα στη σκόνη
Όταν φοβάμαι να πλυθώ με ένα όνειρο
Σαν καταρράκτης πάντα ο ήχος μου θυμώνει
Αν δεν βρεθώ σε έναν στόχο τον επόμενο

Ρολόι ο κλέφτης της ζωής μου και την θέλει
Σε κομπολόι σαν μια χάντρα να την κλείσει
Σε μονοπάτια της ανάγκης να την χτίσει
Για να φοβάμαι να κοιτάξω το όνειρο

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Τα Μυστικά Ταξίδια-Σάκης Αθανασιάδης


                 


Τα Μυστικά Ταξίδια
Πάλι μακριά στο άγνωστο
Ο άνεμος με στέλνει
Φέρνει βροχή για να με πιει
Μα αυτή μόνο με δέρνει

Κάποιες βραδιές του έχω πει
Λίγη δροσιά να φέρνει
Να σταματήσει να χτυπά
Και σένα να μου στέλνει
   
Απ’ το κορμί σου η φωνή
Τον δρόμο να μου δίνει
Για να μπορέσω να ντυθώ
Στη χώρα που με γδύνει

Να μου μιλά σαν να είσαι εδώ
Κι ένα φιλί να στέλνει
Το σώμα μου να ξεδιψά
Τα ψέματα να παίρνει

Σαν το γατί με γρατζουνά
Η νύχτα και με γδέρνει
Βήματα φέρνει και απειλές
Μα το πρωί τις παίρνει

Μες τη ζωή μου διαδρομές
Στα μυστικά ταξίδια
Ο στίχος μου να πολεμά
Του χάρου τα παιγνίδια

Σε Ένα Παραμύθι να Βρεθούμε Μόνοι-Σάκης Αθανασιάδης


Σε Ένα Παραμύθι να Βρεθούμε Μόνοι             

Μήπως καταφέρω κάτι να αλλάξω
Σ’ ένα παραμύθι που ο θεός κρυώνει
Βρήκα λίγα όνειρα για να τα κάψω
Σκότωσα το φόβο μου για να πετάξω

Πέρα απ’ τη φωτιά η νύχτα μόνη
Μέσα στη σιωπή μια άγρια δύση
Ίχνη που ο χρόνος έχει σβήσει
Πάλι μες του άνεμου την πόλη

Μήπως καταφέρω πάλι να πετάξω
Βρήκα λίγη δύναμη φτερά να φτιάξω
Σ’ ένα παραμύθι να βρεθούμε μόνοι
Σκότωσα το φόβο μου για να πετάξω

Πριν σκορπίσει η νύχτα όλα της τα αστέρια       
Βρήκα λίγα όνειρα να αντιγράψω
Σκότωσα το φόβο μου για να πετάξω            
Σ’ ένα παραμύθι να βρεθούμε μόνοι
Σάκης Αθανασιάδης                                                                                                                                            

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Οι Σκουριασμένες Βέρες-Σάκης Αθανασιάδης

     Οι Σκουριασμένες Βέρες
         
Στη μοναξιά των ταξιδιών σου
Βρήκες παράθυρα κλειστά
Μέσα στα μάτια των παιδιών σου
Είδες αστέρια μα σβηστά
Το σκοτάδι εχθρός όταν σβήνει το φως
Αν φοβάσαι και τα έχεις χαμένα
Στον καθρέπτη γυμνός ψάξε τι έχεις εντός
Κι αν τα πήρανε όλα από εσένα
Περάσανε οι μέρες σκουριάσανε οι βέρες
Και μείνανε μονάχα τα παιδιά
Στα μάτια να κοιτάζουν αυτούς που όλο φωνάζουν
Και ξέχασαν να παίξουνε με αυτά
Η μόνη τους πατρίδα μια κόκκινη κηλίδα  
Που  έχει ένα φακό στα σκοτεινά
Να ψάχνει για αλήθεια να πέφτει στη συνήθεια 
Και η έξοδος να έχει κλειδαριά
 Σάκης Αθανασιάδης

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Οι Μεθυσμένοι της Κυριακής-Σάκης Αθανασιάδης


   

Οι Μεθυσμένοι της Κυριακής

Λίγα τραγούδια η δική μου ουτοπία
Χιλιόμετρα αιώνια που ζητάνε αγκαλιά
Σαν μεθυσμένοι Κυριακή στη επαρχία
Που μένουν μονάχοι με ένα λάθος στην καρδιά

Με διόδια τα όνειρα περνάω για χρόνια
Για να κοιτάζω καλοκαίρια κρυφά
Για σένα να κάνω χιλιόμετρα αιώνια
Κι ας πέφτουν στο δρόμο μου χιλιάδες καρφιά

Με διόδια τα όνειρα περνάω για χρόνια
Για να βρεθώ στη δική σου αγκαλιά
Για σένα να κάνω χιλιόμετρα αιώνια
Για να ανάψω τη φωτιά στη καρδιά

Τη νύχτα τα δέντρα μου μοιάζουνε χέρια
Και μου θυμίζουν τη δική σου αγκαλιά
Μα τώρα ο χρόνος είναι έρημος δρόμος
Πέτρες να ρίχνει στο όνειρο κι αυτό να πονά

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Βάλε στα Μάτια μου Ελπίδα-Σάκης Αθανασιάδη

Βάλε στα Μάτια μου Ελπίδα
Όπου να πάω με χτυπούν
Της μοναξιάς τα τρένα
Αν είσαι εσύ  πολύ μακριά
Τα μάτια είναι κλεισμένα
Μα όταν έρχεσαι ξανά
Φεύγουν τα γκρίζα τρένα
Τα μάτια βάζω στην καρδιά
Για να κοιτάζω εσένα
Μια ωραία σιωπή
Του κορμιού σου η χώρα
H ψυχή μου η γυμνή
Να γεμίζει με δώρα
Μια ωραία σιωπή
Του κορμιού σου η χώρα
Που μπορεί η ζωή
Να γελάει όπως τώρα
Βάλε στα μάτια μου ελπίδα
Και διάλεξε την ανηφόρα
Να ανέβω πάλι για να δω
Αν έχει έρημο ή νερό
Η πληγωμένη χώρα
Μια ωραία αγκαλιά
Με φιλιά για τον δρόμο
Και μετά θα με δεις
Να γελώ αυτό μόνο
Βάλε στα μάτια μου ελπίδα
Βγάλε τον έρωτα στο δρόμο
Αυτός μόνο μπορεί το ξέρεις
Να δείξει σε ένα  Έλληνα το δρόμο
Είναι μεγάλο πράγμα να μπορώ
Μόνο μπροστά να προχωρήσω
Να τρέχω κόντρα στον καιρό
Να λέω θέλω και θα ζήσω

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Ωδή στο Νίκο Καζαντζάκη-Σάκης Αθανασιάδης


                                  
        Ωδή στο Νίκο Καζαντζάκη
Ήξερα κάποιον που ζητούσε το θεό
Ήξερα κάποιον που μιλούσε για τα αιώνια
Ήξερα κάποιον που νερό στη έρημο είχε βρει
Και τα καρφιά που πέταγαν
Στο σώμα του τα χρόνια

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται
Στη διπλανή πλατεία
Ρακένδυτος και νηστικός
Από την ίδια πάλι συμμορία

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται
Το βλέπεις κάθε μέρα
Μπορεί να είναι αδελφός
Πατέρας και μητέρα
  
Ήξερα κάποιον που μιλούσε για θεό
Ήξερα κάποιον που γελούσε στα ρολόγια
Που πίστευε πως η φωτιά μπορεί
Να καίει στη ψυχή μια φορά
Μα αυτή η φορά να είναι αιώνια

Ο ήλιος μαύρισε κι αυτός
Απ’ του θυμού τη σκόνη
Κυρ Νίκο είσαι ζωντανός
Μες τη νεκρή τη πόλη

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Η Γυμνή Πανσέληνος-Σάκης Αθανασιάδης


                                       
         Η Γυμνή  Πανσέληνος
 Αν και παράθυρο στο δρόμο έχω με φως
Εσύ μου λες πως είμαι ήχος για τη νύχτα
Που τρέχει και χτυπάει σαν παιδί
Και κλαίει για της γιαγιάς τα παραμύθια

Βουτάω  γυμνός στη θάλασσα
Αν με ξυπνήσει μια πανσέληνος με αλήθεια
Και στα νερά της αγκαλιάζω ήχο, φως
Μαζεύω τα άστρα και τα βάζω μες τα δίχτυα

Ρίχνω ένα βέλος στο σκοτάδι
Κόβω ένα αστέρι και η νύχτα ξεψυχά
Κι εσύ που βλέπεις μόνο μαύρο το φεγγάρι
Ρίξε ένα βέλος να ανάψει ξαφνικά

Ζήτα απ’ το ολόγιομο φεγγάρι
Να σου μιλήσει έστω  μόνο μια φορά
Ρίξε ένα βέλος ένα μόνο στο σκοτάδι
Και θα ακούσεις τη φωνή του από μακριά

Εγώ που γνώρισα  τις στάχτες του βαρδάρη
Και πόσο αξίζει για ένα όνειρο να ζεις
Αν με ξυπνήσει μια πανσέληνος το βράδυ
Μέσα στη θάλασσα να ψάξεις να με βρεις

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Το Φιλί της Δευτέρας (στίχοι από το ομότιτλο μυθιστόρημα)


               Το Φιλί της Δευτέρας        
              (στίχοι από το ομότιτλο μυθιστόρημα)
Δεν μπορώ να κρυφτώ απ’ του χρόνου τη σκόνη
Το φευγιό μου μια σφαίρα στο δικό σου το σώμα
Στο Κιλκίς να γυρίζεις μαύρα ρούχα και μόνη
Ξέρω σου ‘χω  αφήσει της αγάπης το αίμα

Έπιασα τον εαυτό μου βρήκα επαφή
Τον ακούω κάθε βράδυ να μονολογεί
Μια συγνώμη ξέρω όμως τώρα δεν αρκεί
Σκαλισμένη η αγάπη σε ‘να δέντρο πώς να ζει
                            
                         
Το φιλί σου μιας Δευτέρας έχω θυμηθεί
Στο μυαλό μου ετοιμάζω επιστροφή
Ένα μυστικό ταξίδι τέλος ή αρχή
Που θα αλλάξει μια για πάντα τη ζωή

Δεν μπορώ να κρυφτώ απ’ του χρόνου τη σκόνη
Να είμαι εκεί μια φωνή μυστική με διατάζει
Στη Δοϊράνη θα πιω το νερό που με αλλάζει 
H στιγμή Αρετή με τρομάζει
Σάκης Αθανασιάδης 

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Σαν Πειρατής-Σάκης Αθανασιάδης


            Σαν Πειρατής
Στον κήπο αν θα μπεις της σιωπής
Δεν θα ’σαι μόνος
Αέρας θα φυσά από το πρωί
Φωνές θα φέρνει δίπλα σου ο δρόμος

Στο πλοίο της φυγής όταν θα μπεις
Δεν θα σαι μόνος
Εσύ κι απέναντί σου καθιστός
Θα  σου γελάει ο χρόνος
           
Ότι άφησες στο χθες
Εσένα θα κοιτάει
Και μες στις σιωπές
Μια πέτρα θα πετάει

Ότι άφησες στο χθες
Τα λύτρα θα ζητάει
Να δώσεις άμα θες
Μακριά σου για να πάει

Σε ’να λιμάνι αν θα μπεις σαν πειρατής
Με ’να καράβι σάπιο της γραμμής
Μια ταυτότητα θα ψάχνεις για να βρεις
Αν θα πληρώσεις λύτρα το μπορείς
Σάκης Αθανασιάδης
       

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Μέσα στα Μάτια σου να δω Ανατολή-Σάκης Αθανασιάδης


Μέσα στα Μάτια σου να δω Ανατολή

Ξυπνάω Δευτέρες και μαζεύω τις σφαίρες
Για να χτυπήσω  μια κάρτα πρωινή
Και ο ήλιος φεύγει και μένουν οι μέρες
Να μου θυμίζουν πως πληρώνεται η ζωή

Βγαίνω στο δρόμο σβήνω το χρόνο
Σβήνω απ’ τη σκέψη πως η κούραση θα βγει
Αυτό που ζητάω εσύ γνωρίζεις μόνο
Μέσα στα μάτια σου να δω ανατολή

Γιατί δε χάθηκα μες της ανάγκης τα άδεια μάτια
Γιατί δεν πήρα με ρωτάς φωνή προσκυνητή
Να λέω όλα είναι ίδια δεν αλλάζει τίποτα
Και να αφήνω τη ζωή μου στη σιωπή
  
Παίρνω ένα δρόμο που δε ξέρω που με βγάζει
Και δε γνωρίζεις να μου πεις ούτε και εσύ
Αυτό που ξέρω η ψυχή μου θα γεράσει
Αν μες τα μάτια σου ο ήλιος δεν θα βγει

Γιατί δεν κρύφτηκα από τον ήλιο και τη νύχτα
Γιατί δεν έχω μια ήσυχη προβλέψιμη ζωή
Να λέω δεν πειράζει δεν αλλάζω τίποτα
Γιατί τα μάτια μου θα έβλεπα  πληγή
 Σάκης Αθανασιάδης                                                      

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Νυχτερίδες-Σάκης Αθανασιάδης


                                    
                 Νυχτερίδες
Δεν ζητώ μαξιλάρι για ύπνους γλυκούς
Μα φωτιά να σου ανάψω τα μάτια
Δεν ζητώ ένα αστέρι με κρυμμένους θεούς
Μα εσένα με του αγγέλου τα μάτια

Νυχτερίδες που τις μέρες μου ακούν
Σε ηλεκτρονικά αρχεία
Νυχτερίδες που τα βήματά μου ακούν
Όταν βγαίνω με τραγούδια και βιβλία

Νυχτερίδες που όλο ψάχνουν για να βρουν
Μυστική  στα λόγια μου τελεία
Νυχτερίδες που στο μαύρο μόνο ζουν
Και μοιράζουνε στα δέντρα εξουσία

Δεν ζητώ να μου πεις λέξεις πάλι σοφές
Να μου φέρεις στο όνειρο φωτισμένα παλάτια
Ο δραπέτης θα μείνω απ' τους άγριους καιρούς
Να ζητώ ένα αέρα να μου πλένει τα μάτια

Νυχτερίδες που το αίμα κυνηγούν
Τα όνειρά μου νύχτα
Νυχτερίδες που σαν φίλες με κοιτούν
Μα μου ρίχνουν δίχτυα

Νυχτερίδες που στο φως αιμορραγούν
Στου ήλιου την  αλήθεια
Νυχτερίδες στη φωλιά τους θα κλειστούν
Με του χρόνου τη βοήθεια

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Η Χώρα μου Λέγεται Λαμία-Σάκης Αθανασιάδης


                                   
  

Η Χώρα μου Λέγεται Λαμία

Τρέχουν οι ώρες και με έχουν ήδη φτάσει
Όταν κορνάρουν οι ειδήσεις στις οχτώ
Ρολόι ο δρόμος μα τους δείκτες έχω σπάσει
Φωνάζει η πόλη στο κορμί της να δοθώ

Περνά το φεγγάρι απ’ το μπαλκόνι
Ζητάει να πάρει  ένα  άσπρο σεντόνι
Έξω η ανάσα στην πόλη παγώνει
Άγια της νύχτας η σιωπή

Ψηλά στο κάστρο ανάβω το άστρο
Βρίσκω το φως να δω λιγάκι ουρανό
Μακριά ο κάμπος πυγολαμπίδα
Και  οι μικρές μου οι  αγάπες στο βουνό

Ψηλά στο κάστρο σβήνει το άστρο
Σαν ξημερώνει και η πόλη βρίζει εδώ
Μακριά η θάλασσα  μια μωβ κηλίδα
Που στα νερά της με τα μάτια περπατώ

Μαζεύεται κόσμος στα καφενεία
Κλαρίνα λατρεία κι εγώ περπατώ
Λίγο πιο πέρα μπουσουλάει η ιστορία
Ακούω στον άνεμο του Διάκου το ουρλιαχτό

Τα χρόνια τη χώρα μου τη λένε Λαμία
Τα πέταλα που φέρνει στο δρόμο να βγω
Την εξουσία την λένε θρησκεία
Θεούς τους ανθρώπους που σκεπάζουν ουρανό