Ο Επόμενος Στόχος
Βαριά τα πόδια μου τη νύχτα
Όταν στο πάτωμα θα δω λίγα αποκόμματα
Παλιά ταξίδια που είχαν πέσει από βιβλίο
Και είχαν αφήσει στις αγάπες μου αντίο
Φίλοι που έρχονται στον ύπνο μου τα σπάνε
Βγάζουν το κάδρο της συνήθειας απ’ τον τοίχο
Σπάνε ότι σπάζεται τη νύχτα δίχως ήχο
Και ύστερα κάθονται με γέλια και κοιτάνε
Το φάρμακο ζητάω να βγω απ’ την παγίδα
Από αυτή την έρημο που λέγεται πατρίδα
Κι αν κάνω πως δεν ξέρω τη συνταγή την είδα
Και είναι μόνο ο έρωτας γιατρειά στην καταιγίδα
Είναι τα λόγια μου μέσα στη σκόνη
Όταν φοβάμαι να πλυθώ με ένα όνειρο
Σαν καταρράκτης πάντα ο ήχος μου θυμώνει
Αν δεν βρεθώ σε έναν στόχο τον επόμενο
Ρολόι ο κλέφτης της ζωής μου και την θέλει
Σε κομπολόι σαν μια χάντρα να την κλείσει
Σε μονοπάτια της ανάγκης να την χτίσει
Για να φοβάμαι να κοιτάξω το όνειρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου