Το Ένα Σύννεφο
Ποτέ δεν θα φωνάξω την αγάπη που έχει φύγει
Πίσω να γυρίσει μια συνήθεια να γίνει
Γιατί αν υπήρχε εδώ θα είχε μείνει
Κι αν έπεφτε στο δρόμο θα πέφταμε και οι δυο
Δεν θέλω να πετάξω μια βρισιά γιατί θα μείνει
Σημάδι για να κάνω πληγή που δεν θα κλείνει
Όπου κι αν είσαι δεν θέλω να ματώνεις
Το λέω σαν αντίο και καπνίζουν τα φιλιά
Πάρε φωτιά κάψε τα χρώματα
Να βλέπεις άσπρο μαύρο τον καιρό
Γιατί για χρόνια βρε αγάπη μου
Έψαχνες το ουράνιο τόξο σε γκρεμό
Και μόνο χώματα μου έφερνες
Πληγές στο σώμα στο μυαλό
Όμως με βάφτισαν σε αιώρα και το γνώριζα
Πως θα πετάω σαν χαρτί στον ουρανό
Κοίτα να βγεις απ’ τα ρολόγια σου
Πάρε ανάσα όταν κοιτάς τον ουρανό
Να μη θυμάσαι που για λίγο κρύφτηκα
Πίσω απ’ τα σύννεφα και δεν μιλώ
Να μη λυπάσαι όταν σου πουν πως κρύφτηκα
Σαν να είμαι εκεί που ήμουνα πριν γεννηθώ
Πάρε φωτιά κάψε τα χρώματα
Να βλέπεις άσπρο μαύρο τον καιρό
Σάκης Αθανασιάδης
Το λέω σαν αντίο και καπνίζουν τα φιλιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίος στίχος αυτός Σάκη!
Την καλημέρα μου!...