Ένα περιστέρι κοιτάζει τη βροχή που λιώνει το χιόνι-Σάκης Αθανασιαδης

Ένα περιστέρι κοιτάζει τη βροχή που λιώνει το χιόνι

Πάω πίσω τις μέρες βλέπω στη μνήμη μου φόβο

Μπροστά κοιτάζω δεν βλέπω το δρόμο

Μονάχα ένα άγριο ποταμό που μοιάζει να γελάει

Μόλις παρασύρει το φεγγάρι στα νερά του και το σπάει

Ιερόσυλες κότες προσκυνούν τον βεζίρη

Θα φταίει η λάσπη η πολύ

Κλείνω τα μάτια μη λερωθούν 

Σε αυτό το πανηγύρι

Ένα περιστέρι κοιτάζει τη βροχή που λιώνει το χιόνι

Ακούω ένα μπαμ πάω να δω κόκκινο το λευκό

Το δυνατό μπορεί να σκοτώνει

Ιερόσυλες κότες προσκυνούν το θεό που πληρώνει

Ταξίδευε ο καπνός μακριά απ’ το αναμμένο τζάκι

Κράτησα την καρδιά έκαψα τα ξωτικά

Μικρό το βήμα στις πέτρες της ελευθερίας

Μα νοιώσω το αίμα να καίει την καρδιά

Πάω πίσω τις μέρες στη μνήμη βλέπω φόβο

Κοιτάζω μπροστά δεν βλέπω το δρόμο

Σε ένα αγόρι λέω τα χρώματα μη χάσεις

Οι θάλασσες των ποιητών μια μέρα θα σε βρουν

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Κάποια Χριστούγεννα-Σάκης Αθανασιάδης

Κάποια Χριστούγεννα

Για πάντα ξέρω θα γυρίζω πίσω

Την μάνα μου να δω με ένα φακό

Να σκαλίζει το χιόνι

Την νύχτα να τρέμει

Μέσα στο άσπρο μια φάτνη για να δω

 

Κάποια Χριστούγεννα βλέπω ένα φως

Ένα άσπρο φως στον ουρανό να χορεύει

Δεν ξέρω πως, μα ένα παιδί με γυρεύει

Να μου δείξει την φάτνη στο χιόνι

 

Κάποια Χριστούγεννα ένα αόρατο χέρι

Στον ουρανό με ταξιδεύει

Είναι ο πατέρας μου εκεί με γυρεύει

Να μου πάρει απ’ την ψυχή το θυμό

 

Για πάντα ξέρω θα γυρίζω πίσω

Μέσα στο άσπρο φως την φάτνη μου να βρω

Μα πρέπει πρώτα η νύχτα να αρχίσει να τρέμει

Να ’ναι Χριστούγεννα κι εγώ παιδί πάλι μικρό

Σάκης Αθανασιάδης 

οι ανάσες των εραστών (2014)

Απ' το άρωμά σου ζω τη κάθε μέρα-Σάκης Αθανασιάδης

Απ' το άρωμά σου ζω τη κάθε μέρα

Είναι φορές που μπορώ κι άλλοτε δεν μπορώ

Να δω τη θάλασσα στα μάτια σου

Μα αυτό το όνειρό μου δεν πληρώνεται

Δίνει ανάσες στις μέρες κι αυτό είναι σπουδαίο

Από αυτά που διαβάζεις

Από αυτά που φαντάζεσαι

Από αυτά που σε φοβίζουν τα χρόνια

Σου λέω

Είναι καλύτερα να είσαι εραστής ενός ονείρου     

Παρά να προσκυνάς ένα ήσυχο θάνατο

Στο σώμα μου ξέρεις βάζω αλυσίδες

Όταν σε σκέφτομαι

Να μείνω εδώ στο ίδιο μέρος ακίνητος

Μα σε ήθελα δικιά μου

Πάντα δικιά μου αυτό είναι όλο

Και τίποτε περισσότερο

Έχει χαθεί η φωνή απ’ τη ψυχή μου τις μέρες

Που οι σύντροφοι διψούν για ελευθερία

Και πνίγονται στο αλκοόλ

Μα εγώ να σε κοιτώ στα μάτια ζητάω, να σε αναπνέω

Και το θέλω ακόμα 

Κι αν μοιάζω με ελεύθερος

Στον πόλεμο αυτό με το στρατό του μαύρου

Απ' το άρωμά σου ζω τη κάθε μέρα

Σάκης Αθανασιάδης το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015 

Οι καθρέφτες του χειμώνα(Πρώτη δημοσίευση)Σάκης Αθανασιάδης

          (Πρώτη δημοσίευση)

Οι καθρέφτες του χειμώνα

Οι δρόμοι που περπάτησα παιδί ήταν γεμάτοι πέτρες

παγωμένα νερά οι καθρέφτες του χειμώνα

όπου έπρεπε να μάθω να πέφτω, να μάθω να σηκώνομαι,

τον πόνο της φτώχιας να αντέχω, του δασκάλου την βέργα

την υποχρεωτική εκκλησία την Κυριακή

και πάνω απ’ όλα να μην ονειρεύομαι την θάλασσα 

γιατί έτσι όπως ήταν παρατημένη η επαρχεία

ήταν σχεδόν παράλογο να μη γλείφεις τις λάσπες

Τα χωράφια του χαμένου πατέρα μου

που όργωσα μέσα τους είχανε φωνές

χέρια πληγωμένα μάτια με αίμα

άκουγα στον αέρα το τραγούδι πόνου

και φανταζόμουν πρόσφυγες να πολεμάνε με την γη

σε μια μάχη σίγουρα χαμένη

κάτω από έναν καυτό ήλιο που έλιωνε τις ψυχές

να μουρμουρίζουν θα έρθει  ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας

αλλά το αύριο δεν ήρθε ποτέ

γιατί φοβήθηκαν να ακολουθήσουν το ποτάμι

για να φτάσουν στην θάλασσα

και γιατί τους έλεγαν χωροφύλακες, ιερείς και πολιτικοί

πως δεν μπορούν να περάσουν τα σύνορά τους

και πίστεψαν πως γεννήθηκαν σκλάβοι

Σάκης Αθανασιάδης cop.2025

Όταν όλοι πέφτουν, μείνε όρθιος-Σάκης Αθανασιάδης

                     

Όταν όλοι πέφτουν, μείνε όρθιος 

Τα σπίτια που έζησα

είχανε πόρτες με διπλές κλειδαριές

να ονειρεύομαι αυτοκίνητα που τρέχουν

φρένα που σπάνε τα τζάμια

να μην περνάει η άνοιξη στα δωμάτια

κλειδωμένος όνειρα άλλων να ζω για δικά μου

Οι πόλεις της οθόνης

που έλαμπαν στο πανί

όταν τις γνώρισα είχαν χαλασμένα φώτα

την μοναξιά αράχνη στους τοίχους

δρόμους βρώμικους, ναυαγούς εργάτες

νηστικούς που διψούσαν για χρυσάφι

Κι αυτό που άκουγα στις σιωπές μου

«μείνε όρθιος...»

«…όλοι πέφτουν κι όλοι φωνάζουν

την άμμο της Κυψέλης θάλασσα»

με έκανε πιο δυνατό από τον φόβο μου

κι ήθελα να χάσω περισσότερα

αλλά να χάσω όρθιος

Μα κάποτε ελπίζω

τα ξυπόλυτα καλοκαίρια

θα με φωνάξουν στην θάλασσα

να αφήσω τον πόνο της αγάπης στα κύματα

κι έναν μου στίχο στο γαλάζιο φως
«μείνε όρθιος...»

 Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Ασπρόμαυρες Μνήμες-Σάκης Αθανασιάδης

                                 

Ασπρόμαυρες Μνήμες

Δεν θα κοιτάξω το άστρο που σβήνει

Θα πάρω τα φώτα από σένα να βλέπω

Ο καιρός δικαστής δανεικά  μου ζητάει

Τον πληρώνω αθώα και τρέχω

Ασπρόμαυρες μνήμες μοιράζουν οι μήνες

Σημαίες και μαύρα κλαδιά

Γυρίζω το χρόνο ταξίδι στο μόνο

Παιδί με τα πόδια γυμνά

Εμένα με νοιάζει η φωτιά που αλλάζει

Το δάσος με σπίτια ψηλά

Η αλήθεια στην πράξη το ψέμα τρομάζει

Το ξέρουν οι μνήμες καλά

Ασπρόμαυρες μνήμες κρατάω στα χέρια

Φωτογραφίες με εσένα αγκαλιά

Με σένα που τρέχω το δρόμο και αντέχω

Τις φλόγες που είναι κοντά

Δεν θα κοιτάξω το κύμα που σπάει

Στη θάλασσα πάλι θα δώσω αγκαλιά

Αυτό που γελάει μεθαύριο πονάει

Το ξέρουν οι μνήμες καλά

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Το δαχτυλίδι της ελευθερίας-Σάκης Αθανασιάδης

Το δαχτυλίδι της ελευθερίας

Κάποτε θα κρατήσω ένα σύννεφο στα χέρια

Κάθε σταγόνα πάνω σου να πέφτει

Θα είμαι η καλημέρα στον καθρέπτη

Ο δρόμος στα μάτια σου να μεγαλώνει

Κάποτε θα γίνω η σκόνη στην καρδιά σου

Πίσω στην θάλασσα να τρέχεις Κυριακή

Κύμα στα κόκκινα νερά που μοιάζει με φωνή

Την ώρα που ο ήλιος δύει να σε έχω αγκαλιά

Ίσως να γίνουν πιο πράσινα τα μάτια σου

Στον χωματόδρομο κάτω απ’ το φεγγάρι

Γιατί η αγάπη επιστρέφει πάντοτε σαν σκόνη

Ξυπόλυτη και μόνη για να είναι αληθινή

Μα τώρα εδώ φοβάμαι τα χιλιόμετρα τα άγρια

Στα βουνά της ελευθερίας τα σκοτάδια

Τα χρώματα των θεατών που σε χειροκροτούν

Τα γυαλισμένα όπλα στα χέρια τους

Έτοιμα να χτυπήσουν όσους διαφωνούν

Φοβάμαι αυτούς που δίπλα σε σταυρούς μιλούν για δημοκρατία

Αυτούς που ετοιμάζουν πόλεμο για να κερδίσει η εταιρεία

Φοβάμαι αυτούς που σπάνε το φως και την θάλασσα σε κομμάτια

Το αιώνιο να πουληθεί σε τιμή ευκαιρίας σε παλάτια

Αν και το ξέρω πως είναι λάθος να φοβάμαι

Αυτούς που τον θάνατο κουβαλάνε στο αίμα

Γιατί οι κραυγές τους είναι δώρο για μένα

Να καταλάβω πως η μόνη αλήθεια είναι τα όνειρα

Να κρατηθώ καθαρός μες τα λασπόνερα

Κάποτε στα δικά μου παπούτσια

Θα βρεις ένα ποτάμι που τρέχει στην θάλασσα

Αυτό το ποτάμι είναι το αίμα, το αίμα μας

Αν θα φορέσεις το δακτυλίδι της ελευθερίας θα το θυμηθείς

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

 

Τα όνειρα να αρχίσουν να ψηλώνουν-Σάκης Αθανασιάδης

                                    

Τα όνειρα να αρχίσουν να ψηλώνουν

Ξέρεις μες τη σιωπή

Ότι αγαπάς έρχεται πάλι πίσω

Κάπου εκεί θα βλέπεις την αρχή

Και η ψυχή σου απ’ τη φωτιά θα ζεσταθεί

Γιατί ρωτάς που πήγε η γιορτή

Αφού νομίζω είναι εδώ και περιμένει

Κανένας δεν σε πίεσε να γίνεις μηχανή

Σε μια θυσία που τη ξέρεις μόνο εσύ

  

Ξέρεις με τη σιωπή

Καμιά φορά τα μάτια μεγαλώνουν

Εγώ νομίζω ήρθε η στιγμή

Τα όνειρα να αρχίσουν να ψηλώνουν

Γιατί ρωτάς που πήγε η ζωή

Και πουθενά δεν φαίνεται ο ουρανός, η θάλασσα, το δάσος

Ένα παράθυρο δεν άνοιξες ο ήλιος για να μπει

Να καίγεται σε ένα πρωί το λάθος

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Η νίκη στην αγάπη είναι να χάνεις-Σάκης Αθανασιάδης

Η νίκη στην αγάπη είναι να χάνεις

Η νίκη στην αγάπη είναι να χάνεις

Να μένεις μόνος σου εσύ και ο ουρανός

Στα λίγα τα μεγάλα να τα φτάνεις

Ο πόνος στην αγάπη φέρνει φως

Μπορείς να κλάψεις μπορείς και να χτυπήσεις

Μπορείς να είσαι το λάθος και η αλήθεια μαζί

Μπορείς να βρεις το θάρρος να γίνεις ο φάρος

Τα φώτα να ανάψεις το σκοτάδι να καεί

Η νίκη στην αγάπη είναι να χάνεις

Να μένεις με έναν ήλιο το πρωί

Τη σιωπή στα χέρια σου να πιάνεις

Να αλλάζει ο δρόμος τη σιωπή με ανατολή

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Η αγάπη είναι δρόμος- Σάκης Αθανασιάδης

                           

Η αγάπη είναι δρόμος

Που πάει αυτός ο δρόμος

Ποτέ του δεν τελειώνει

Σκοτάδι-φως-σκοτάδι

Η αγάπη είναι φόβος

Κι αυτός είναι ο λόγος

Που αρνείσαι ότι λιώνει

Το σώμα να περάσει

Να δει που πάει ο δρόμος

Η αγάπη είναι φόβος…φόβος…φόβος…

Όμως το φως της είναι ο μόνος δρόμος

Η αγάπη είναι φόβος

Το σκοτάδι είναι λύση

Μα αν κλειστείς εκεί

Το φως θα εκδικηθεί

Τίποτα δεν ζει χωρίς το πάθος

Βγάλε τη στολή του εκτελεστή

Μικρή είναι η ζωή ή λάθος;

Η αγάπη είναι φόβος

Μα είναι ο μόνος τρόπος

Να δεις που έφτασες

Κι αν συνεχίζεις μόνος

Η αγάπη είναι δρόμος

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)