Το κρασί του Δεκέμβρη
Τα βράδια θυμάμαι είχα βάλει παγίδες
αστέρια να πιάσω Χριστούγεννα
μα πάλι το χιόνι τα δικά του παιγνίδια
αγγέλους είχε φέρει λευκά φτερά
Οι γάτες κι οι σκύλοι είχαν γίνει πια φίλοι
χορεύαν στο χιόνι μικρά παιδιά
οι άγγελοι φύγαν μα τα μάτια μου είδαν
ένα φως απλωμένο ως τα βουνά
Τα χρόνια περάσαν τα μάτια δεν σπάσαν
τώρα έχω ασπίδες
του χωριού μου τις ρίζες
μην έρθει το μαύρο μες την καρδιά
Κρασί του Δεκέμβρη ρίχνω σε άδειες σελίδες
ανοίγω τις πόρτες γυρίζουν οι απόντες
δεν θα τους κάψει ο χρόνος
όσα όνειρα είδα ήταν αληθινά
Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου