Τα καλύτερα όνειρα περπατάνε ξυπόλυτα-Σάκης Αθανασιάδης

                                  

Τα καλύτερα όνειρα περπατάνε ξυπόλυτα

Ο άνεμος ανοίγει τα παράθυρα

Σηκώνει την ψυχή στον αέρα

Άλλη μια μέρα μικρή αναπνοή

Άλλη μια μέρα που ο δρόμος με σφυρί θα χτυπάει

Το πλήθος τρέχει βιαστικά με μάτια κλειστά

Μα αν γίνει ζωή η ανάγκη το φιλί θα χαθεί

Πριν πνιγώ στα υλικά και τα χρόνια μαζί μου γελάνε

Χαρίζω μια μέρα σε σένα

Τα καλύτερα όνειρα περπατάνε ξυπόλυτα

Φτάνουν μόνα στο δάσος γεμίζουν νερό την ψυχή

Φτιάχνουν μόνα μια θάλασσα σπάνε τα φράγματα

Τα καλύτερα όνειρα γελάνε σαν τα παιδιά

Με ένα ποδήλατο τρέχω στο δρόμο αντέχω

Διώχνω μακριά μου τα σύννεφα η αγάπη μην γίνει βροχή

Μα είναι στιγμές που νομίζω πως στον ίδιο κύκλο γυρίζω

Ότι πίσω αφήνω σε κάποια στροφή το βρίσκω μπροστά

Ακούω φωνές να λεν’ το άνομά μου

Πολεμιστές με υλικά σκουριασμένα καρφιά

Χρόνια που πρέπει να αφήσω στην σκόνη

Τα καλύτερα όνειρα κλαίνε σαν τα μικρά παιδιά

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

     

Ένα σκυλί που κυνηγάει αυτοκίνητα- Σάκης Αθανασιαδης

Ένα σκυλί που κυνηγάει αυτοκίνητα

Χιόνιζε όπως σήμερα

Μα έπρεπε να γυρίσω νωρίς

Ήτανε όπως τώρα Χριστούγεννα

Είχα βρει λίγο φως της ψυχής

Μια φορά ο Δεκέμβρης με νίκησε

Η καρδιά μου ακόμη πονά

Μια φορά ένας δρόμος σταμάτησε

Η ψυχή τρέχει στην ερημιά

Τίποτε δεν μου είπες κι έφυγα

Σαν σκυλί να κυνηγάω αυτοκίνητα

Μίλησέ μου μια φορά απ’ τα σύννεφα 

Μαύρος ήλιος με φτάνει εδώ

Μια φορά ο Δεκέμβρης με νίκησε

Φύγαν μάτια χάλασε η φωνή

Μια φωτιά βρε πατέρα που άφησες

Τη φυλάω καλά να τη βρει το παιδί

Ένα φεγγάρι κοιτάζει απ’ το παράθυρο - Σάκης Αθανασιαδης (2018)

Μα εγώ στην αγάπη πιστεύω ακόμα-Σάκης Αθανασιάδης

Μα εγώ στην αγάπη πιστεύω ακόμα

 

Έχω μια αγάπη παλιά που αντέχει τα χρόνια

Μόλις τη φωνάζω κοντά με αγκαλιάζει σφιχτά

Δεν χρειάζεται φως να με δει στο σκοτάδι

Ότι είναι αλήθεια μπορεί την ψυχή μου να δει

 

Μες την ομίχλη κοιτώ κουρασμένα τα σώματα

Άνθρωποι μόνοι γυρνούν με ραμμένα τα στόματα

Στη κρίση χαμένος κι εγώ δεν πιστεύω σε κόμματα

Όμως φοβάμαι πολύ η ομίχλη μη γίνει ζωή

 

Αν κι η αγάπη μου ζει σκεπασμένη με φώτα

Μου έστειλε ένα μπουφάν για να ανοίξω την πόρτα

Μόλις το φορέσω να δει τη ψυχή μου γυμνή

Έτσι την είδα ξανά  μια νεράιδα φωτιά

 

Έχω μια αγάπη παλιά που κρατάει μαχαίρια

Όταν τη φωνάξω θα ’ρθεί να μου κόψει αστέρια

Έτσι περνάει ο καιρός έτσι αντέχει το σώμα

Κάποιοι σκοτώνουν το φως

Μα εγώ στην αγάπη πιστεύω ακόμα

Σάκης Αθανασιάδης

νυχτερινές πατρίδες (2016)

Τα μπλε μάτια του καθρέπτη-Σάκης Αθανασιάδης

                        

Τα μπλε μάτια του καθρέπτη

Πόσο γλυκά μου έλεγες θυμάμαι

Έλα στην θάλασσα να γίνεις μόνο φως

Μην με ρωτάς πάρε κρασί και πάμε

Για μας να ξέρεις ο παράδεισος είναι ανοιχτός

Χρόνια μετά τα μάτια του καθρέπτη

Μέσα στους δρόμους τα βλέπω συνεχώς

Πάντα την νύχτα ένα αστέρι όταν πέφτει

Είναι η αγάπη της άμμου ο θεός

Όταν με δεις πάρε μαχαίρι κόψε

Κάθε σκοινί που με κρατά έξω απ’ το φως

Τα μπλε τα φώτα της καρδιά μου πρώτα

Θέλω να ανάψουν κι εσύ γνωρίζεις πως

Κομμάτια σκόνης καίνε το αίμα

Τα αστέρια μου θέλουν για χώμα πληρωμή

Μα εγώ φοβάμαι τα όνειρα ακόμα

Γλυκιά μου πατρίδα σκλάβα και παιδί  

Χρόνια μετά σε μια άκρη του χειμώνα

Με κυνηγάει παγωμένη βροχή

Ρωτάω διαβάτες η άνοιξη αν φτάνει

Ίσως μπορεί να πέρασες κι εσύ

 Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Ξυπόλυτα καλοκαίρια-Σάκης Αθανασιάδης

              

    Ξυπόλυτα καλοκαίρια

Όταν γυρίζω το κλειδί στο σπίτι που μεγάλωσα

Ξυπόλυτα τα καλοκαίρια χαιρετάνε το παιδί

Μέσα στην σκόνη με ρωτάνε το αίμα μου αν χάλασα

Από γυναίκες που ζητούσαν έναν πρίγκιπα να ‘ρθει

Μετά από λίγο όταν ανοίγω τα παράθυρα  

Ο ήλιος κάνει έφοδο να μπει

Μες τα δωμάτια ορμάει καθαρό φως για να χορέψει

Μες το μυαλό μου να με εκδικηθεί

Όταν γυρίζω στο σπίτι που μεγάλωσα

Αφήνω κάθε ψέμα απ’ το μυαλό μου να χαθεί

Βάζω φωτιά σε κάθε νόμο που χαλάει το χαμόγελό μου

Τίποτα δεν γνωρίζω από τέλος κι αρχή

Καθώς περνάνε οι ώρες οι τοίχοι μου χαμογελάνε

Κι έξω στην αυλή γαβγίζει ένα σκυλί

Πάλι οι πρόσφυγες θα φτιάχνουν πλιθιά να μεγαλώνουν όπου πάνε

Γιατί η αγάπη όταν καίει είναι δυνατή

Όταν μυρίζω το βρεγμένο χώμα στην αυλή μου

Πάω  αμέσως να ανάψω ένα κερί

Σε αυτούς που τρέχουνε στα σύννεφα ξυπόλυτοι ακόμα

Και με κρατάνε μακριά από την άδεια την ζωή

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Τα μάτια των σκιάχτρων-Σάκης Αθανασιάδης

              

 Τα μάτια των σκιάχτρων

Νύχτα της Λαμίας ουρλιαχτό

Τρυπάει τους τοίχους

Τα βήματά μου σβήνω να κρυφτώ

Τίποτα όμως δεν μπορώ να καταφέρω

Θα προδοθώ από τους στίχους

Από τα τραγούδια μου

Η πιο μεγάλη νύχτα μου ζητάει να δω

Το καρφωμένο μου σώμα στον σταυρό του ευρώ

Και να της παραδώσω τα μάτια μου

Γι’ αυτό κι εγώ αφήνω τα μάτια στους χαμένους του δρόμου

Να κρυφτούν μαζί τους στην βροχή

Άλλοτε γελαστός, άλλοτε τραυματισμένος από ερώτα

Νύχτα της Λαμίας ουρλιαχτό

Ακούγεται απ’ το κάστρο

Μέχρι να σβήσει μέσα μου

Κάθε ψεύτικο άστρο

Τις νύχτας οι φωνές θα είναι η καλύτερη πέτρα

Που έχω επιστέψει στην θάλασσα

         

Κι αν γεμίζει ο δρόμος νερά 

Το χάρτινο σκιάχτρο

Ζωή δεν είχε ποτέ ούτε πληγές και φτερά

Μονάχα το καλύτερο ψέμα στα μάτια

Να κάψει τον χρόνο

Μα τα όνειρα κάθε καινούργια μέρα

Πηγαίνουν τον δρόμο απ’ το σκιάχτρο πιο πέρα

Πηγαίνουν τον δρόμο μακριά στο αιώνιο

Όταν θα ’ρθει η άνοιξη να την δεις

  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)