Σάββατο 31 Αυγούστου 2019

Το καράβι της τύχης-Σάκης Αθανασιάδης

Το καράβι της τύχης
Το ταξίδι τελειώνει
Όταν βγει στο λιμάνι
Το καράβι της τύχης
Και τους γλάρους ακούσεις
Καλημέρα να λένε αλήτη
Το ταξίδι αρχίζει
Από εκεί που τελειώνει
Το χωράφι της λύπης
Κι ο ήλιος θα διώχνει
Μακριά τη βροχή
Δεν με νοιάζει να δω
Απ’ το δικό σας παράθυρο
Έχω έναν κήπο
Ανθισμένο στη θάλασσα
Δεν με νοιάζει να ζω
Στον δικό σας παράδεισο
Έχω έναν ήλιο
Μικρό να μεγαλώσω
Το παιγνίδι αρχίζει
Απ’ τη σέντρα και πάλι
Και μπορεί να ηττηθείς
Και μπορεί να νικήσεις
Μα αν δεν παίξεις ποτέ
Πως θα δεις το καράβι της τύχης
Δεν με νοιάζει να ζω
Στον δικό σας παράδεισο
Δεν με νοιάζει να δω
Απ’ το δικό σας παράθυρο
  Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)

Κυριακή 25 Αυγούστου 2019

Τα χάρτινα παπούτσια του αγγέλου-Σάκης Αθανασιάδης


                                 
Τα χάρτινα παπούτσια του αγγέλου

Τα μάτια σου μια θάλασσα αφρισμένη
Μες τον βυθό τους με καλούν να δροσιστώ
Μα έχεις γεμίσει με αλάτι την ψυχή μου
Και απ’ τα μάτια σου απόψε δεν θα πιω

Τα χέρια σου σφιχτά με αγκαλιάζουν
Και στα μακριά σου τα μαλλιά ζητάς να τυλιχτώ
Μες την σκιά σου όλοι οι δρόμοι να με χάσουν
Να κλείσω την φωνή και να σωθώ

Μα τα όνειρα φοβάμαι πως θα σπάσουν
Αν με τυλίξεις σαν χαρτί
Θα περιμένω εντολή απ’ την μαμά και τον μπαμπά σου
Πότε η άνοιξη θα ’ρθεί

Μετά θα μου ζητούν να μπω στο κόμμα
Για να κερδίζεις μια μικρή προαγωγή
Και περισσότερα ακόμα
Να αντιγράφω αυτούς που έχω σιχαθεί

Μη στέκεσαι στην πόρτα οργισμένη
Ο πυρετός για σένα ήταν προσευχή
Ακίνητος κανείς νέος δεν μένει
Αφού εκεί έξω τρέχει με τα πόδια η ζωή

Όλοι οι δρόμοι με φωνάζουν
Βγάλε τα χάρτινα παπούτσια του αγγέλου
Τα κεραμίδα στην ψυχή σου στάζουν
Και η αγάπη έχει βραχεί

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2019

Στρατιώτης σοκολάτας-Σάκης Αθανασιάδης


                         
        Στρατιώτης σοκολάτας

Γυρίζω μες την σκόνη τα ίχνη σου να βρω
Μια μέρα ακόμα που η σιωπή σου καίει το αίμα
Αυτό το καλοκαίρι δεν είναι για γιορτή
Είναι να φτάσεις πιο ψηλά ή να χαθείς στο ψέμα

Ανοίγω τα παράθυρα να τυλιχτώ στο φως
Μια μέρα ακόμα που η σιωπή σου με τρομάζει
Περνάει ανάμεσά μας ακόμη ο ποταμός
Λεύκες κι αναχώματα και η σιωπή να στάζει

Αν με ρωτήσεις κάποτε τι ήμουνα εγώ
Τι έγιναν οι γέφυρες που ήθελες να φτιάξω
Θα σου απαντούσα βιαστικά δεν είμαι το καλό
Κι εσύ απλά θα πίστευες πως ήθελα να χάσω

Τα μάτια σου στο φως ήταν να δω
Μα εσύ κλειδώθηκες σε σκουριασμένο τρένο
Στρατιώτης σοκολάτας στον ήλιο τον καυτό
Δεν έχω τίποτα να πω θα περιμένω

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2019

Σε κρύβω εκεί που η βροχή δεν μιλάει-Σάκης Αθανασιαδης


Σε κρύβω εκεί που η βροχή δεν μιλάει

Σου δίνω το χέρι μου για να σε αφήσω
Να κολυμπήσεις στα δικά σου παγωμένα νερά
Σε κρύβω εκεί που η καρδιά δεν ακούει
Να ζεις σαν σκιάχτρο στη δική μου μοναξιά

Μπορώ να δραπετεύσω μια μέρα
Μπορώ να μείνω εδώ και να φυτέψω
Ένα δέντρο στο δάσος
Μπορώ γυάλινα μάτια απ’ τον Όργουελ να κλέψω

Τι ζητάω εδώ τι ελπίζω
Γαυγίζει η αγάπη όταν φεύγει
Με δαγκώνει η νύχτα δακρύζω
Κάθε αστέρι θα σβήνει όταν πέφτει

Κοιτάζω στο χάρτη το μέλλον
Σου δίνω το μυαλό μου να κάψεις
Μέσα στις στάχτες ένας άλλος δρόμος
Που δεν θα δεις να αντιγράψεις

Σε κρύβω εκεί που η βροχή δεν μιλάει
Να βλέπεις την άνοιξη σε ένα μεγάλο καθρέπτη
Αφού η σιωπή στη ψυχή δεν περνάει
Κάθε αστέρι θα σβήνει όταν πέφτει

Τρίτη 20 Αυγούστου 2019

Το μέλλον θα σε περιμένει… -Σάκης Αθανασιάδης


                           
 Το μέλλον θα σε περιμένει…

Τώρα κοιμήσου κι όταν ξυπνήσεις το πρωί
Το σώμα σου θα παραδώσεις
Γιατί υπάρχει ζήτηση για ανταλλακτικά
Και πρέπει κάποιους τώρα να τους σώσεις 

Τώρα κοιμήσου γιατί κουράστηκες πολύ
Πηγαίνοντας μια μπροστά και μια πίσω
Κάνοντας το πιστό σκυλί στα αφεντικά
Αφού δεν σου το είπαν φυσικά
Το σώμα σου πως πρέπει να το παραδώσεις

Τώρα κοιμήσου κι όταν ξυπνήσεις το πρωί
Θα είσαι μόνος στην αυλή με ένα όπλο να σε σημαδεύει
Θα ναρκωθείς στην πρώτη τουφεκιά
Την ώρα που η θάλασσα απ’ τα μάτια μου θα βγαίνει

Τώρα κοιμήσου θα γίνεις όμορφο ανταλλακτικό
Θα ταξιδεύεις στον ωκεανό
Κι  αν είσαι λίγο τυχερός
Θα είσαι ο ευνούχος του μονάρχη

Τώρα κοιμήσου κι όταν ξυπνήσεις το πρωί
Το μέλλον θα σε περιμένει…

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2019

Ένα καλοκαίρι καρφωμένο στο μάγουλο-Σάκης Αθανασιάδης


                          
Ένα καλοκαίρι καρφωμένο στο μάγουλο 

Πατάει στις μύτες των ποδιών της
Και στον αέρα κολυμπάει
Σχεδιάζει χάρτινα πιστόλια
Και μια σφαίρα που χτυπάει

Μου λέει πως με αγαπάει
Αν θα χαθώ πολύ θα κλάψει
Μετά απλά θα με ξεχάσει
Κάθε φιλί μου θα το κάψει

Εγώ απλώνω τα εργαλεία
Φτιάχνω τραγούδια από χώμα
Της τα χαρίζω σαν παιγνίδια
Μα αυτή επιμένει να γελάει 

Με ένα καλοκαίρι καρφωμένο στο μάγουλο 
Ακόμη ελπίζω
Πως όταν κλείσει για καλά η πληγή
Θα πιστεύω σε αυτό που εγώ χτίζω

Πατάει στις μύτες των ποδιών της
Και στον αέρα κολυμπάει
Βασιλική ονόμασα την σφαίρα
Μα κάπου-κάπου το ξεχνάω

Μου λέει πως με αγαπάει
Πως είμαι ελεύθερος να φύγω
Κι εγώ ανοίγω μια πόρτα
Με ένα καλοκαίρι καρφωμένο στο μάγουλο 
Ακόμη ελπίζω