Ίσως ακίνητη το
τερματίσεις
Χαμογελάς σαν ελεγκτής του δρόμου
Πόση αγάπη θα χαλάσεις τι θα πάρεις
Αν τα παράθυρα της σιγουριάς έχουν καρφιά
Φοβάμαι το σφυρί που κρύβεις στο μαξιλάρι
Κάποιες φορές φεύγω στο χθες
Πηδάω για να πιάσω το φεγγάρι
Βγάζω φωνές σαν ξωτικό
Αν τις ακούς δεν ζω αγάπη για να πάρεις
Χωρίς ένα σημάδι απ’ το φιλί σου που να πάω
Χαμένος εραστής στο δρόμο
Θα περιμένω μια βροχή να δροσιστώ
Μετά θα οργανωθώ να μάθω να πετάω
Θα κοιμηθώ να ξαναδώ
Το όνειρο με τα άγρια ποτάμια
Που κολυμπούν οι εραστές γυμνοί
Κι έχουν αστέρια για φανάρια
Θα ήταν καλά κάποια φορά
Να βρεις το όνειρο σου να το ζήσεις
Γιατί η ζωή είναι μικρή
Κι ίσως ακίνητη το τερματίσεις