Κάποτε θα ’ρθει η στιγμή που θα χαθείς στη πλήξη-Σάκης Αθανασιάδης

                                    

Κάποτε θα ’ρθει η στιγμή που θα χαθείς στη πλήξη

Μες το καράβι φοβόμουνα πολύ

Η πόλη με πλησίαζε και πως θα πολεμούσα

Άλλοτε ήθελα να πέσω να πνιγώ

Άλλοτε πίστευα το φόβο θα νικούσα

Είχα ξεχάσει τη ψυχή σε ένα νησί

Σαν το κερί το σώμα μου κινδύνευε να λιώσει

Μονάχος έπινα γινόμουν ναυαγός

Αφού μακριά την άφησα και ποιος θα τη γλυτώσει

Μες το ποτήρι μου σε είδα να γελάς

Στο τελευταίο μου τραγούδι να χορεύεις

Μη με προδώσεις άκουγα να λες ψιθυριστά

Το σώμα μου σταμάτα να παιδεύεις

Πόσο πονούσα εκείνες τις στιγμές

Το θάνατο στα χέρια μου κρατούσα

Τα μάτια μου τα έκλεινα κανένας  μη τα δει

Μέσα στη νύχτα σαν τυφλός παραπατούσα

Ερχόσουνα στον ύπνο μου γδυνόσουνα αργά

Αγγελικά με χάιδευες ιδρώτας να με πνίξει

Αν με προδώσεις άκουγα να λες ψιθυριστά

Κάποτε θα ’ρθει η στιγμή που θα χαθείς στη πλήξη

Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)