Η αγάπη ξυπόλυτη κλαίει
Είχα πάρει πριόνι είχα κόψει τις ρίζες
Παρελθόν δεν υπήρχε μοναχά χίλιες πρίζες
Έτρεχα διψασμένος αψηφώντας τον πόνο
Πίστεψα τα λεφτά μεγαλώνουν το δρόμο
Μα περνούσε ο καιρός και τα μάτια μου άδειασαν
Είχε φύγει το φως είχα μείνει μισός
Στα φανάρια του δρόμου το άρωμά σου με παίρνει
Με τυφλώνει τα μάτια ο άνεμός σου με δέρνει
Γιατί να συμβαίνει αυτό η καρδιά σε μια θάλασσα πλέει
Έχει σβήσει η φωνή η αγάπη ξυπόλυτη κλαίει
Φρένο και σε κοιτώ μεγαλώνω τον πόνο
Γιατί να συμβαίνει αυτό πάλι θα χάσω το δρόμο
Γιατί να συμβαίνει αυτό τώρα που ο άνεμος καίει
Έχει αδειάσει η ψυχή η αγάπη ξυπόλυτη κλαίει
Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)
νυχτερινές πατρίδες (2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου