Ο φόβος των
νικητών
Tον έρωτα αν
ψάχνεις μέσα στη μοναξιά
Και νομίζεις
στο φως του έχεις πάει
Και μετά
ξεχνάς τη διαδρομή και δεν είσαι καλά
Το ταξίδι
σου δεν έγινε ποτέ
Το δρόμο αν
ψάχνεις να βρεις
Εκεί που
τρέχει το κορμί να φτάσει
Η ζωή
μαραίνεται και ο έρωτας και η αγάπη
Και το φιλί
αρμυρό θα μοιάζει σαν να είναι δάκρυ
Τη θάλασσα
κοίτα το σώμα της το κόκκινο
Στον ήλιο
που δύει σαν ερωμένη να φλέγεται
Το χώμα απλά
κοίτα το χώμα αυτό που πατάς
Αρώματα που
μοιράζει όταν η άνοιξη το επισκέπτεται
Και μη
κοιτάς τις πόλεις που λιώνουν τα χρώματα
Για να
φτιάξουν κι άλλα όπλα μοναξιάς
Το φόβο των
νικητών μη ζήσεις
Αν πεις καλά
είμαι εδώ στην ήσυχη ζωή
Και δεν
πονάς όταν οι άλλοι κλαίνε
Θολά ποτάμια
τα χρόνια θα σε φτάσουν
Στην έρημο
θα σε παρασύρουν και θα διψάς
Το βουνό να
κοιτάς το βουνό που γεννήθηκες
Κάτι θα
βρεις από φως να μου φέρεις
Μια σταγόνα
του ξέρεις μου φτάνει
Να πιστέψω
κι εγώ στην ανάσταση
Σάκης
Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου