Μαύρο χώμα
Απ’ το παράθυρο κοιτώ αγριεύει η φωτιά
Βγαίνω απ’ το σπίτι να σωθώ καπνίζει η καρδιά
Ψάχνω νερό μα που να βρω η φλόγα προχωρά
Βλέπω το δάσος που πονά τα σπίτια που θα ’ρθούν
Αν θα περνούσε ο Χριστός μια ώρα απ’ τη γη
Τον πρώτο εχθρό που θα έβλεπε θα ήσουνα εσύ
Θα ήτανε πια άχρηστα κεριά για ασυλία
Θα έπρεπε και να περπατάς μαζί μου στη φωτιά
Ψηλά πετάνε τα πουλιά περνάνε τους καπνούς
Το καλοκαίρι για να βρουν χιλιόμετρα μακριά
Θα ’θελα εγώ να πήγαινα μαζί τους μια φορά
Μα έμεινα εδώ κι έβαλα χειμώνα παντελόνια
Ψάχνω το μέλλον για να δω, πέφτω σε συννεφιά
Κάποιος φωνάζει πως χρωστώ το αίμα απ’ τα παιδιά
Στο χώμα όμως σέρνεται κρύβεται μες τη λάσπη
Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)
νυχτερινές πατρίδες (2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου