Κάποιες φορές
που η πόλη κοιμάται
Αν φύγεις και χαθείς μια μέρα
Τις μηχανές θα φώναζα μητέρα
Για το δικό σου που θα έχανα φιλί
Θα αγαπούσα ένα λευκό χαρτί
Θα έριχνα στην άνοιξη μια σφαίρα
Στο αηδόνι που θα έλεγε αλήθεια
Θα έμενα εδώ από συνήθεια
Τα σύννεφα θα έλεγα παιδιά
Κάποιες φορές που η πόλη μου κοιμάται
Που όλα ξεχνιούνται και κανείς δεν θυμάται
Που ήταν που πήγε που θέλει να φτάσει
Μόνο η αγάπη τους δρόμους θα βρει
Αν φύγεις και χαθείς κάποια ημέρα
Οι μηχανές θα στέλνουν τη Δευτέρα
Ψεύτικα αστέρια από χάρτινο ουρανό
Μες το γραφείο μου να νοιώθω ότι ζω
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου