Γνώρισα μόνο μια πατρίδα
Τα σύννεφα χαμήλωναν πλησίαζε βροχή
Με ουρλιαχτό ο άνεμος ζητούσε να με πάρει
Τότε εγώ αγκάλιασα ένα κορμό σφιχτά
Νύχτωσε και φοβόμουνα των λύκων το κοπάδι
Κι όσο εκεί περίμενα το τέλος μου να ’ρθεί
Σκεφτόμουνα τους φίλους μου που έφυγαν στις πόλεις
Σπίτια που έχτισαν ψηλά και σβήσανε τη μνήμη
Μακριά από όλα τα κακά και την οργή αυτή
Γνώρισα μόνο μια πατρίδα που είχε αφήσει τη σκιά
Που περπατούσε μες τον ήλιο είχε τα πόδια της γυμνά
Που ήξερε τι είναι αγάπη πώς να χαρίζει δανεικά
Γνώρισα μόνο μια πατρίδα κι έμαθα ελληνικά
Τα σύννεφα αδειάσανε αστέρια είχαν βγει
Οι λύκοι δεν εφάνηκαν μέχρι να ξημερώσει
Αργότερα μου είπανε σε πόλεις είχαν
βγει
Τους πήρανε τα κόμματα και γίνανε καμπόσοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου