Απ' το άρωμά
σου ζω τη κάθε μέρα
Είναι φορές που μπορώ κι άλλοτε δεν μπορώ
Να δω τη θάλασσα στα μάτια σου
Μα αυτό το όνειρό μου δεν πληρώνεται
Δίνει ανάσες στις μέρες κι αυτό είναι σπουδαίο
Aπo αυτά που διαβάζεις
Aπo αυτά που φαντάζεσαι
Aπo αυτά που σε φοβίζουν τα χρόνια
Σου λέω
Είναι καλύτερα να είσαι εραστής ενός ονείρου Παρά να προσκυνάς ένα ήσυχο θάνατο
Στο σώμα μου ξέρεις βάζω αλυσίδες
Όταν σε σκέφτομαι
Να μείνω εδώ στο ίδιο μέρος ακίνητος
Μα σε ήθελα δικιά μου
Πάντα δικιά μου αυτό είναι όλο
Και τίποτε περισσότερο
Έχει χαθεί η φωνή απ’ τη ψυχή μου τις μέρες
Που οι σύντροφοι διψούν για ελευθερία
Και πνίγονται στο αλκοόλ
Μα εγώ να σε κοιτώ στα μάτια ζητάω, να σε αναπνέω
Και το θέλω ακόμα
Κι αν μοιάζω με ελεύθερος
Στον πόλεμο αυτό με το στρατό του μαύρου
Απ' το άρωμά σου ζω τη κάθε μέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου