Χίλιες βροχές-Σάκης Αθανασιάδης

             Χίλιες βροχές

Δύσκολοι οι αποχαιρετισμοί όταν o  ένας  χάνει

Και πετά στα νερά  το παρελθόν να πνιγεί

Γιατί δεν μπορεί να πιστέψει πως μια ήττα του φτάνει

Να ανέβει ψηλά στη κορυφή

Γιατί δεν μπορεί να πιστέψει πως μια ήττα του φτάνει

Να μιλήσει στον ήλιο

Να μυρίσει τη θάλασσα

Και απ’ τα μάτια του να διώξει το φόβο

Μια ζωή με θυμάμαι να φεύγω

Απ’ τους τοίχους μακριά, απ’ τους φίλους μακριά

Μακριά απ’ τον εαυτό μου

Να ρωτάω τον άνεμο αν γελούν τα πουλιά

Κι αν τα σύννεφα έχουν επάνω τους

Ένα δάκρυ δικό μου

Γιατί οι κόρες  απ’ τα μάτια μου έχουν θάλασσα

Γιατί η νύχτα αγαπάει τους εραστές

Γιατί είσαι αθώα για να κλέβεις τις στιγμές

Γιατί αντίο όταν φεύγω δεν μου λες

Παρά μονάχα σε αγαπώ

Γιατί να μην ακούς τι λένε οι βροχές

Το κάθε τέλος μόλις σπάνε οι καρδιές

Που είναι  αρχή  για να ανέβεις  το βουνό

Να ξαναβρείς αναπνοές, καινούργιο δρόμο

Μια ζωή με θυμάμαι να φεύγω

Να ξυπνάω και να τρέχω μακριά

Πριν πνιγώ απ’ τα νερά της συνήθειας

Γιατί σε κάθε ταξίδι νοιώθω τόσο δυνατός

Που πατάω σε σπασμένα γυαλιά

Που περνάω τη σπηλιά του θανάτου

Που περνάω τον εαυτό μου

Και βουτάω στα νερά της αλήθειας

Σάκης Αθανασιάδης 

·        οι ανάσες των εραστών (2014)

Αφού οι άγγελοι ξεχάστηκαν στη γη-Σάκης Αθανασιάδης

                                 

Αφού οι άγγελοι ξεχάστηκαν στη γη

Πετάω τα όπλα στο νερό

Γεμίζω μια άδεια μέρα

Γυρίζω σελίδα μα ακόμη είμαι εδώ

Κι εσύ μια στεριά πιο πέρα

Κοιτάζω ένα τρένο που φέγγει το βουνό

Τις ήττες μου που σβήνει ο καπνός του
Τα μάτια σου η άνοιξη μου φέρνει να τα δω

Τα μάτια σου που κράτησα, το φως μη χάσει  

Αφού οι άγγελοι ξεχάστηκαν στη γη γιατί να πρέπει

Μες της ανάγκης τη βροχή συνέχεια να διψώ

Αφού οι άγγελοι σε άφησαν εδώ

Τον ήλιο μου στα μάτια σου θα δω

Ανοίγω τα παράθυρα στους ήχους να κρυφτώ

Φυσάει αέρας δυνατός μα πόσο θέλω

Αφού αγάπησες τη γη και ακόμη είσαι εδώ

Το άρωμά σου να περάσει

Σάκης Αθανασιάδης 

το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Σου έλεγα όμως καληνύχτα-Σάκης Αθανασιάδης

Σου έλεγα όμως καληνύχτα

Σου λέω δεν είμαι βράχος

Και τρέμω με το κρύο

Μα όταν πάω να φύγω

Τρομάζω με το λίγο και μένω πάντα εδώ

Σου λέω δεν είμαι βράχος

Και κάπου-κάπου κλαίω

Θέλω να σε αναπνέω να είμαι δυνατός

Θέλω να σε βλέπω μα δεν σε βλέπω

Θέλω να σε μυρίζω μα δεν σε μυρίζω

Θέλω να σε αγγίζω και δεν είσαι εδώ

Σου ’λεγα όμως καληνύχτα

Τρέχουν τα χρόνια χτυπάνε το σώμα μου

Μα εγώ σε θέλω

Δεν ξέρω αν είναι αγάπη ή αν είναι μοναξιά

Μα εγώ σε θέλω

Γιατί πριν σε γνωρίσω σε έψαχνα παντού

Αν είχα όνειρα βαριά θα ήτανε ωραία

Θα άφηνα τον ήλιο μου να πάω στο βορρά

Θα δούλευα ως το πρωί και θα έκανα παρέα

Με έναν Χανς Παρασκευή, θα μάζευα λεφτά

Σου λέω δεν νοιώθω λάθος

Που έμεινα εδώ

Που ελπίζω πως θα φύγει το σκοτάδι

Μα είμαι τόσο ευάλωτος στον άγριο τον καιρό

Που το κορμί μου αλήθεια διψάει για ένα σου χάδι

Σάκης Αθανασιάδης 

οι ανάσες των εραστών (2014)

Και η αγάπη άφησε χιλιόμετρα να σβήσω-Σάκης Αθανασιάδης

Και η αγάπη άφησε χιλιόμετρα να σβήσω

Το πρώτο καλοκαίρι που ήσουνα μακριά

Είπα θα κρύψω τα όνειρα, θα προσπαθήσω

Μα οι ώρες κύλαγαν αργά

Και οι μέρες πήγαιναν πίσω και πάλι πίσω

Σου στέλνω ένα αστέρι για να πας

Το χρόνο άμα θέλεις πίσω

Καμιά φορά νομίζω πως γελάς

Και μες το όνειρο ζητάς να σε αφήσω

Το πρώτο καλοκαίρι που ήσουνα μακριά

Είπα θα ρίξω σύνορα για να κερδίσω

Μα είχες αλλάξει  πια πολύ

Και η αγάπη άφησε χιλιόμετρα να σβήσω

Σου στέλνω ένα κρασί άμα διψάς

Να πιεις πολύ να σε ζαλίσω

Καμιά φορά νομίζω με ζητάς

Και μες το σώμα σου θέλεις να μείνω και να ζήσω

Σάκης Αθανασιάδης 

·        οι ανάσες των εραστών (2014)