Η κόκκινη θάλασσα-Σάκης Αθανασιάδης

    Η κόκκινη θάλασσα

Κόκκινη θάλασσα στου ήλιου τα παιγνίδια

Κοιτάζω τα σύννεφα μήπως περνάς κι αν με θυμάσαι

Το πρώτο αστέρι έπεσε του Αυγούστου

Μα δεν μου άφησες καμιά ευχή να σε προδώσω

Κι όμως στα μάτια μου έχω την άμμο από τα ταξίδια

Γυρίζω πίσω στο ποτάμι για να πάρω

Λίγο νερό για τις πληγές μου στη ψυχή
Και να πληγώσω με τα μάτια μου το χάρο

Πριν ταξιδέψω στης πατρίδας τη σιωπή

Αυτό που σου έμαθαν να αγαπάς

Είναι μια φυλακή μέσα στους τοίχους

Να λες σε όλα ναι να μη μιλάς

Να μουτζουρώνεις τη φωνή σου μες τους ήχους

Αυτό που σου έμαθαν να αγαπάς
Είναι μια καρδιά χωρίς τους χτύπους

Μες τη σιωπή να ζεις και να γερνάς

Να κολυμπάς μέσα στα κύματα τους μίσους

Κοιτάζω τα σύννεφα να μουτζουρώνουν το φεγγάρι

Το λεωφορείο για το μέλλον στο γκρεμό

Άμα πονάς και αν με θυμάσαι

Το πρώτο αστέρι έπεσε και είμαι εδώ

Σάκης Αθανασιάδης 

·        οι ανάσες των εραστών (2014)