Το Ταξίδι της Άνοιξης-Σάκης Αθανασιάδης

             Το Ταξίδι της Άνοιξης

Φωνάζω μες το άδειο μα ο θεός σιωπά

Γεμάτο βλέπω στάδιο με άψυχα κορμιά

Αφήνω μια νύχτα στον γκρεμό ξανά

Τον μίζερο καιρό μου μόνο να ξεψυχά

Πέρασα στο αύριο γρήγορα σε ένα λεπτό

Βγήκα απ’ το ράδιο μουσική να ακουστώ

Και είδα τη φωνή μου σε ένα χείμαρρο μικρό

Θάλασσα να ψάχνει το τραγούδι μου να πω                                

                               

Την Άνοιξη να κόψω σε κομμάτια προσπαθώ

Ο αέρας να την πάρει χιλιόμετρα από δω

Τα μάτια σου να λάμπουν αυτά θέλω να δω

Αστέρια να μου στείλουν με αυτά να ζεσταθώ

Την Άνοιξη να κόψω σε κομμάτια δεν μπορώ

Ρωτάω τον ουρανό μου μα αυτός παίζει κρυφτό

Ακόμη όμως ελπίζω πως δεν είμαι εγώ

Μονάχος  σε όλα τούτα να μοιάζω με τρελό

Αγγίζω τον αέρα σε ένα σύννεφο μικρό

Κι αυτός μου τραγουδάει το δικό μου μυστικό:

Την Άνοιξη να δώσεις αν τη νοιώσεις θα μπορείς

Τα πρέπει αν πετάξεις στην αγάπη αν καείς

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Μέσα στα Μάτια της Βροχής-Σάκης Αθανασιάδης

                           

Μέσα στα  Μάτια της Βροχής

'Όταν μιλάει ο αέρας  μες τη νύχτα

Λένε ξυπνάνε πάντα οι ψυχές

Κάτι σαράβαλα κορμιά μένουν στο χώμα

Γεμάτα λάσπες, γεμάτα εντολές

Μέσα στα μάτια της βροχής

Αν δεν μπορείς να δεις το μονοπάτι

Δεν φταίει η άνοιξη που τρέχει να σε βρει

Μα ο χειμώνας που σου κλείνει πονηρά το μάτι

Και σου φωνάζει κρύψε τη ψυχή

Για πες μου που μπορείς να φτάσεις για σένα

Για να σου πω αν θα με βρεις τελικά

Πέφτει βροχή και δεν ακούς τη σιωπή μου

Και ο χειμώνας σου φωνάζει έλα πιο κοντά

Μέσα στον ήχο της βροχής

Αν δεν μπορείς να ακούσεις τη σιωπή μου

Θα αργήσεις ξέρω να γυρίσεις πίσω

Θα πιεις και πάλι και θα ζαλιστείς

Μα αν μπω στο πρώτο όνειρο σου θα σε βρίσω

Έτσι θα χάσω, έτσι θα γεννηθώ

Γιατί η αγάπη δεν είναι ένα φως στο χιόνι

Έτσι θα μείνω μόνος μέχρι να σε δω

Μέσα απ’ τα  μάτια της βροχής να τρέχεις μόνη

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Το Ποτάμι των Γυμνών-Σάκης Αθανασιάδης

                             

   Το Ποτάμι των Γυμνών

Δεν ξέρω αν πιάστηκες στο ψέμα

Στα αόρατα τα δίχτυα της αγάπης

Αν έμεινες μια μέρα από φως για μένα

Αν έσπασες μια φορά τα φρένα

Αν με έβρισες στον ύπνο σου πατέρα

Στο ποτάμι των γυμνών ίσως μου πεις όταν βρεθούμε

Προσπάθησα να πιω ένα ποτήρι απ’ τη ζωή

Μα ήταν δύσκολο πολύ το ξέρεις

Κι ας άκουσα τα λόγια σου:

Μέσα απ’ τα λάθη σου να βαπτιστείς  μπορείς

Αν πράγματι το θέλεις

Το σώμα σου αν το άφησες να φύγεις

Πίσω αν το γύρισες στη μάνα σου τη γη

Ποτέ δεν θα σε αφήσω να ξεφύγεις

Μήπως μπορέσω απ’ τη φυγή σου

Να έχω πάντα την ψυχή μου δυνατή

Δεν είχες χρόνο να αφήνεις

Λεφτά στις τσέπες για μετά

Και ένα κέρμα στο ταξίδι σου θα φτάνει

Για να πληρώσεις τον βαρκάρη τελικά

Στο ποτάμι των γυμνών ίσως μου πεις όταν βρεθούμε

 Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Γιατί είσαι Άγριο θηλυκό-Σάκης Αθανασιάδης

    Γιατί είσαι  Άγριο θηλυκό

  

Ποτέ, ποτέ δεν πίστεψα πως διάλεξες εμένα

Φωτιά να βάλεις στη ψυχή να αλλάξει ο καιρός

Τα μάτια μου τα έχασα σε πόλεις που ήταν ψέμα

Όμως εσύ αγάπη μου τα βρήκες ευτυχώς

Τα βήματα μου έφτασαν στα κοφτερά τα βράχια

Εκεί που η θάλασσα πετά καράβια σαν κορμούς

Γιατί είναι άγριο θηλυκό και θέλει πάντα πίστη

Όπως και εσύ αγάπη μου στους άγριους καιρούς

Στο δρόμο της αγάπης δεν υπάρχει πως

Όλα ταξιδεύουν κάτω απ’ το φεγγάρι

Το κάθε τι αδύνατο το φτάνεις συνεχώς

Στο δρόμο της αγάπης δεν υπάρχει πως

Ποτέ, ποτέ δεν πίστεψα πως διάλεξες εμένα

Να δώσεις χρώμα στη σιωπή να σπάσει το θολό

Τα χρόνια μου τα ξέχασα μέσα στο άγριο βλέμμα

Ποτέ, ποτέ δεν γνώρισα γαλάζιο ουρανό

Το παραθύρι άνοιξες και φώναζες εμένα

Μου φώναζες πως άργησα και ο ήλιος έχει βγει

Να περπατήσεις ήθελες στης θάλασσας το ψέμα

Γιατί είσαι άγριο θηλυκό αγάπη μου εσύ

Σάκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)
•  

Χίλιες Βροχές- Σάκης Αθανασιάδης

                                        

                          Χίλιες Βροχές

Δύσκολοι οι αποχαιρετισμοί όταν o  ένας  χάνει

Και πετά στα νερά  το παρελθόν να πνιγεί

Γιατί δεν μπορεί να πιστέψει πως μια ήττα του φτάνει

Να ανέβει ψηλά στη κορυφή

Γιατί δεν μπορεί να πιστέψει πως μια ήττα του φτάνει

Να μιλήσει στον ήλιο

Να μυρίσει τη θάλασσα

Και απ’ τα μάτια του να διώξει το φόβο

Μια ζωή με θυμάμαι να φεύγω

Απ’ τους τοίχους μακριά, απ’ τους φίλους μακριά

Μακριά απ’ τον εαυτό μου

Να ρωτάω τον άνεμο αν γελούν τα πουλιά

Κι αν τα σύννεφα έχουν επάνω τους

Ένα δάκρυ δικό μου

Γιατί οι κόρες  απ’ τα μάτια μου έχουν θάλασσα

Γιατί η νύχτα αγαπάει τους εραστές

Γιατί είσαι αθώα για να κλέβεις τις στιγμές

Γιατί αντίο όταν φεύγω δεν μου λες

Παρά μονάχα σε αγαπώ

Γιατί να μην ακούς τι λένε οι βροχές

Το κάθε τέλος μόλις σπάνε οι καρδιές

Που είναι  αρχή  για να ανέβεις  το βουνό

Να ξαναβρείς αναπνοές, καινούργιο δρόμο

Μια ζωή με θυμάμαι να φεύγω

Να ξυπνάω και να τρέχω μακριά

Πριν πνιγώ απ’ τα νερά της συνήθειας

Γιατί σε κάθε ταξίδι νοιώθω τόσο δυνατός

Που πατάω σε σπασμένα γυαλιά

Που περνάω τη σπηλιά του θανάτου

Που περνάω τον εαυτό μου

Και βουτάω στα νερά της αλήθειας

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Το Μαύρο-Σάκης Αθανασιάδης

            Το Μαύρο

Έχει κρυφτεί απ’ την αστυνομία

Μια οικογένεια εργατών στην εκκλησία

Την κυνηγούν οι άνθρωποι

Και τη χτυπούν θέλουν να φύγει

Αυτοί που πάντοτε

Στα όνειρα χρωστούν δεν είναι λίγοι

Μα η αγάπη, αγάπη μου δεν σταματά σε ένα φιλί

Δεν είναι δύση – ανατολή δεν έχει αργία

Ξύπνησε ο ήλιος και μαζευτήκαν πιστοί

Πολλοί πιστοί  που έλεγα να φύγω

Κι έριχναν σφαίρες

Που είχαν κρύψει στην ψυχή εδώ και μέρες

  

Μα η αγάπη, αγάπη μου δεν σταματά σε ένα φιλί

Δεν έχει δύση – ανατολή δεν έχει φράχτη

Μα η αγάπη, αγάπη μου δεν σταματά σε Κυριακή

Δεν προσκυνά το δυνατό, είναι το φως, είναι αγία

Είναι αυτό που λένε οι ποιητές, ελευθερία

Κάποιοι φωνάζανε πολύ πάρα πολύ

Να φύγουνε οι ξένοι

Και οι αστυνόμοι μόνο ακούγαν του παπά μας τη φωνή:

Να εφαρμοστούν οι νόμοι

Σε μια εκκλησία ήταν γυμνή απ’ το πρωί η κοινωνία

Πόσο σκοτάδι μπορεί να πάρει η ψυχή σε ένα βράδυ

Μέσα στο φόβο ενός παιδιού να κάνει τάμα

Το σύστημα μην γκρεμιστεί από ένα κλάμα

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Σου ’λεγα Όμως Καληνύχτα-Σάκης Αθανασιάδης

                          

Σου ’λεγα Όμως Καληνύχτα

Σου λέω δεν είμαι βράχος

Και τρέμω με το κρύο

Μα όταν πάω να φύγω

Τρομάζω με το λίγο και μένω πάντα εδώ

Σου λέω δεν είμαι βράχος

Και κάπου-κάπου κλαίω

Θέλω να σε αναπνέω να είμαι δυνατός

Θέλω να σε βλέπω μα δεν σε βλέπω

Θέλω να σε μυρίζω μα δεν σε μυρίζω

Θέλω να σε αγγίζω και δεν είσαι εδώ

Σου ’λεγα όμως καληνύχτα

Τρέχουν τα χρόνια χτυπάνε το σώμα μου

Μα εγώ σε θέλω

Δεν ξέρω αν είναι αγάπη ή αν είναι μοναξιά

Μα εγώ σε θέλω

Γιατί πριν σε γνωρίσω σε έψαχνα παντού

Αν είχα όνειρα βαριά θα ήτανε ωραία

Θα άφηνα τον ήλιο μου να πάω στο βορρά

Θα δούλευα ως το πρωί και θα έκανα παρέα

Με έναν Χανς Παρασκευή, θα μάζευα λεφτά

Σου λέω δεν νοιώθω λάθος

Που έμεινα εδώ

Που ελπίζω πως θα φύγει το σκοτάδι

Μα είμαι τόσο ευάλωτος στον άγριο τον καιρό

Που το κορμί μου αλήθεια διψάει για ένα σου χάδι

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Αν δεν Μπορείς να Περπατήσεις στο Νερό -Σάκης Αθανασιάδης

                                            

Αν δεν Μπορείς να Περπατήσεις στο Νερό

  

Είχες για πάντα μια λάθος αλήθεια

Να δραπετεύεις πριν το σώμα σου απλά εκραγεί

από εμένα, από τη ζωή σου την ίδια

Και να αγαπάς ότι σιχαίνεσαι πάρα πολύ

Το σπίτι σου το έχτισες στην έρημο πάλι

Να καίγεται το σώμα σου ώσπου η νύχτα να ’ρθει

Δεν ξέρω πως μπορείς και αντέχεις το κρύο

Μόλις το μαύρο στην ψυχή σου παντού απλωθεί

Εγώ θα σου μιλάω έστω και λίγο

Από μακριά με τη σιωπή

Θα σε γεννάει η ψυχή μου κάθε ημέρα

Και δεν φοβάμαι πως το λίγο σου θα γίνει πληγή

Αν δεν μπορείς να περπατήσεις στο νερό έστω για μένα

Ακίνητη μη μένεις ενώ κυλάει η ζωή

Γιατί μια μέρα θα ρωτάς γιατί έγινες σκόνη

Αφού δεν άφησες να πάει πιο ψηλά η ψυχή

Είχες για πάντα μια λάθος συνήθεια

Τον έρωτά μου να τον νοιώθεις σαν απλή προσβολή

Τι τιμωρία είναι αυτή δεν κατάλαβα ακόμα

Το σώμα σου να έχεις και τη ψυχή φυλακή

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Κι εσύ μια Θάλασσα Μακριά-Σάκης Αθανασιάδης

                                     

Κι εσύ μια Θάλασσα Μακριά

Αλήθεια που να είσαι τώρα, που να ζεις και πως

Εδώ ο ήλιος πάντα κρύο φως μου φέρνει

Σε αυτή την άγνωστη στεριά νοιώθω γυμνός

Κι εσύ μια θάλασσα μακριά

Αν έρθεις κάποτε ένα βράδυ

Και με φιλήσεις ίσως πω

Η μοναξιά μου ήταν σημάδι

Απ’ το σκοτάδι για να βγω

Αν έρθεις κάποτε ένα βράδυ

Μη μου μιλάς  ως το πρωί

Μες το γαλάζιο των ματιών σου

Θέλω να ’ρθει η ανατολή

Λέω στη νύχτα το όνομά σου

Μες την ομίχλη την πυκνή

Πέφτω κοιμάμαι είμαι κοντά σου

Μα τρέχω μόνος το πρωί

Που να ζητήσω τα φιλιά σου

Πώς να περάσω απ’ τη σιωπή

Άλλη μια νύχτα θα μεθύσω

Στη θάλασσά σου ως την αυγή

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Το Πρώτο Ψέμα της Μέρας -Σάκης Αθανασιάδης

                       

Το Πρώτο Ψέμα της Μέρας

Βρίσκω ένα ψέμα να πάω

Στο πρώτο δρόμο της μέρας

Το βάζω στις τσέπες προχωράω

Φυσάει δυνατά ο αέρας

Ότι σε πληρώνει ξέρω

Σε έχει σκλάβο για πάντα

Κι εσύ έκανες το λάθος να δεχθείς πληρωμή

Πόσα βράδια θυμάμαι μετά τα τριάντα

Έφυγα απ’ το σώμα μου και ήμασταν μαζί

Πόσο ελεύθερος μπορεί να είμαι

Με ίδιο σώμα σε κομμάτια

Δίχως τα δικά σου μάτια αυτή  την εποχή

Πόσα βράδια θυμάμαι μετά τα τριάντα

Έφυγα απ’ το σώμα μου και ήμασταν μαζί

Έτσι τα χρόνια να περνούν να γίνονται μικρά

Και αν κάποτε μου έλεγες τη μοίρα εγώ ορίζω

Τα ψέματα σου φύλαξα μαζί με άλλα χαρτιά

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)

Να μου Μιλάς αν είσαι Μόνη-Σάκης Αθανασιάδης

                            

Να μου Μιλάς αν είσαι Μόνη

Τώρα μου λες αν σε θυμάμαι

Στα όνειρά μου αν σου μιλώ

Αν σε κρατώ σφιχτά απ’ το χέρι

Στα σύννεφά μου όταν πετώ

Τώρα μου λες  εγώ νομίζω

Πως το ταξίδι με ζητά

Να βγω απ’ την έρημο να ζήσω

Μια αγάπη σαν φωτιά

Σου είχα χαρίσει ένα σταυρό

Να τον φοράς αν είσαι μόνη

Να λες η αγάπη αν είναι χιόνι

Μέσα στο ψέμα δεν θα μπω

Σου είχα χαρίσει ένα σταυρό

Να μου μιλάς αν είσαι μόνη

Να λες η αγάπη δεν κρυώνει

Κι ας πέφτει πάντα στο νερό

Τώρα μου λες  εγώ νομίζω

Πως είμαι σύννεφο ψηλά

Που κάθε μέρα το τρυπάει

Ένα αστέρι την καρδιά

Μόλις αγγίζεις το σταυρό μου

Αρπάζω δυνατή φωτιά

Να ξέρεις γράφω αυτές τις λέξεις

Και κάθε μνήμη με πονά

Σάκης Αθανασιάδης 

• οι ανάσες των εραστών (2014)