Η Πόλη του
Δρόμου
Τα ρούχα τα καινούργια δεν τα αντέχω να ξέρεις τα μισώ
Κι αυτούς που λένε πώς να τρέχω δεν θέλω να τους δω
Γιατί να προσπαθώ να αλλάξω να μην είμαι εγώ
Αφού τα μάτια μου θα σπάσουν θα έχουν φως μισό
Τρέχει ο ήλιος στο ποτάμι τον ακολουθώ
Στη θάλασσα ίσως με βγάλει στο γαλάζιο νερό
Γιατί να προσπαθώ να αλλάξω να μην είμαι εγώ
Αφού αν άλλαζα θα είχα χάσει κομμάτια εαυτό
Γυρίζω στην πόλη του δρόμου, πέφτει βροχή
Τρέχει ο κόσμος με χαρτόνια στα χέρια να κρυφτεί
Τρέχω κι εγώ να δω στις ειδήσεις τα νέα κόλπα της δύσης
Εξήντα λεπτά να νοιώσω μ… χωρίς καθυστερήσεις
Τα χρόνια τα καινούργια δεν τα αντέχω το ξέρεις το μισώ
Στην πόλη του δρόμου να βλέπω έναν άστεγο γυμνό
Σε λίγο όμως ξημερώνει και τον ήλιο θα τον βρω
Να τρέχει πάλι στο ποτάμι να τον ακολουθώ
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου