Το Δέντρο της Αγάπης
Στο χορό της ομίχλης κοιτάζω
Της αγάπης το δέντρο
Μες τη λίμνη νομίζω πως χορεύεις εσύ
Στο νερό περπατώ και βουλιάζω
Κάποιας νύχτες που πετάω μακριά
Της αγάπης το δέντρο ξυπνάω
Γιατί εμένα μου πονάει η ψυχή με όλα αυτά
Γι’ αυτό που χάνεται και αγαπάω
Στην ομίχλη το ξέρω δεν σκαλίζουν φωτιές
Η νεράιδα στη λάμψη ξυπνάει
Και η λίμνη σε φωνάζει έλα αν θες
Το κορμί μου για σένα πονάει
Μα εμένα που διψά η ψυχή
Μες το ψέμα παραπατάω
Μέχρι το σώμα μου να κοιμηθεί
Και στο όνειρο σιγανά να μιλάω
Στην ομίχλη το ξέρω δεν γυρνούν εραστές
Μα η αγάπη στο φόβο κλωτσάει
Γι’ αυτό άκου τα λόγια μου κι έλα να δεις
Της αγάπης μας το δέντρο να γελάει
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου