Το Σπίτι μου τώρα είναι
Νησί
Πήγα στο χωριό που έχει βυθιστεί
Μέσα στο νερό απ’ τον πολιτισμό
Μπήκα στην εκκλησιά που είχα βαπτιστεί
Πήρα ένα σταυρό λίγο πριν πνιγώ
Το σπίτι μου τώρα είναι νησί
Στη λίμνη κι όλο βουλιάζει
Μια ευκαιρία για κάποιους χρυσή
Να σβήσουν τις μνήμες στο αγιάζι
Το σπίτι μου τώρα είναι νησί
Και ψάρια γυρίζουν στους δρόμους
Είναι υπέροχη αυτή η εποχή
Η μνήμη να είναι τελείως σβηστή
Πήγα στο χωριό κι όλα είχαν χαθεί
Στα νερά τα χρόνια
Μόνο οι φωνές που άκουγα παιδί
Μείνανε αιώνια
Έχω το σταυρό σε τόπους μακρινούς
Σε πόλεις που έχουν σκόνη
Μα όλο μου ζητά αέρα απ΄ το βορρά
Η μοναξιά σκοτώνει
Σάκης Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου