Βιοτεχνία Ονείρων- Σάκης Αθανασιάδης

  Βιοτεχνία Ονείρων
Κατασκευάζω τους έρωτες
Όταν δεν έρχεται αγάπη
Λαχταρώ τη φωνή της να αρπάξω
Αγία η δύναμη της αγάπης.
Στο μυστικό μου εργαστήρι
Μαζεύω στάλα-στάλα τις λέξεις
Μικραίνω τον θεό
Και φτιάχνω ποιήματα.
Σάκης Αθανασιάδης

• o μικρός ήλιος κι άλλα όνειρα του δρόμου, β΄ έκδοση (2014)

Η Συμμορία - Σάκης Αθανασιάδης

        Η Συμμορία

Πίσω τον χρόνο να γυρίσεις σου ζητάω

Σε μια παρέα γειτονιάς θέλω να πάω

Στα όνειρά μου πέτρες  να πετάω

Της μοναξιάς τα τζάμια να τα σπάω

Μικρά κορμιά που έκρυβαν άγρια αγόρια

Φορούσανε κασκόλ και πανωφόρια

Την πείνα τους χορταίναν απ' τα χνώτα

Ήταν τα βήματά τους στη ζωή τα πρώτα

                     

Πίσω το χρόνο να γυρίσεις σου ζητάω

Σε συμμορία του απογεύματος να πάω

Μη μου χαλάσεις το όνειρό μου δεν γελάω

Σε συμμορία του απογεύματος να πάω

Σε μια παρέα γειτονιάς που έγινε μύθος

Χτυπούσα και χανόμουν ως συνήθως

Τον ουρανό σημάδευα στο στήθος

Χαλούσε η σφεντόνα ως συνήθως

Στα όνειρά μου πέτρες θα πετάω

Της μοναξιάς τα τζάμια να σου σπάω

Μη με  ξυπνήσεις να με αφήσεις στο ζητάω

Σε συμμορία του απογεύματος να πάω

 Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

KARELIA Κασετίνα - Σάκης Αθανασιάδης

       KARELIA Κασετίνα

 Δεν το μπορώ ψηλά να κοιτάξω

Τον γκρίζο ουρανό γιατί θα κλάψω

Δεν το μπορώ που ’φυγες χρόνια

Σκόρπια απ' τους δρόμους μαζεύω λόγια

Κάποιος θεός που σε ’χει σκοτώσει

Θα ’ναι  νεκρός από την πτώση

Στη θάλασσα ζεις πάνω απ’ το κύμα

Ή σε βουνό κάπου στην Κίνα

Μια βραδιά  θα βρω το βήμα

Καρέλια φτηνά σε κασετίνα

Με ένα κερί θα σου τα ανάψω

Μετά ξανά μόνος θα κλάψω

Καμιά φορά σε  σβήνει ο χρόνος

Επιστροφή σαν είμαι μόνος

Καρέλια φτηνά σε κασετίνα

Είκοσι χρόνια αιώνια πείνα

Κάποιος μικρός ο εγγονός σου

Με την κιθάρα σου

Θα παίζει εμπρός μου
"Καρέλια φτηνά σε κασετίνα..."

στον πατέρα

άκης Αθανασιάδης 

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Η Νέα μου Πατρίδα - Αθανασιάδης Σάκης

Η Νέα μου  Πατρίδα

Φυσάει αέρας δυνατός

Βροχή θα φέρει

Πως να ξεπλύνει όμως κι αυτή

Το κόκκινο απ’ το χέρι

Χειμώνας ήρθε βροχερός

Παιδιά που κλαίνε

Στον δακρυγόνων τη βροχή

Τα μάτια καίνε

Μιλάνε οι ώρες στη σιωπή

Κι ο χρόνος σβήνει

Αυτός που σκύβει για να ζει

Ραγιάς πάντα θα μείνει

               

Κι εδώ στη νέα σου πατρίδα

Το κόκκινο στο σώμα σου σφραγίδα

Στα μάτια σου τα δάκρυα είδα

Εδώ στη νέα σου πατρίδα

Κι εγώ στη νέα μου πατρίδα

Πιασμένος κατά λάθος στην παγίδα

Τα πάντα είδα…

Τα πάντα είδα…

Γεμάτη σκόνη εποχή

Πόλεις που καίνε

Σφαίρες που πέρασαν ξυστά

Αυτά μου λένε…

 Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Ευρωπαίων η Πόλις - Σάκης Αθανασιάδης

   Ευρωπαίων η Πόλις 

Όταν σταμάτησαν πάνω

Από το λόφο που κοιμάται

Η αρχαία πόλη

Τα κόκκινα σύννεφα

Είχαν στο σώμα τους άνεμο και θυμό

Κατόπιν ένας μικρός θεός

Τα έδιωξε από τη φωλιά του

Αφήνοντας μόνο γαλάζιο και πράσινο

Την άνοιξη στην αυλή.

Τα καλοκαίρια που πυρώνει

Ο ήλιος το σκληρό χώμα

Η ανάσα της ιστορίας ακούγεται

Στον άπειρο ουρανό

Στο βαμμένο με κόκκινο χώμα

Στον Αξιό ποταμό

Που στο ορμητικό του ρεύμα

Σκορπάει την σκόνη των αιώνων.

Λίγα σπασμένα κεραμίδια

Χιλιάδες αναπνοές

Σαν του καπνού μηνύματα

Ένα μυστικό φως  στα βήματα 

Του χρόνου

Τίποτε δεν πεθαίνει  στην αρχαία πόλη.

Σάκης Αθανασιάδης

• o μικρός ήλιος κι άλλα όνειρα του δρόμου, β΄ έκδοση (2014)

Δικαίωμα Άρνησης – Ποιήματα – Σάκης Αθανασιάδης

Εσύ κι Εγώ

Μια ζεστή Κυριακή
Μοναξιά θα πλημμυρίσει
Την πόλη
Σιωπή χιλιάδων ψυχών.
Θα ’ναι παιδιά βρεγμένα
Απ’ τα νερά της απόλυσης
Αγκαλιασμένα με δώρα
Των κατασκευαστών τους
Και πολύ χειμώνα στις τσέπες.
Εσύ θα μαζεύεις ονόματα
Εγώ χαλασμένα μάτια
Το φθηνότερο υλικό
Του «πολιτισμού».
Εσύ κι εγώ
Σε γλώσσες άγνωστες
Σε πόλεις κόκκινες
Στα όνειρα.

Cop. Σάκης Αθανασιάδης

Δικαίωμα Άρνησης 

Φλυαρώντας με την ταραχή

Στο μισοσκότεινο δωμάτιο

Περιμένω μια συνάντηση

Οι ψίθυροι της πόλης μονότονοι

Ραγίζουν τη σιωπή

Καθώς η πόλη αργοπεθαίνει

Από καπνό κι αστούς

Τους μελλοντικούς αρχηγούς σου.

Δεν έχω ξεχάσει τη συνάντηση

Μα όλα εδώ πυροβολούν την ελπίδα

Ενώ περιμένω στη μέση της λεωφόρου

Κι αυτή δεν έρχεται

Ντύνομαι ποιητής

Και ταξιδεύω σε γραμμένη σελίδα

 Σάκης Αθανασιάδης

Ένα Κρασί Γουμένισσας - Σάκης Αθανασιάδης

Ένα Κρασί Γουμένισσας

Να μη φοβάσαι το βοριά

Πως θα ’ρθει να σε πάρει

Με μουσική απ’ τα χάλκινα

Αμέσως θα καλμάρει

Στον άνεμο της εποχής

Μη λες πως είμαι λάθος

Άδειος ο δρόμος της ζωής

Χωρίς κανένα πάθος

             

Το λίγο είναι πολύ

Αν μάθεις να αγαπάς

Κι ο άνεμος είναι φιλί

Αν ξέρεις να γελάς

Σε μια στροφή μες το βουνό

Το παρελθόν θα αφήσω

Με ’να κρασί Γουμένισσας

Ψυχή πάλι θα ασκήσω

 Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Σάκης Αθανασιάδης - Το Φιλί της Δευτέρας

             Το Φιλί της Δευτέρας

             (στίχοι από το ομότιτλο μυθιστόρημα)

Δεν μπορώ να κρυφτώ απ’ του χρόνου τη σκόνη

Το φευγιό μου μια σφαίρα στο δικό σου το σώμα

Στο Κιλκίς να γυρίζεις μαύρα ρούχα και μόνη

Ξέρω σου ‘χω  αφήσει της αγάπης το αίμα

Έπιασα τον εαυτό μου βρήκα επαφή

Τον ακούω κάθε βράδυ να μονολογεί

Μια συγνώμη ξέρω όμως τώρα δεν αρκεί

Σκαλισμένη η αγάπη σε ‘να δέντρο πώς να ζει

                             

                         

Το φιλί σου μιας Δευτέρας έχω θυμηθεί

Στο μυαλό μου ετοιμάζω επιστροφή

Ένα μυστικό ταξίδι τέλος ή αρχή

Που θα αλλάξει μια για πάντα τη ζωή

Δεν μπορώ να κρυφτώ απ’ του χρόνου τη σκόνη

Να είμαι εκεί μια φωνή μυστική με διατάζει

Στη Δοϊράνη θα πιω το νερό που με αλλάζει 

H στιγμή Αρετή με τρομάζει

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ : ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ :
ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ  ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΩΛΚΟΣ.
ΕΡΩΤΗΣΗ : Κύριε Αθανασιάδη, το νέο σας βιβλίο με τίτλο: ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ, είναι το πρώτο σας μυθιστόρημα μετά από 15 περίπου χρόνια που ασχολείστε με την συγγραφή. Σε τι διαφέρει από το προηγούμενο βιβλίο σας, την συλλογή διηγημάτων: Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ, που άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις στους αναγνώστες;

ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ : Το προηγούμενο βιβλίο μου: Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ, ήταν ένας εσωτερικός μονόλογος, ένα βλέμμα στην μοναξιά και στην αγριότητα της εποχής και μια αφορμή να ξεσκονίσω τις παιδικές μου αναμνήσεις, ένα βλέμμα χωρίς ενοχή. Το ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ είναι ένα βιβλίο των ανοιχτών παραθύρων, τα πρόσωπα των ηρώων μου είναι καθημερινοί σύγχρονοι άνθρωποι, με τις μικρές χαρές, τις απογοητεύσεις τους, τα μεγάλα τους όνειρα και πάθη. Πάντα όμως η πρώτη ύλη στα βιβλία μου παραμένει η ίδια η ζωή και αυτή είναι πάντα η αφορμή για να γράψω, καθώς η γοητεία της είναι ανεξάντλητη.

ΕΡΩΤΗΣΗ : Είστε ένας συγγραφέας που κατάγεστε από την Μακεδονία όπως αρκετοί άλλοι που έχουν παράδοση στην λογοτεχνία. Αυτό το δείχνεται και στο τελευταίο βιβλίο σας, όπως και σε προηγούμενα. Οι όχθες του Αξιού ποταμού, η λίμνη Δοϊράνη, η Γουμένισσα είναι απ΄ τα αγαπημένα σας θέματα. Γιατί αρνείστε να ξεχάσετε τον τόπο καταγωγής σας;

ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ : Νομίζω πως αν ξεκόψει κανείς απ΄ τον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, θα μοιάζει με δέντρο δίχως ρίζες και αργά η γρήγορα θα μαραθεί η ψυχή του. Θα του λείπει η ζεστή ανάσα των αναμνήσεων όταν κρυώνει στην αγριότητα του σύγχρονου τρόπου ζωής Ο τόπος καταγωγής μας είναι η ταυτότητά μας, είτε το θέλουμε είτε όχι. Μας χαρακτηρίζει τόσο αισθητικά όσο και κοινωνικά κι εγώ αρνούμαι να αποβάλλω απ΄ την ψυχή μου την «μουσική» της μακεδονικής επαρχίας. Αν κάποιος λοιπόν ξεχάσει την αρχή της ζωής του είναι σαν να ακυρώνει την μνήμη του και αυτό μάλλον είναι αδιανόητο για έναν καλλιτέχνη. Γι αυτό η Μακεδονία είναι πάντα η αφορμή ως σήμερα στην συγγραφή ενός βιβλίου μου, ίσως γιατί θυμάμαι έντονα τις όχθες του Άξιου ποταμού που μεγάλωσα, το σφύριγμα του βαρδάρη τον χειμώνα και τα καλοκαίρια της που βρέχουν φωτιά.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Αθανασιάδη, σαν συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης θα λέγαμε πως στα τελευταία σας βιβλία παρατηρούμε πως αφήνεται το αστικό περιβάλλον όπου κυρίως ζείτε τα τελευταία χρόνια και επιστέφεται συνειδητά στην ζωή και την αγωνία της ελληνικής επαρχίας, παρουσιάζοντας μια συνεχή εξέλιξη τόσο στα θέματά σας όσο και στο ύφος, πάντα με γραμμή εκκίνησης την περιοχή του Κιλκίς που γεννηθήκατε. Τι θα λέγατε πάνω σ΄ αυτό;

ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ : Πιστεύω απόλυτα στην αρμονική σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον. Στην ανάγκη προστασίας του φυσικού πλούτου καθώς η ανεργία της επαρχίας κάνει ασύδοτες τις βιομηχανίες. Ως άνθρωπος που γεννήθηκα και μεγάλωσα στην επαρχία και αργότερα βρέθηκα στην Αθήνα για πολλά χρόνια το μόνο εφόδιό μου ήταν η ατελείωτες ανατολές της Μακεδονίας που κοίμιζαν κάπου τις ανασφάλειές μου. Ενώ σαν άνθρωπος δείχνω χαμηλών τόνων εν τούτοις είμαι γεμάτος οράματα και ένταση. Η φύση είναι η αρχή της δημιουργίας μου. Κατά βάθος θα έλεγα πως τα πρόσωπα στα βιβλία μου εξυπηρετούν, για να περιγράψω αυτήν την ανεξάντλητη ομορφιά, που προσφέρει ένα βουνό, ένα ποτάμι, μια λίμνη. Στο τελευταίο μου βιβλίο νοερά κολυμπούσα για έναν και πλέον χρόνο στα νερά της Δοϊράνης. Τελειώνοντας το ένοιωθα πως ξαναβαπτίστηκα. Όλα τα πράγματα τα έβλεπα από μια καινούρια θέα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ξεκινήσατε γράφοντας ποιήματα, πολιτικά άρθρα σε εφημερίδες αλλά τελικά σας κέρδισε η πεζογραφία.

ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ: Ποτέ δεν σταμάτησα να γράφω ποίηση, ποιήματα μου δημοσιεύονται συνεχώς σε περιοδικά, ανθολογίες, ακόμη και σε ιστοσελίδες. Το γιατί μετά το ’93 δεν κυκλοφόρησε μια καινούρια έκδοση ποιητικής συλλογής καλύτερα να ρωτήσετε τους εκδότες. Παρ΄ όλα αυτά σε πολλά σημεία των αφηγήσεων μου προσπαθώ να δώσω την «μουσική» της ποίησης στις περιγραφές μου. Η λογική πως η ποίηση δεν έχει αγοραστικό κοινό έχει πλέον καθιερωθεί. Όσο για την πεζογραφία που λέτε δεν είναι κάτι καινούριο γιατί έγραφα παράλληλα με την ποίηση. Δεν είναι τυχαίο πως το πρώτο μου διήγημα βραβεύτηκε το ’87 πριν το πρώτο μου βιβλίο, την ποιητική συλλογή: ΣΑΝ ΘΕΑΤΕΣ, ενώ στη συνέχεια δημοσιεύτηκε στα μεγαλύτερα λογοτεχνικά περιοδικά.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κυκλοφορήσατε το πρώτο σας βιβλίο το ’87 ενώ πριν δημοσιεύατε ποιήματά σας σε διάφορα έντυπα, σε πολύ μικρή ηλικία. Γιατί αποφάσισε ένα «παιδί» να γίνει συγγραφέας;

ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ : Δεν ξέρω συγκεκριμένα. Αυτό ήταν μια μόνιμη ανάγκη μου από τα μαθητικά μου χρόνια. Χωρίς ποίηση ένοιωθα πως μου έλειπε η γεύση της ζωής, ήταν ο μοναδικός τρόπος να εκφράσω τα συναισθήματα και τα όνειρά μου. Ίσως να οφείλετε πως γεννήθηκα και μεγάλωσα σε ένα αγροτικό χωριό του Κιλκίς που η ζωή κυλούσε ομοιόμορφη χωρίς εκπλήξεις. Ενώ εγώ, όπως προείπα είμαι άνθρωπος του πάθους και των συγκινήσεων κι ένοιωθα πως κάτι μου έλειπε. Ένας ακόμη λόγος είναι πως μας έλειπαν πολλά βασικά αγαθά στο χωριό κι έπρεπε να έχω τα όνειρά μου ακοίμητα, γιατί η αγωνία της οικογένειά μου για εργασία μου δημιουργούσε άγχος και εσωτερικές συγκρούσεις.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τελικά λειτούργησε ευεργετικά που μεγαλώσατε σε αγροτικό σπίτι κι αυτό φαίνεται στα βιβλία σας.

ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ : Πραγματικά δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου άνθρωπο της πόλης, νοιώθω πως δεν θα μπορούσα να πω τίποτε. Η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος, το σφύριγμα του ανέμου, το λευκό τοπίο τον χειμώνα είναι τα μεγαλύτερα ποιήματα. Εγώ μεγάλωσα μέσα σε αυτά κι αυτά «αντιγράφω».

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η γλώσσα που χρησιμοποιείτε στα βιβλία σας είναι εξαιρετικά προσεγμένη. Πολλά σημεία των αφηγήσεών σας θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αυτοτελή ποιήματα ενώ οι περιγραφές σας στο « ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ» έχουν τέτοιον ρεαλισμό που έχεις την εντύπωση, καθώς διαβάζεις, πως ακούς τον παφλασμό των κυμάτων της Δοϊράνης. Πως αντιδρούν οι αναγνώστες σας σε αυτόν τον τρόπο γραφής;

ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ : Εγώ γράφω με τα μάτια της ψυχής μου, χωρίς πολλά μέσα και μετά από πολλές εσωτερικές συγκρούσεις. Έχω μια μελωδία στο μυαλό μου όταν ετοιμάζω το βιβλίο μου κι αυτή θέλω να ακούγεται σε κάθε σελίδα. Το ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ας πούμε είναι μια προσευχή στον έρωτα, ο θαυμασμός μου στην φύση και στον άνθρωπο των συνόρων, πέρα απ΄ τον μιμητισμό που τον διακατέχει θέλοντας να φέρει την πόλη στο χωράφι του ή να χαμηλώσει τον ουρανό φτιάχνοντας ψηλά κτήρια χωρίς να συντρέχει λόγος. Όσο για τους αναγνώστες θέλω να πω πως είναι πολύ περισσότερο απαιτητικοί απ΄ όσο φαντάζεστε και ψάχνουν συνεχώς για καινούρια πράγματα πως τους αφήνουν μια γεύση ονείρου μετά την ανάγνωση, κάτι διαφορετικό από αυτό που τους προσφέρει η τηλεόραση και τα ποικίλης ύλης περιοδικά. Έτσι οι κριτικές τους είναι κάτι περισσότερο από ενθαρρυντικές. Έτσι κι αλλιώς εγώ θυμώνω με την σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία που συνεχώς χαμηλώνει για εμπορικούς λόγους ή για άλλους που αγνοώ σε μεγάλο ποσοστό και πάνω απ΄ όλα λειτουργώ σαν αναγνώστης του εαυτού μου. Δυστυχώς ο δυτικός τρόπος ζωής έχει φυλακίσει την ελληνική γλώσσα που είναι ανεξάντλητη με την «μουσική» της. Εγώ απλώς αδιαφορώ γι’ αυτή την πραγματικότητα αναζητώ να βρω μια δική μου ταυτότητα και νομίζω πως το έχω καταφέρει.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Λέτε τα πράγματα με το όνομά τους, δίχως τον παραμικρό δισταγμό, αυτό δεν νομίζεται πως μπορεί να σας απομονώσει;

ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ: Απεχθάνομαι κάθε μορφή εξουσίας που μπορεί να σε τσαλακώσει. Τα δικά μου βιβλία είναι η φωνή του απλού ανθρώπου που αγωνιά για το αύριο, την φύση, αναζητά την αληθινή αγάπη και δεν κοιμάται ήσυχος περιμένοντας την παγκοσμιοποίηση που συνεχώς ακούει πως τον πλησιάζει. Οι ήρωές μου δεν χρειάζονται χρήματα για να υπάρξουν, ζουν αληθινά. Ζω και κινούμε μέσα σε απλούς ανθρώπους κι εκφράζομαι με την δική τους φωνή γιατί πολλοί από αυτούς δεν μπορούν να μιλήσουν, άρα για ποια απομόνωση μιλάτε; Πιστεύω πως όταν είσαι αληθινός αργά ή γρήγορα θα αναγνωριστείς.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι είναι για σας το ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ;

ΣΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ: Το ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ είναι για μένα ένα ερωτικό ραντεβού στις όχθες της λίμνης Δοϊράνης, καθαρό φως από έναν ακούραστο ήλιο, μια πράσινη θάλασσα με βελανιδιές, η φωνή ενός απλού ανθρώπου των συνόρων. ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ είναι ένα μαγευτικό ταξίδι σε έναν μυστικό κόσμο γεμάτο ήχους και χρώματα. Αποκλειστικά αφιερωμένο στη γη που γεννήθηκα σε αυτούς που αγάπησα και «κοιμούνται» στο χώμα της, στην γραμμένη με αίμα ιστορία. Αυτό το ταξίδι προσκαλώ τους αναγνώστες να το κάνουμε μαζί, είμαι σίγουρος πως δεν θα απογοητευτούν από την περιπλάνηση. Σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δώσατε να μιλήσω. Τώρα ο λόγος ανήκει στους αναγνώστες.        
Περιοδικό «Έρευνα»

Υδάτινη Χώρα - Σάκης Αθανασιάδης

Υδάτινη Χώρα

Στον Ναυτίλο επάνω

Τις εικόνες δεν χάνω

Θα γυρίσω παντού

Στην υδάτινη χώρα

Στον γαλάζιο ουρανό

Στη φωλιά του θεού

Αν μπορέσω θα μπω

                

        

Κάτω απ’ τη θάλασσα

Σε ’να κοιτώνα

Ρίχνω χαρτιά

στον Ποσειδώνα                                 

Κάτω από τα κύμματα

Με τον κάπτεν Νέμο

Μη με ζητάς

Εκεί πια μένω

  

Στο γαλάζιο το κύμα

Πάλι θα  ’βρω το βήμα

Σε  μια άλλη σκηνή

Στον Ναυτίλο επάνω

Πάλι θα  ’βρω εκείνα

Που ζητούσα παιδί

 Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Τα Μικρά Καλοκαίρια - Σάκης Αθανασιάδης

Τα Μικρά Καλοκαίρια

Βρήκα μια σφεντόνα

Ξεχασμένη μες το χώμα

Που μου έφερε το χθες

Να μου μιλήσει τώρα

Κάτω από τα δέντρα

Να χτυπώ τις μοναξιές

Με τις πέτρες τις μικρές

Του χωριού τα μεσημέρια

Να πετάω περιστέρια

Να βουτάνε απ’ τα αστέρια

Στα μικρά τα καλοκαίρια

Φως και χώμα είχα χέρια

             

Κάτω από τον ήλιο

Φως και χώμα τώρα ας γίνω

Κάτω από τον ήλιο

Μια αγκαλιά μικρή να δίνω

Κάτω από τον ήλιο

Καλοκαίρι τώρα ας  γίνω

Κάτω από τον ήλιο

Στο γαλάζιο μόνο ας μείνω

Βρήκα μια σφεντόνα

Ξεχασμένη στον αιώνα

Που μου χάρισε

Του χθες τα  δώρα

Κάτω από τα δέντρα

Να ξυπνάω καλοκαίρια

Να μετράω τα αστέρια

Πάντα με τα ίδια χέρια

 Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Ευρωπαίων η Πόλις - Σάκης Αθανασιάδης

Ευρωπαίων η Πόλις

Όταν σταμάτησαν πάνω

Από το λόφο που κοιμάται

Η αρχαία πόλη

Τα κόκκινα σύννεφα

Είχαν στο σώμα τους άνεμο και θυμό

Κατόπιν ένας μικρός θεός

Τα έδιωξε από τη φωλιά του

Αφήνοντας μόνο γαλάζιο και πράσινο

Την άνοιξη στην αυλή.

Τα καλοκαίρια που πυρώνει

Ο ήλιος το σκληρό χώμα

Η ανάσα της ιστορίας ακούγεται

Στον άπειρο ουρανό

Στο βαμμένο με κόκκινο χώμα

Στον Αξιό ποταμό

Που στο ορμητικό του ρεύμα

Σκορπάει την σκόνη των αιώνων.

Λίγα σπασμένα κεραμίδια

Χιλιάδες αναπνοές

Σαν του καπνού μηνύματα

Ένα μυστικό φως  στα βήματα 

Του χρόνου

Τίποτε δεν πεθαίνει  στην αρχαία πόλη.

 Σάκης Αθανασιάδης

• o μικρός ήλιος κι άλλα όνειρα του δρόμου, β΄ έκδοση (2014)

Η Νέα μου Πατρίδα - Σάκης Αθανασιάδης

Η Νέα μου  Πατρίδα

Φυσάει αέρας δυνατός

Βροχή θα φέρει

Πως να ξεπλύνει όμως κι αυτή

Το κόκκινο απ’ το χέρι

Χειμώνας ήρθε βροχερός

Παιδιά που κλαίνε

Στον δακρυγόνων τη βροχή

Τα μάτια καίνε

Μιλάνε οι ώρες στη βροχή

Κι ο χρόνος σβήνει

Αυτός που σκύβει για να ζει

Ραγιάς πάντα θα μείνει

                   

Κι εδώ στη νέα σου πατρίδα

Το κόκκινο στο σώμα σου σφραγίδα

Στα μάτια σου τα δάκρυα είδα

Εδώ στη νέα σου πατρίδα

Κι εγώ στη νέα μου πατρίδα

Πιασμένος κατά λάθος στην παγίδα

Τα πάντα είδα…

Τα πάντα είδα…

Γεμάτη σκόνη εποχή

Πόλεις που καίνε

Σφαίρες που πέρασαν ξυστά

Αυτά μου λένε…

 Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Γι’ Αυτό Ξανά Σου Λέω -Σάκης Αθανασιάδης

 Γι’ Αυτό Ξανά Σου Λέω

              

Αν φύγει απ’ τα μάτια μου η νύχτα

Το ξέρω πάλι πως θα αλλάξω

Τις μαύρες πέτρες του καιρού

Με δρόμο θα ανταλλάξω

Γι’  αυτό κι  άφησα επίτηδες

Το τρένο να περάσει

Βαρέθηκα να κρύβομαι

Σαν να ’μαι αρνί

Απ’ τον χασάπη μη με πιάσει

Βαρέθηκα να λέω βρέχει

Όταν με φτύνουν νόμιμα

Βαρέθηκα να είμαι πρόβλημα

Σε τηλεοπτικά απόβλητα

Βαρέθηκα φωτιές να βλέπω

Κι αυτούς να σπάνε πλάκα

Δημοσιογράφους να πίνουν

Για το καλό ενός λαού μαλάκα

Γι’ αυτό ξανά σου λέω πως άφησα

Επίτηδες το εύκολο να χάσει

Μήπως του τρένου τους ο μαύρος ο καπνός

Τον δρόμο μου χαλάσει

 Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Blog - Σάκης Αθανασιάδης

     Blog

Ένα mail αργά

Κάπου στο πουθενά

Θα διαβάζεις κρυφά

Πριν μου γράψεις

Μια ακόμη συγνώμη

Κι αφού νύχτωσε πια

Θα σε πάρω αγκαλιά

Σε ’να στίχο δειλά

Εμείς μόνοι

Μες το blog  μου καλά

Να διαβάζεις τα λόγια

Σε ένα στίχο μπορώ

Να σε έχω αιώνια

Που να σε  βρω καρδιά

Να σου δώσω φιλιά

Σε μια οθόνη γυαλί

                                                                              Και οι δύο μόνοι.

                                                                                                        Σάκης Αθανασιάδης

                                                                                                          

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)