KARELIA Κασετίνα
Τον γκρίζο ουρανό γιατί θα κλάψω
Δεν το μπορώ που ’φυγες χρόνια
Σκόρπια απ' τους δρόμους μαζεύω λόγια
Κάποιος θεός που σε ’χει σκοτώσει
Θα ’ναι νεκρός από την πτώση
Στη θάλασσα ζεις πάνω απ’ το κύμα
Ή σε βουνό κάπου στην Κίνα
Μια βραδιά θα βρω το βήμα
Καρέλια φτηνά σε κασετίνα
Με ένα κερί θα σου τα ανάψω
Μετά ξανά μόνος θα κλάψω
Καμιά φορά σε σβήνει ο χρόνος
Επιστροφή σαν είμαι μόνος
Καρέλια φτηνά σε κασετίνα
Είκοσι χρόνια αιώνια πείνα
Κάποιος μικρός ο εγγονός σου
Με την κιθάρα σου
Θα παίζει εμπρός μου
"Καρέλια φτηνά σε κασετίνα..."
"Καρέλια φτηνά σε κασετίνα..."
στον πατέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου