Κόκκινη άνοιξη-Σάκης Αθανασιάδης

          

 Κόκκινη άνοιξη

Καθώς τα τρένα της φωτιάς εξαϋλώνονται

οι μεθυσμένοι του χρυσού

με ένα όπλο στο χέρι

στους δρόμους πολεμάνε το Σάββατο

Αυτή την κόκκινη άνοιξη

πέφτει η βροχή σαν αίμα στο χώμα

για να περάσεις απ’ το σκοτάδι της ψυχής 

αόρατος

γράμματα γράψε σε ένα θεό

που διαβάζει τα μάτια

μήπως σου πει πως μοιάζει ένας άγγελος

κι αν τελικά στην άλλη όχθη

ξυπόλυτος φτάσεις

αυτή την κόκκινη άνοιξη το αίμα που βράζει

και τα τρένα της φωτιάς τα τείχη θα σπάσουν

Αλλά καθώς η σιωπή του βουνού θα επανέρχεται

πολιτευτές θα ετοιμάζουν τους λόγους

κεριά θα ανάβουν  και θα προσεύχονται

η κόκκινη άνοιξη με μαύρο να λερωθεί

Σάκης Αθανασιάδης cop.2023

Μια μέρα Έλληνας-Σάκης Αθανασιάδης

                           

   Μια μέρα Έλληνας

Ήρθε πάλι ξαφνικά άνοιξη στη σκεπή

Της  λέω πήγα στη φωτιά  μα βρήκα  ένα κελί

Φύγε αν θες  πολύ μακριά η δύση μη σε βρει

Θα σου αρπάξει τη καρδιά ο ήλιος θα χαθεί

Κανείς δεν βλέπει σίδερα όλοι ζητούν φαί

Αγάπησαν το σήμερα το σώμα να σωθεί

Τα όνειρα που έγραφαν στα μάτια το πρωί

Τα έσβησαν και τα άφησαν στο χώμα  μη τα δεις

Στα χέρια μου έχω πληγές  με κόκκινα καρφιά

Το ψέμα ζει χίλιες ζωές μα μια η καρδιά

Τι να τις κάνω τις φωνές για τίποτα μου μοιάζουν

Ευνούχους βλέπω από χθες τους ίδιους με προχθές

Άκουγα για ανάσταση με κόκκινα φιλιά

Μα εγώ μέσα στο σώμα μου μυρίζω για καλά

Όλοι ζητούν στο δρόμο μου να πάρουν πληρωμή

Ευνουχισμένα  όνειρα για ένα κιλό ψωμί

Ήρθε πάλι ξαφνικά άνοιξη στη σκεπή

Της  λέω πήγα θάλασσα μα αλάτι βρήκα εκεί

Κάτι κουρτίνες κόκκινες που αρπάξανε φωτιά

Τα μάτια σου γυρεύουνε να κάψουνε κι αυτά

Το ψέμα ζει χίλιες ζωές μα εγώ μια φορά

Γι΄ αυτό ζητώ το αίμα σου να ζήσω αληθινά

Για ένα ξεροκόμματο  δεν προσκυνάω ξανά

Σηκώνομαι  απ’ το χώμα, τώρα…

Σάκης Αθανασιάδηςτο γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015 

Το καλάθι με τα ψέματα-Σάκης Αθανασιάδης

Το καλάθι με τα ψέματα

Σε μια αργία του μυαλού
άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
κι άκουσα τις πόρτες να μιλάνε
κόκκινες έβλεπα τις σημαίες
κόκκινα τα φύλλα στα δέντρα
κόκκινα όλα
Σε μια αργία του μυαλού
άκουσα το γέλιο των τοίχων
άγγιξα χιλιάδες φωνές
Στην υγρασία των ματιών
φώναζαν οι μουσικές στους δρόμους
ο πόνος των βημάτων φώναζε
πέθαιναν οι Έλληνες
και πέθαιναν για πάντα
όπως πεθαίνουν για πάντα οι φοβισμένοι
Σε μια αργία του μυαλού
άνοιξα το καλάθι με τα ψέματα
τη φωτιά βρήκα
κι έκαψα όλες τις πόρτες
Τυλιγμένος με λίγο ουρανό
λαχτάρισα των πουλιών το τραγούδι
μα είχε σβήσει ο ήλιος
γιατί πέθαιναν οι Έλληνες
και πέθαιναν για πάντα
όπως πεθαίνουν για πάντα οι φοβισμένοι

Σάκης Αθανασιάδης

• o μικρός ήλιος κι άλλα όνειρα του δρόμου, β΄ έκδοση (2014)

Την Άνοιξη Ανθίζει η Καρδιά-Σάκης Αθανασιάδης

      Την Άνοιξη Ανθίζει η Καρδιά

Τρέχει ο χειμώνας μου μακριά, σχεδόν με βρίζει

Σαν κατεβαίνω στη καρδιά και μεγαλώνω

Αφού η αγάπη, αγάπη μου τον κόσμο μας ορίζει

Στείλε την άνοιξη να ανθίσει η καρδιά

Ανάβει ο άνεμος φωτιά η άνοιξη ζυγώνει

Τα ψεύτικα ιδανικά σκεπάζει με τα χρώματα

Έρχεται  αγάπη μου ο ήλιος και ενώνει

Ανοίγει πόρτες για να μπούμε στη φωτιά

Την άνοιξη ανθίζει η καρδιά, την άνοιξη...

Την άνοιξη ανάβει η φωτιά, την άνοιξη...

Ανάβει ο άνεμος φωτιά και η ψυχή αχνίζει

Πάλι η άνοιξη καράβια φέρνει χρώματα

Νερό που πέφτει στην καρδιά και η καρδιά δροσίζει

Ανάβει ο άνεμος φωτιά ο έρωτας να ζει

Έβρεχε ατέλειωτα με άδειες μέρες

Μα ένα βράδυ που σταμάτησε η βροχή

Πέταξα απ’ τα μάτια μου τις ξέρες

Και τη σκουριά που είχε φέρει η εποχή

Σάκης Αθανασιάδης

• τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Βαγόνι Αθανασία-Σάκης Αθανασιάδης

      

            Βαγόνι Αθανασία   

Νοσταλγώ ένα σύννεφο πάλι να στύψω

Στη βροχή μου να χορέψω να βραχώ

Λαχταρώ με έναν ήλιο στο ποτάμι να παίξω

Τη ψυχή μου να δω στο νερό

Νοσταλγώ ένα άνεμο να αφήσω

Τον ήλιο να κρεμάσω σε σπιτάκι μικρό

Δεν θέλω πλέον τίποτε να χτίσω

Θέλω να βλέπω τα πουλιά στον ουρανό

Σπάω τον καθρέπτη μου ξανά μες το μυαλό μου

Μήπως μπορέσω έναν άνεμο να βρω

Να βγω από το σήμερα και να γυρίσω πίσω

Σε όλα τα βαγόνια μου που με έφεραν εδώ

Στο δάσος μου που έκαψαν κι έχτισαν το κορμί του

Που η αγάπη για το φως το έκανε εχθρό

Κι έζησε η θλίψη χωρίς την αναπνοή του

Και η αθανασία γυμνή στον ουρανό

• Σάκης Αθανασιάδης
  •  τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)

Η μέρα του πολέμου-Σάκης Αθανασιάδης

                  

       Η μέρα του πολέμου

Είναι η μέρα του πολέμου σήμερα

μια ευκαιρία να σκοτώσεις ή να σκοτωθείς

μα αν θέλεις μέθυσε με ένα φιλί, με κρασί η με 

θάλασσα

να γυρίζουν πίσω τα μάτια σου

γιατί κανείς δεν σου έχει πει

σκότωσε για την αγάπη

σκότωσε για τον θεό

αλλά κάθε μέρα μάτια στο ψιθυρίζουν

Είναι η μέρα του πολέμου σήμερα

μα αν θέλεις άφησε το όπλο στο χώμα

ο ήλιος καίει τα μάτια

κανείς δεν βλέπει πως θέλεις να σωθείς

Αν θέλεις μέθυσε να πάρει το αίμα φωτιά

αν θέλεις μέθυσε να μην αναστηθείς

είναι η μέρα του πολέμου σήμερα

η μέρα που θα πρέπει να αποφασίσεις

αν γίνεις ο κανένας για μια εταιρία

Μέθυσε με ένα φιλί, με κρασί η με θάλασσα

να γυρίζουν πίσω τα μάτια σου

για να δεις πως οι μέρες του πολέμου είναι πολλές

και τα όπλα τους σημαδεύουν τους φτωχούς κάθε μέρα

Κρυμμένα καλά σε ραδιόφωνα, σε οθόνες, σε διαφημιστικά

σε τράπεζες που αγοράζουνε σιωπή, που κλέβουν την ανάσα σου

που κλέβουν το χρώμα απ’ τα μάτια παιδιών

με την απουσία σου τα στέλνουν σαν βαλίτσες στην ξενιτιά

εργάτες χωρίς φωνή να αρρωστήσει η  Ελλάδα στο κρύο

Είναι η μέρα του πολέμου σήμερα

αύριο όμως  μπορεί να είναι μια άλλη μέρα…

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

                

Λίστα διαγραφής-Σάκης Αθανασιάδης

          

Λίστα διαγραφής

Σβήνω το φως ανάβω ένα κερί

να δω καθαρά την ψυχή του πατέρα

που χορεύει στα κεραμίδια

να δω καθαρά τα κορίτσια που έτρεχαν μακριά

να γλιτώσουν απ’ τα όνειρα

γιατί φοβόταν να ρίξουν στη φωτιά το σκοτάδι

Κάθε μέρα που περνάει

γίνεται πιο μικρή η θάλασσα

στα μάτια σας

πολλές φορές μέσα τους αντί για ουρανό

βλέπω αεροπλάνα να ψεκάζουν

το εξαθλιωμένο πλήθος

που έχει δραπετεύσει από τα σπίτια του

Απαγορεύεται να βάζεις σφαίρες στους στίχους

γιατί θα χάσουν την ασυλία  

αστυνόμοι δημοσιογράφοι που φυλακίζουν 

σώματα στους υπολογιστές

τα πετάνε σαν άχρηστο αρχείο στον κάδο

πριν τα διαγράψουν οριστικά

Mα εσείς γελάτε πίσω απ’ τις οθόνες

αγνοώντας πως είστε οι επόμενοι στην λίστα διαγραφής

όμως τα μάτια της νύχτας γνωρίζουν πως

μια μικρή φωτιά είναι αρκετή

να κάψει τα παράθυρα της μοναξιάς

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)

Μια μέρα σήκωσε απ’ το χώμα-Σάκης Αθανασιάδης

Μια μέρα σήκωσε απ’ το χώμα

Τρέχει η αγάπη μου μπροστά

 κι εγώ την κυνηγάω

λαχανιασμένος στη βροχή πάλι

παραπατώ

λάσπες γεμίζει το κορμί έμαθα να χαλάω

στο πρώτο σώμα που θα βρω κι άλλο την 

ψυχή

κανείς δεν μου είπε στη ζωή πως το κορμί πονάει

αν το μαχαίρι καρφωθεί στο βάθος της ψυχής

πληγές γεμίζει η καρδιά και μόνιμα ζητάει

να πέσει πάνω στη φωτιά να λυτρωθεί

Όλοι μου δίνουνε κρασί να καίγεται το αίμα

μα κάθε μέρα που περνά κρυώνω πιο πολύ

μια μέρα σήκωσε να δω μια μέρα σήκωσε απ’ το χώμα

κάπου να βρω να κρατηθώ ο άνεμος πριν βγει

φεύγουν τα σύννεφα μακριά μα εγώ τα ακολουθάω

ώσπου τα μάτια κουραστούν και γίνουν πάλι υγρά

φώτα γεμίζουν τη σιωπή μα φώτα δεν ζητάω

βλέπω μονάχα τον καπνό που βγάζει η καρδιά

Σάκης Αθανασιάδηςτο γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015