Με χτυπάνε τα φώτα στα μάτια
Όταν τρέχει ο δρόμος να φύγει
Με κρατούν κλειδωμένο οι λίγοι
Που πουλάνε πατρίδα και φως
Στο ποτήρι ο χρόνος με πίνει
Πόσο άλλαξε ο κόσμος αυτός
Μια τσιγγάνα για μένα ζωγραφίσει τον ήλιο
Είναι άγριος για αγάπη καιρός
Ζητούσα μια αγκαλιά τίποτα παραπάνω
Με τρύπιο πορτοφόλι μάλλον ήθελα πολλά
Στο τέλος ένοιωθα αμαρτωλός και ξένος
Σταμάτησα να προσπαθώ να αγγίξω μια καρδιά
Στον αφέντη ο χρόνος με δίνει
Μια οθόνη μέρα-νύχτα με φτύνει
Μια τσιγγάνα για μένα κυνηγάει τα τρένα
Είναι άγριος για αγάπη καιρός
Με κοιτάζουν στην άδεια πλατεία
Τα φιλιά που πετάω στο χώμα
Μια άνοιξη φεύγει ακόμα
Πόσο άλλαξε ο κόσμος αυτός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου