Η ωραία αμαρτία -Σάκης Αθανασιάδης

       Η ωραία αμαρτία

Κάποτε άκουσα πως σε μια μακρινή χώρα

όλοι οι φτωχοί άνθρωποι ήταν ίσοι στους νόμους

κι είχαν δικαίωμα να παραμείνουν φτωχοί

κανένας δεν τους καταδίκαζε

Όταν είπε η τηλεόραση

“η χώρα πρέπει να σωθεί από τους εχθρούς

θα γίνεται λίγο περισσότερο φτωχοί

αλλά φτωχοί θα είναι κι οι γείτονες

οι φίλοι, τα αδέλφια σας

και τίποτα δεν θα αλλάξει στην ζωή σας

με αγάπη θα ανεβούμε μαζί βουνά

να βρούμε την πράσινη θάλασσα”

όλοι συμφώνησαν  

Όμως ξέχασε να πει τους εχθρούς

κι αργότερα μήνες μετά

έμαθαν πως ήταν οι ίδιοι

γιατί έφερναν ξένους για εργάτες

κι έπαιρναν δάνεια που μοίραζαν οι τράπεζες

αλλά κανέναν δεν τον πείραξε

Έτσι τα φθινόπωρα κοιτούσαν

τα χιλιάδες πουλιά στον ουρανό

που περνούσαν ελεύθερα τα σύνορα

κοιτούσαν τα αεροπλάνα που έπαιρναν

τα παιδιά τους μακριά, ανταλλακτικά για εταιρείες

Σε αυτή την μακρινή χώρα

οι άνθρωποι σταμάτησαν σιγά-σιγά να μιλάνε

έπαιζαν με τα κινητά τηλέφωνα στον δρόμο

στο σπίτι, στον ύπνο τους

κι ανάμεσα στις διαφημίσεις της τηλεόρασης έκαιγαν όνειρα

Γεμάτο με φωνές το μυαλό τους

έμαθαν να μιλάνε με λέξεις που είχαν

ακούσει στην οθόνη

έτσι ονόμασαν τον έρωτα «πήδημα»

την απάτη «αρπαχτή»

κι αυτούς που ήταν λιγότερο ίσοι

και μάζευαν χαρτόνια για να κοιμηθούν «άστεγους»

Κάποτε σε μια μακρινή χώρα

που είχαν για φωλιά οι θεοί

αυτούς που ήθελαν να μιλήσουν την παλιά γλώσσα

κάποιος θα τους έλεγε τρελούς

για αυτή την ωραία αμαρτία

Κάποτε χέρι-χέρι

θα περνούσαν όλοι μαζί τα βουνά

και θα έβρισκαν την πράσινη θάλασσα

αλλά είχε χαλάσει ο καιρός

και σε λίγες μέρες την ξέχασαν

Σάκης Αθανασιάδης Η βροχή χορεύει στα κεραμίδια (2022)