Η δική μου
πατρίδα
Η δική μου πατρίδα έχει ήλιο
Κόκκινα σύννεφα που μυρίζουν βοριά
Έχει άρωμα από χώμα στα καφενεία
Και κάρβουνα του εμφυλίου
Ανάμεσα στις σπασμένες πέτρες
Στην δική μου πατρίδα
Τα τρυγόνια της άνοιξης χορεύουν στο φως
Κι όταν κουρνιάζουν στις λεύκες
Ακούνε το τραγούδι του Αξιού
Η δική μου πατρίδα είναι το μάτι ενός φακού
Στη σιωπή του χειμώνα
Τα ερειπωμένα φυλάκια στο χιόνι
Τα τρακτέρ που ουρλιάζουν σαν σκυλιά
Το φιλί της βροχής
Ασπίδες από χιόνι έχουν στη δική μου πατρίδα
Για να γλυτώσουν απ’
τον μεθυσμένο ήλιο
Γιατί το πολύ φως
πονάει
Αυτούς που αγάπησαν μόνο τον εαυτό τους
Το δαχτυλίδι της ελευθερίας -Σάκης Αθανασιάδης (2020)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου