Ανθισμένη θάλασσα
Δεν είναι χειμώνας αυτός, δεν είναι χειμώνας
Γελάει η δύση λερώνει το φως
Δεν είναι χειμώνας αυτός, δεν είναι χειμώνας
Ο ουρανός μοιάζει με θάλασσας βυθός
Οι άνθρωποι μοιάζουν αράχνες
Φωτοτυπίες πεταμένες άδειες γλάστρες
Μα πάντα σου λέω υπάρχουν μεγάλες
φωτιές στα μικρά ποτάμια
Που όσο περνάει ο καιρός πλησιάζουν τη θάλασσα
Μα αφού δεν μπορείς απ’ το σπιρτόκουτο να βγεις
Σου έχω ετοιμάσει εδώ κάτι κάλο
Μια ανθισμένη θάλασσα να κολυμπήσεις
Σίγουρα χρειάζεσαι μια άνοιξη να γνωρίσεις
Μη λες θα πνιγείς να προσπαθήσεις
Κι αν φοβάσαι πολύ εγώ φοβάμαι περισσότερο
Μα λέω ο φόβος είναι ήττα
Και τους ηττημένους μόνο οι άρχοντες αγαπάνε
Δεν είναι χειμώνας αυτός, δεν είναι χειμώνας
Μα όταν θα βγεις απ’ το σπιρτόκουτο θα δεις
Την ανθισμένη θάλασσα να περιμένει
Δεν θα είσαι ένα μυρμήγκι μες το
φως
Η ηλεκτρονική σου μόλυνση θα έχει χαθεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου