Γιατί τα όνειρα κοιμούνται το πρωί-Σάκης Αθανασιάδης

                                (πρώτη δημοσίευση)

Γιατί τα όνειρα κοιμούνται το πρωί

Ξύπναγε πρωί η Πατησίων

Μάζευε τα σιδερένια τα σκυλιά

Έτρεχα κι εγώ με λεωφορεία

Να πάω νυσταγμένος στη δουλειά

Τα χρόνια πέρασαν κι ακόμα τρέχω

Χωρίς να φτάνω στον προορισμό

Είδα με μιας χωριά να πέφτουν

Λίμνες να γίνονται για τον πολιτισμό

Μόλις το καράβι απ’ το φάρο θα περάσει

Θα δει γαλάζια φώτα στην ακτή

Είναι τα μάτια μου που καίνε το σκοτάδι

Γιατί τα όνειρα κοιμούνται το πρωί

Όμως κρατήθηκα στα μάτια σου μια μέρα

Το σώμα μου τραντάχτηκε μεγάλη η φυλακή

Εκεί που δεν περίμενα με χτύπησε μια πέτρα

Νομίζω πάλι έγινα παιδί

Αύγουστος κι αγάπησα το κόκκινο φεγγάρι

Που περπατούσε στα μακριά σου τα μαλλιά

Όσα κι αν χρόνια πέρασαν το μόνο μου αλάτι

Είναι νομίζω τα φιλιά

Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)