Η θάλασσα τα μάτια της ανοίγει στη βροχή
Η θάλασσα τα
μάτια της ανοίγει στη βροχή
Και με
φωνάζει να σταθώ για μια φορά γυμνός
Να αφήσω
λίγο τη ψυχή και να τη δω να τρέχει
Ελεύθερη στα
κύματα και στο γαλάζιο φως
Όσοι
πιστέψαν πως μπορεί να πάρουν τη ζωή της
Με τη οργή
της πάλεψαν πριν σπάσουν τα μυαλά
Και η φωτιά
τους έσβησε στο σώμα της για πάντα
Γιατί η
θάλασσα είν’ καλή μόνο για λευτεριά
Η θάλασσα τα
μάτια της ανοίγει όταν βρέχει
Μες τα νερά
ο κεραυνός σαν γίνεται καπνός
Η θάλασσα τα
μάτια της ανοίγει όταν φυσάει
Στο πρώτο
μαύρο σύννεφο να ρίξει λίγο φως
Αυτή που
είναι αθάνατη δεν θα είναι η ψυχή μου
Αν με το
θάνατο ο χρόνος σταματά
Μα η ψυχή
της θάλασσας που χρόνο δεν μετράει
Και ούτε
φοβάται πως θα σβήσει η καρδιά
Η θάλασσα τα
μάτια της ανοίγει όταν βρέχει
Και οι
σταγόνες της βροχής χαϊδεύουν τα πουλιά
Γιατί μια
αθάνατη ζωή στα απλά έρωτα έχει
Σε αντίθεση
με τους θνητούς που θέλουν τα πολλά
Σάκης
Αθανασιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου