Το χιόνι είχε πάρει φωτιά
Άκουσα ένα ουρλιαχτό άρχισε να βραδιάζει
Με χαλασμένο κινητό έμοιαζα ήδη με νεκρό
Τα φώτα ήτανε μακριά περπατούσα τυφλά στο βουνό
Μέσα στο χιόνι, στην απέραντη λευκή θάλασσα
Σκιές περνούσαν κοντά μου όλα είχαν τελειώσει
Ήρθαν τα χρόνια πίσω που είχαν λιώσει
Πριν απ’ το τέλος του κορμιού μια στιγμή να τα δω
Μα ένα μεγάλο φως φώτισε το δάσος
Το χιόνι είχε πάρει φωτιά ο άγγελος πεσμένος κάτω
Οι λύκοι έτρεχαν μακριά φοβισμένα γατάκια μικρά
Σύρθηκα κοντά του εκεί μεγάλος ο φόβος
Το χιόνι είχε καεί στο λεπτό οι νιφάδες ερχόταν νερό
Ποτέ μου δεν μίλησα γι’ αυτό στη σιωπή μιλάω όμως
Αντί να εξηγώ στο κενό μιλάω στο τραγούδι αυτό
Βλέπω τον άγγελο ξανά να δυναμώνει στη φωτιά
Να με χτυπά στη πλάτη φιλικά να μου φωνάζει από ψηλά
Αν θες να βρεις το δρόμο κι εσύ μη πιστέψεις το χρόνο
Αυτός που αγαπάει θα αγαπηθεί δεν λιώνει έτσι απλά η ψυχή
Σάκης Αθανασιάδης
νυχτερινές πατρίδες (2016)
νυχτερινές πατρίδες (2016)