Μπορεί να ήσουνα κι εσύ δεν ξέρω-Σάκης Αθανασιάδης

Μπορεί να ήσουνα κι εσύ δεν ξέρω

Είδα μια φωτιά στη θάλασσα

Άκουσα μια κραυγή

Μπορεί να ήσουνα κι εσύ δεν ξέρω

Μπορεί να ήτανε μονάχα μια ψυχή

Που ήθελε απλά να δροσιστεί

Πήρα μια χούφτα άμμο

Tη πέταξα μακριά στο νερό

Νόμιζα πως ήτανε ψέμα μα ήτανε αλήθεια

Όλες μου οι μνήμες είχαν σβήσει

Θα κάνω αυτό που θέλω

Αυτό που αγαπώ

Αυτό που μεγαλώνει τη ψυχή μου

Μπορεί να μείνω μόνος, μπορεί άδειος στο φως

Μπορεί και κάποιος να με βρίσει

Βρήκα ένα δρόμο ανέβηκα ψηλά

Είδα μια σπηλιά, ένα φως μικρό

Κάπου εκεί κοντά στεκόταν μια ψυχή

Μπορεί να ήσουνα κι εσύ δεν ξέρω

Σάκης Αθανασιάδης 

·        οι ανάσες των εραστών (2014)

Θάλασσά μου ελευθερία-Σάκης Αθανασιάδης

                                       

Θάλασσά μου ελευθερία

Πέρασα την προκυμαία η σημαία είχε σκιστεί

Στο γαλάζιο είδα κουρέλι της πατρίδας τη πληγή

Δεν περίμενα στους ώμους να με πάρουν νικητή

Μόνος είπα πως θα ρίξω πέτρες μέσα στη βροχή

Οι μεγάλες μου αγάπες ζούνε πίσω απ’ τη σκηνή

Δίχως σώμα δίχως μάτια μες του ανέμου τη φωνή

Έκλεισα μέσα στις πόρτες λιποτάκτες σύννεφα

Μια ελπίδα να κρατήσω πριν χτιστούν τα σύνορα

Δεν περίμενα τις μέρες που ο ήλιος θα κρυφτεί

Μόνος είπα θα βαδίσω κάπου η άνοιξη θα βγει

Κάθε νύχτα ένα αηδόνι κάνει βόλτες στην αυλή

Η βροχή κι αν το μαλώνει το τραγούδι του θα πει

Στο γαλάζιο είδα κουρέλι της πατρίδας την πληγή

Θάλασσά μου ελευθερία

Οι μεγάλες μου αγάπες δεν ζητάνε πληρωμή

Ξέρουν μάτια να χαρίζουν μάτια να έχει η ψυχή

Οι μεγάλες μου αγάπες δεν ζητάνε ούτε ψωμί

Μόνο φέρνουν το φεγγάρι να γλυκάνει το φιλί

 Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Την άνοιξη να βρω αριστερά-Σάκης Αθανασιάδης

Την άνοιξη να βρω αριστερά

Πετάω τη μέρα απ’ το παράθυρο

Διώχνω το χειμώνα

Τα μαύρα τα πουλιά φωνάζουν δυνατά:

Ποτέ δεν έχασε κανείς

Με τα λεφτά στα χέρια

Καλύτερα χωρίς ψυχή παρά χωρίς αυτά

                              

Στη μέση της ερήμου

Μου λένε εδώ να μείνω

Να μη τραβήξω αριστερά

Γιατί πολύ χρυσός θα βγει

Κι αν το βουνό θα κλαίει γκρίζο

Απλά να αδιαφορήσω

Γιατί είναι η ζωή εδώ πολύ σκληρή

Μα εγώ μεγάλωσα σε πέτρες

Με αίμα απ’ το χρυσάφι της ερήμου

Που άφησαν στα χέρια μου φωτιά

Και είναι λίγα τα λεφτά

Για να πουλήσω τη ψυχή μου

Για μια εφήμερη ζωή χωρίς καρδιά

Μα εγώ αγκάλιασα τις λεύκες

Και πήρα τη ψυχή μαζί μου

Και τόσο φως θα είναι κρίμα να χυθεί

Με τα νερά του Αξιού στης θάλασσας τη μοναξιά

Ρωτάω η άνοιξη που τρέχει

Κανένας δεν γνωρίζει

Χειμώνιασε βαριά στις γειτονιές

Ποτέ δεν έχασε κανείς ακούω

Με τα λεφτά στα χέρια του όταν τρέχει

Καλύτερα να σώζεις το κορμί παρά ψυχές

Μα εγώ μεγάλωσα στον ήλιο 

Με ασπίδες από χιόνι

Να έρχεται δροσιά μες τη ψυχή

Γι’ αυτό καλύτερα να στρίψω

H ευθεία πριν τελειώσει

Την άνοιξη να βρω αριστερά

Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Ευρώπη μιας ευθείας-Σάκης Αθανασιάδης

                                          

        Ευρώπη μιας ευθείας

Το βλέπω δεν μπορείς αργά να πας το βήμα

Ευρώπη μιας ευθείας στα μάτια έχεις καρφιά

Κι όλο απορείς πως καίγεται το σχέδιο

Κι οι χώρες σου κατάντησαν πολύχρωμα κουμπιά

Το ξέρω δεν ρωτάς οι πρόσφυγες που πάνε

Την πίστη όμως ζητάς κρατώντας τα σπαθιά

Και πάντα τους ρωτάς πως έχασαν το δρόμο

Πως γέρασε η θάλασσα κι έγινε φωτιά

Πάνω απ’ τα σπαθιά σου το βλέμμα των θεών

Κι αυτών που δεν προσκύνησαν και είναι εδώ παρών

Πάνω απ’ τα λεφτά σου τα όνειρα παιδιών

Που μεγαλώνουν…μεγαλώνουν…μεγαλώνουν, τρώγοντας  πέτρες

Που δεν πουλιούνται για ηδονές στις αγορές

Όσο στρατό με μισθοφόρους κι αν μαζέψεις

Με χαλασμένες τις οθόνες απλά θα καταρρεύσεις

Γιατί θεό και νόμισμα έκανες ένα κι αργά ή γρήγορα

Το νηστικό παιδί το αίμα σου θα πιει

Κι αν τώρα τους ζητάς στα πόδια σου τον Όλυμπο να φέρουν

Το αίμα αθάνατων στο θρίαμβο σου πάνω για να πιεις

Είναι ασέβεια μεγάλη και το αγνοείς

Γιατί εσύ  χρωστάς τα μάτια σου στον Όλυμπο Ευρώπη 

 Σάκης Αθανασιάδης
το γκρεμισμένο κάστρο των ηρώων-2015

Ένας ψεύτης ουρανός-Σάκης Αθανασιάδης

Ένας ψεύτης ουρανός

Σε έχει κουράσει ξέρω η συνταγή

Να είσαι μια μύγα στον παράδεισο

Ο μυστικός σου δείπνος να έχει βρώμικο ψωμί

Και όλο να βλέπεις κλειδωμένο το παράθυρο

Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Έξω είναι ο ψεύτης ουρανός

Και το άγγιγμά του μια μεγάλη αυταπάτη

Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Τα αεροπλάνα σαν κοιτάς στον ουρανό

Να κόβουνε στη μέση μαύρα σύννεφα

Θα κουβαλάνε τα όνειρά σου τα καλά

Να τα πετάνε στον αέρα σαν ασήμαντα

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη

Έξω είναι ο κλέφτης ο καιρός

Και η φωνή του που ακούς μια απάτη

Φίλα με φως φίλα με αγάπη

Το χρυσαφένια ρούχα που κοιτάζεις στη σκηνή

Σε έχουν φωνάξει στη γιορτή τους σαν κατάδικο

Να τους πετάξεις χειροκρότημα για αμοιβή

Και οι οθόνες να μιλούν για το αθάνατο

Πως θα κερδίσω αγάπη μου τη νύχτα αυτή

Και θα σκοτώσω με το σώμα σου το θάνατο

Ο μυστικός μου δείπνος έχει βρώμικο ψωμί

Και  μόνο ελεύθερος να σιωπώ είμαι στο άδικο

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη

Έξω είναι ο ψεύτης ουρανός

Μα το αντίδοτο στα ψεύτικα μόνο η αγάπη

Φίλα με φως  φίλα με αγάπη

Σάκης Αθανασιάδης

τα παπούτσια του μάγου χρόνου και άλλα ποιήματα-Β’ έκδοση (2014)