Το μαγεμένο δάσος
Φωτοβολίδες όνειρα μυρίζουνε στο χώμα
Κλείνω τη μύτη τα περνάω βιαστικά
Ένα φιλί ζητούσα και ζητάω ακόμα
Που θα περάσει μες το σώμα τη φωτιά
Γυρίζω πάλι μες το μαγεμένο δάσος
Να πάρω δύναμη να μείνω εδώ στη γη
Πυκνή ομίχλη με σκεπάζει σαν το λάθος
Κλείνω τα μάτια να ακούσω τη σιωπή
Φωνές ακούω ο αέρας μου μιλάει
Την άδεια μου καρδιά γεμίζει χώμα
Συνέχεια ο δρόμος μου φωνάζει πως διψάει
Για μυστικά που έχουν τα άγνωστα τα δώρα
Το δρόμο μου μεγάλωσα να αναπνέω
Σε κάθε μέσο ήμουν πάντα ο τροχός
Κάπου εδώ κάπου εκεί γελάω, κλαίω
Κι όλο ελπίζω να έχει μάτια ο θεός
Μακριά ακούγεται στη θάλασσα η φωνή μου
Τις νύχτες πριν μη με δέσει ο καιρός
Κάποιο πρωί μικρή ανάσα μου ζωή μου
Πάρε το θάρρος να αφήσεις το κορμί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου