Μα ο άγγελος
μου έχει κόκκινα φτερά
Νομίζεις έχασα το δρόμο
Και ταξιδεύω σε μια έρημο χωρίς νερό
Πως ξέχασα για πάντα αυτό το τρένο
Που έλεγα θα βγει στον ουρανό
Αυτό που ξέχασα είναι αυτό που λες ζωή
Αυτό το ψέμα που μου στέλνεις να με σώσει
Δεν έχει αγκαλιά ψυχής για το κορμί
Έχει αιμάτινο φιλί με κρύα στάχτη
Μα ο άγγελος μου με κρατάει αγκαλιά
Με περπατάει στο σκοτάδι
Τα βήματά σου να ακούω βιαστικά
Βοήθεια να φωνάζουν κάθε βράδυ
Μα ο άγγελος μου έχει κόκκινα φτερά
Και μου χαρίζει κάθε νύχτα ένα χάδι
Τόσο μακριά απ’ το φόβο με πετά
Που το κορμί καθόλου δεν με νοιάζει
Νομίζεις τρέμω μη χαθώ μέσα στη κρίση
Νομίζεις τρέχω να γλιτώσω απ’ τη λάσπη εποχής
Και ελπίζεις να γυρίσω με σπασμένα φτερά
Στο χώμα να με βλέπεις για να με λυπηθείς
Αυτό που κέρδισα, αυτό που λες εσύ φυγή
Είναι ο δρόμος που το βλέμμα μου έχει σώσει
Δεν έχει κρύο η ψυχή
Και ο άγγελος ποτέ δεν θα προδώσει
Μα ο άγγελος μου με κρατάει αγκαλιά
Με ταξιδεύει από πόλη σε άλλη πόλη
Κάτι ανέραστα κορμιά πυροβολούν ξανά
Τα μάτια τα ανοιχτά και τη ζωή τους όλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου